hayata sakso çekerek yaşam savaşı vermek

@583 panpam bak, başıma gelenleri az çok biliyorsun. fakat,diğer yandan da gerçekler var. gerçek ne mi? eğer bana olanlar gibi başına absürde kaçan felaketler gelmediyse,ve 'kader' ayırmadıysa diyeyim; unutursun. kesin unutursun,net unutursun. unutmamak diye bir şey yok. ayrılık varsa ortada zaten iki taraftan biri yeterince sevmiyordu demektir.bir üzülürsün,iki üzülürsün sonra günün birinde 'eehh giberim böyle aşkın ızdırabını' dersin. belki bardan bir motor kaldırırsın.bir süre fuckbuddy olursunuz. daha sonra bir gün humbilmemkaç amfisinde tatlı mı tatlı, çiçekli elbise giyen bir hatunla karşılaşırsın.bir zamanlar ex hatun hakkında düşündüklerinden ötürü kendinden nefret edersin. sonra o çiçekli elbise giyen hatunla sevgili olursunuz.ilk defa öpüşüyormuş gibi dizlerin titrer onu öperken. güne şarkı söyleyerek başlarsın. okul biter. yaş da gelmiştir hani. hatunu istemeye gidersin, tuzlu kahveyi içer;kızı kaparsın. kız bakiredir. evliliğin ilk yılları mükemmel geçer. sonra bir gün yaptığı yal misali yemeklere uyuz olmaya başlarsın.bu arada bebek de yoldadır. fırsattan istifade rusa gidersin. karın bunu çakar, kavga gürültü. ayrılmaya asla zütünüz yemez. zaten bu arada çocuk da doğmuştur.bez, mama masrafı, okul taksitleri vs. derken günün birinde kendini beyaz atletinle televizyona boş boş bakarken bulursun. hayatın özeti budur.