1. 1.
    0
    Ama artık emin değildi. Büyü notlarını okuyarak ve çalışarak geçen bir haftanın sonunda Lemu’nun notlarında başlangıç için yapmasını önerdiği bazı küçük büyüleri gerçekten yapmış gibi duruyordu. Yaptığını düşündüğü ve notlarda nasıl yapılması gerektiği yazan gün içinde kocaman bir yaş pasta yemeyi istemek, eline bir miktar para geçmesi gibi küçük büyüler gerçekleşmişti. Tam olarak bir büyü yaptığını söyleyemiyordu çünkü tüm bunların basit birer tesadüf olduğundan halen şüpheliydi. içindeki gerçekçi kısım ilk günkü kadar olmasa da hala güçlüydü. Ama görünüşe göre bir şekilde gerçekten bu gizemli dünyaya adım atmaya başlamıştı.

    Uzun süredir aklını kurcalayan bir soru vardı. Kendisine Lemu diyen bu adamın tüm büyü notlarının ve günlük kayıtlarının bulunduğu zarfın onun tavan arasında ne işi vardı? Bu soru en başından beri zihnini meşgul ediyordu. Cevabın ise zarfın içinde bir yerlerde saklı olduğuna emindi.

    Günlük kayıtları 9 Aralık’ta son buluyor gibiydi. Ama eğer Lemu’yu tanıdıysa mutlaka bahsettiği o büyünün sonuçlarını buralarda bir yerde kayıt altına almış olmalıydı.

    Yere dizdiği karmakarışık sayfalarca büyü notlarını hızlıca karıştırdı. Günlüğün devdıbını bulmayı çok istiyordu. Her taraf kağıt içindeydi. Notlar dört bir yana dağılmıştı. Eliyle kağıtlar arasında gidip gelirken gözü diğerlerine göre daha sade bir kağıt parçasına takıldı. Zaferle tutup çekti. Not 12 Aralık diye başlıyordu. Kağıdın sonlarına doğru Lemu’nun yazısı iyice bozulmaya başlamıştı. Sanki acelesi varmış gibi hızlıca ve özensiz yazılmıştı. Arkasına yaslanıp okumaya başladı.

    • **
    ···
   tümünü göster