1. 1.
    0
    “ Senin kötü olduğunu söyleyen dinler. “ dedim. Ter içindeydim. Şeytan’dan yayılan enerji bir insan için çok yüksekti.
    Hafifçe başını kaldırdı. “ Ah, şu konu. “ Yine gülüyordu. “ Dindar bir insan mısın Lemu? “
    Sorusunun cevabını zaten biliyor olmalıydı. Zihnimi okuyabiliyordu.
    “ Herhangi bir dine mensup değilim, ” dedim. Doğruyu söylüyordum.
    “ Ama bir yaratıcıya inanıyorsun, “ diye tamamladı. Başımla onayladım.
    “ Ne güzel, ne güzel. Siz insanlar yarattığınız ilüzyonların arkasına öyle güzel saklanıyorsunuz ki, çoğu zaman beni bile şaşırtmayı başarıyorsunuz. “
    “ Ne demek istiyorsun? ” diye sordum.

    “ Sizin ülkenizde çoğu kişi, insanın benim yüzümden cennetten kovulduğa inanıyor. Ah, ne büyük bir yanlış anlaşılma. “ Alınmış gibiydi. Devam etti “ Bu talihsiz olaydan geriye aklınızda sadece bana duyduğunuz öfkenin kalması. “

    Adem ile Havva’nın cennetten kovulma hikayesini ben de az çok biliyordum.

    “ Benim adım çıkmış bir kere. Ben miydim yaptığınız tek bir hatadan ötürü sizi dünyaya mahkum eden? Ben sadece Tanrı’nın da en az benim kadar acımasız olduğunu görebilmeniz için sizi birazcık kandırdım. Ama Tanrı her zamanki gibi beni yanıltmadı ve hatanızı görür görmez cezanızı verdi. Sizi buraya sürgün etti. Bir de bana acımasız derler. ”
    ···
   tümünü göster