1. 1.
    0
    Ruhu mu ateş yoksa o gözler mi alevden
    Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu
    Pervane olan kendini gizler mi alevden
    Sen istedin ondan bu gönlüm zorla tutuştu

    Gün senden ışık alsa da bir renge bürünse
    Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse
    Her şey silinip kaybolurken nazarında
    Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...

    Ey sen ki kül ettin beni olmaz yakışınla
    Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla
    Hançer gibi keskinler çiçekler gibi ince
    Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince

    içimdeki azgın devi rüzgarlara attım
    Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım
    Gözler ki birer parçasıdır sende ilahın
    Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın

    Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin
    Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin
    ···
   tümünü göster