insanlıktan çıkış hikayem

bu yıl öss yada her ne gibimse ona girdiğim ama hiç bi gib yapamadığım için 3. yılımda bi yere girmeyi hedefleyen saçın sakalın benden habersiz birbiriyle gibiştiği , günde 1 1.5 maximum 2 paket sigara içen , 1.5 yıldır hatunla "şu an üstünde ne var bebeğim" tarzı vücuda endorfin salgılatan cümleler kuramayan , saat sabaha karşı 4-5 civarı yatan ve öğlen 3-4 gibi kalkan (dershane sabahın 9.30 unda haftanın 4 günü 3 4 saatlik uyku..) tek sosyal aktivitesi league of legends denen gibtimin oyununda "don't feed enemy mother fcker , where is ss mother fcker ? , who fed the fcking enemy you fcking retarded ?" tarzı cümleler kurmak olan 20 yaşında ankara'da ikamet eden bir insan evladıyım. dil öğrencisi değilim fakat dilden hazırlanıyorum. geçen yıl antalya turizm oteli zar zor tutturdum ama "ankarada okuyayım lan annem yalnız kadının yaş epey ilerledi beni görmezse mutsuz olur , yazık kadına." diye düşündüğüm için yazmadım. dershanenin her tenefüs zamanında aşşağı inip sigara içer , sigara içerken dershanedeki diğer insanlara bakarım. kimi sigara içmez karıya kıza hava olsun diye gider paket alır sigara içerken öksürür , kimi hatunlar aşşağıdan yukardaki dersliklere çıkarken merdivenlerde birbirini parmaklar , kimileri kenarlarda dudak dudağa öpüşür..

Hepsinden iğreniyorum. aslında kendimden iğreniyorum. hiç kimseyi sevemediğim , yaptıkları davranışları içime sindiremediğim için iğreniyorum..

Lise zamanları "huaghahga kaynatıyoruz kardeeeeeeş" tarzında ergen ergen takıldığım için alt yapı 0. Derslerden normalde 3 şey anlayacaksam alt yapıdan dolayı 2 şey anlıyorum ve o anlamadığım 1 şey hep başıma bela açıyor. neyse..

insanların birbirini aşşağılamasından iğreniyorum. içimden geleni direk söylediğim için bana düşünce özgürlüğümü yaşatmayıp yüzünde "ıyy gerizekalı o hiç öyle olur mu" ifadesini veren herkezden iğreniyorum.

250 gram amcık için şekilden şekile girip , am kazanmak uğruna şeref kaybedenlerden iğreniyorum..

hayatımda hiç bi zaman bir idealim olmadı , bu yüzden kendimden iğreniyorum.her olaya duygusal yaklaşıp kendimi o olaydaki insanın yerine koyduğum ve öyle davrandığım için iğreniyorum.

Beni ben olduğum için sevip saymayan insanlardan iğreniyorum. beni ben olmadığım için seven insanlardan 2 katı iğreniyorum.

1 kişiye 4 kişi saldıranların karşısında olduğum için bana ürperen gözlerle bakıp hiç birşey yapmayan ve hatta "vur la vur heheheh hayatım bak nası dööşüyollar" diyen insanlardan iğreniyorum.

Dershaneden eve gitmek için herhangi bir büfeden ego kartı almam gerekiyor. yaklaşık 2 yıldır dershaneye gidiyorum ve daha bir kere olsun 2lik öğrenci kartı satın alamadım büfelerden. sizden de iğreniyorum büfeciler. "2lik ego kartı alsa ne almasa ne bana ne karı olacak geldiğinde 2lik öğrenci kartı yok derim eşşek gibi 2lik tam veya 5 lik tam-öğrenci alır bende yoluma bakarım" diyen büfeci , senden de iğreniyorum. her ne şartlarda aldığım kartın parasını verdikten sonra "hayırlı işler abicim" dediğimde suratıma bakarak "ya aldın işte kartı gibtir git artık" ifadenden de tiksiniyorum. büfecinin önüne 20 lira atıp "bana bi 10luk tam ver" diyerek itin önüne kemik atan davranışların içindeki bi adama para üstü verirken "hayrını gör abüüüüm" diyişinden de iğreniyorum.

kafama esti diye yazıyorum bunları , bir daha kafama estiğinde yazarım. okuyup zamanını harcayan arkadaşlara da teşekkürler. böyle bi insan da var hayatta , bilin istedim..