müslüman panpalara sorum var lann

bak sana somut birşey söyleyim---benim yannan ananın dıbının en derin yerine girdi anlayabildin?
zütü gibilmiş gibi anıra anıra bilmedikleriniz hakkında ahkam kesiyorsunuz, çünkü yaratanın var olduğunu eşşeeeekk gibi biliyorsunuz, ama gençliğin verdiği güç, inkar ve herşeye cevap verme yetisi inkarı getiriyor...
yaratıldığını bilmek senden üstün bir varlık olma kesinliği doğurur ki ,sizin gibi kibir küpleri sizden üstün bir varlık olduğunu kabul edemez. inkarın en büyük sebebi zaten kibirdir.
az önceki entryinde "yanındamıydın vahiy inerken" cevabına karşılık bende diyorum ki: bir baban olduğuna inanıyorsun değilmi? peki baban ananı giberken yanındamıydın? yanlarında olmadığın halde neden o adama baba diyorsun?
materyalist kanunlara kitaplara inanıyormusun? bilim adamları bunları ispat ederken yanındamıydın? bilimi ne kadar biliyorsun, evalüasyona da inanıyorsundur sen, peki onu ne kadar biliyorsun? inanmak işine gelmediği için sallayıp sıkılıyorsun...
şimdi inanma nasıl olsa azraiil canını alırken soluğun zütüne doğru indiğinde ellerin uyuştuğunda gözlerinin feri gittiğinde somutu görecek donuna dolduracaksın... "evet allah var ve ben şimdi buna inandım" diyeceksin...

inkar etme bunu sende biliyorsun kafayı vura vura geberecen dıbına koduğumun oğlu, herşeyin yaratıldığını en az kadar bizim kadar biliyorsun, aklın karışıyor zütün 3,5 atıyor bunu düşündükçe zavallı köpek seni...