1. 1.
    0
    “ Ben bir insanım. Daha önce Tanrı ile konuşanı ne duydum ne de gördüm. “
    “ Sözlerinden sanki Tanrı’yı tanıyormuşsun gibi bir anlam çıkıyor üstat Lemu. Seni duyamayacağından nasıl emin olabiliyorsun? Söyle bana üstat Lemu, kendini Tanrı’nın seni duyamayacağı kadar değersiz görüyorsan, O’nunla konuşmayı nasıl isteyebilirsin ki? “

    Cevap veremedim. Öylece durup devam etmesini bekledim. Beni duymuş gibi konuşmasını sürdürdü.
    “ Eğer iddia ettiğin gibi Tanrı’yı bilseydin, şu anda olduğundan daha büyük bir şey olurdun. “
    Şeytan tam önümde duruyordu ve Tanrı hakkında benimle konuşuyordu. Böyle bir şeyi beklemiyordum. En çılgın hayallerimde bile şeytanla oturup Tanrı hakkında konuşmak yoktu.

    “ Ne oldu insan? Şaşırdın mı? “
    Yine düşüncelerimi okumuştu. Şeytan’ı hep kötü ve iğrenç bir yaratık olarak hayal etmiştim. Şimdi ise karşılıklı durmuş sohbet ediyorduk. Bu varlık mıydı tüm kötülüklerin kaynağı gerçekten?

    “ Kötülük mü? “ Kocaman bir kahkaha attı. Sesi kulaklarımda çınladı. Sivri parmakları ruhuma dokundu.

    “ Kötülük nedir Lemu “
    Yine tam gözlerimin içine bakıyordu. “ iyilik olmadan? “

    Sözleri mantıklı gelmişti. “ Dediğin gibi birisi olmadan diğeri de olamaz. “ dedim.
    Konuşmaya devam etti. “ iyilik ve kötülük kavrdıbını sizler yarattınız. Beni bu oyunda kötü yapan, Tanrı’yı ise iyi yapan sizsiniz. “
    ···
   tümünü göster