bir rezidansın 45inci katında yaşıyorum

part 11 - kitap

14.kattaydık. polisler ter içinde kalmıştı, ben de ise henüz yorgunluk belirtisi dahi yoktu.

polis: tamam, biraz dinleniyoruz beyler

herkes basamaklara oturdu. ben asansöre bakan bir duvara yaslandım. sonra bir anda jenaratörler devreye girdi asansörler çalıştı

polis: tanrım, şükürler olsun, lanet asansörler çalıştı. yola buradan devam ediyoruz.
kadın: şey, memur bey, bence buna gerek yok
polis: niyeymiş o?
kadın: şey yani yine elektrikler gidebilir ve mahsur kalabiliriz.
polis: bakın hanımefendi, lanet olası 30 kat daha basamak çıkarsam emekliliğim gelir. 1 dakikalığına risk almaya değer bence. evet, beyler acele edin asansöre biniyoruz

polis memuru asansörü çağırmıştı, kapı yavaş yavaş açıldığında kabinde yerde duran kırmızı kaplı bir kitap bulduk.

polis: bu da nesi böyle?
kadın: memur bey lütfen basamaklardan devam edelim
polis: hanımefendi biraz daha konuşursanız ağzınızı bantlamak zorunda kalıcam.

polis asansörde bulduğu kitabı incelemeye başlamıştı. ancak polisin rusça bilmemesi kitaptan birşey anlamamasına sebep olmuştu

polis: bu lanet kitap rusça sanırım. aranızda rusça bilen var mı?

6 yıl st petersburg'ta yaşayan biri olarak rusçam gayet iyi diyebilirim. ancak bunu hiç kimseye belli etmedim ve bilmiyormuşum gibi kafamı salladım.

polis bir delil niteliği taşıyabilir düşüncesiyle kitabı yardımcısına vermişti ve biz de artık asansördeydik. işin en enteresan tarafı ise asansörde 45.kata kadar çıkartacak düğmelerin bulunmasıydı. peki ama neden resepsiyonist yalan söylemişti veya neden dışarıdan saydığımızda 45 kat görünmüyordu!

polis: bayım, görünüşe göre siz haklısınız bu asansör 45e kadar çıkıyor ama önce 36ya uğrayıp bayanın kimliğini almamız gerekiyor.

sonrasında polis 36.katı tuşladı ve asansör yükselmeye başladı...

21..22... 23... 24... 25... 26... 27

ben: ne oldu neden durduk?

asansörün kapısı yavaşça açılmaya başlamıştı...