ergenken yapıp ömür boyunca utandığınız

subay çocuguyum haliyle doğuda geçti ömrüm işte o zamanlar mardindeydik daha 10 11 yaşında filanım 13 mart diye bir ilkokula gidiyorum babamın tayini çıkmıştı ve okulların kapanmasına az birşey kalmıştı bende bundan züt alarak normalde görünce altıma sıçtıgım terörü destekleyen köylünün cocuklarına evimin penceresinden çomak çekip annemin düdüklü tencerede haşladıgı mısırı dişimle yolup yolup mermi yagdırır gibi cocukların üstüne tükürüyordum işte sonra babam cağırdı git ekmek al diye adam otoriter yok diyemiyorum gibe gibe indim aşağı çocuklar orda hiç çaktırmadan markete gidip ekmeğimi alayım dedim demez olaydım it soyları bi kaptırdılar peşime hayatımda öyle koşmadım koşarken ayaklarım zütüme vuruyor artık ne kadar hızlı koştugumu anlayın. o korkuyla yanlış tarafa kapıcının evine doğru koşmuşum yaklaştıgımda bir düştüm yerde 10 15m sürüklenmiştim kapıcı beni kaldırıp eve zütürmüştü.
o olayı halen unutamam çocukluk tramvamdır

edit: özeti yok okuyun komedi dram hüzün içerir