ölü bir adamın hayat hikayesi

yalnızdım. yine en başa dönmüştüm. herkese yabancılaşmış,
herkesden kaçan, konuşmayan, susmuş, su yerine alkol tüketen
ve sonra içtiği alkolün asitini midesi kaldırmayınca
tuvalete gidip varı yoğu herşeyini kusan o ergenlerden olmuştum.
aşk masturbasyona benziyordu hayli.
ilk başta hiç birşey yoktu ama gittikce daha cok sarılıyordun,
daha cok istiyordun tek farkı sonunda akan şey sperm değil, kan idi.
ve vücudunun her tarafını itinayla kaplıyan o duygu zevk değil, acı idi.
kan..
illa bileklerinden akması gerekmiyordu. ve yaşının büyük olması
kücük olması bunlar sadece istatikdi.
gerçek olan; aşk her yaşta aynıdır. acı ve yalnızlığın oldugu gibi.
2 ay sonra mavi gözlerinden ilk defa kaçıcaktım gördüğümde..
sesini ben hariç herkes duyucaktı artık.
ona benden sonra bir başkası dokunucak,
bir başkası uyanıcak belki de yanında..
onu güler yüzünü bir başkası görücek..
renkli gözlerinde, okyanus derinliğinde gözlerinde bir başkası kaybolucak..
onu bir başkası üzdükden sonra güldürücek.
bir başkası süprizlere boğucak..