inci itiraf

bişeyler karalama vakti geldi bu başlıkta zaten duygusal moddayım amk nerden buldum bilmiyorum bunu dinliyorum http://www.youtube.com/watch?v=9lDhZJMyM_4
neyse başlayalım beyler bayanlar lan giberim lan hayatı insanların yaptığı saçma sapan espirilerden bıktım hele onlara yalandan gülüp binmiş gibi görünmekten zaten bıktım yeter ulan bende istiyorum çevremdeki insanların merkezi olayım okulun güzel kızlarıyla çıkayım tip var istediimde döktürecek ağız ve asosyalliğin kazandırdığı genel kültür biçok alanda bilgim var ama gel görki bunların hiçbiri işe yaramıyo bende istiyorum aslında huur çocukları gibi bağıra bağıra konuşmayı espiri yapmayı ama yapamıyorum bende istiyorum bütün arkadaş grubunun öncüsü olmayı ama olamıyorum ağırbaşlıyım tekvandocuyum zaten insanlar bi ön yargılı gibecekmiş gibi bakıyorum çok sert mizaçlıyım istediğimde gerçekten istediğimde elde edemeyeceğim şey yok ama bende yürek yok gözükara değilim neden bilmiyorum nasıl oldu onuda bilmiyorum ama seneler önce özgüvenim kırılmış amk insan içinde rahat olamıyorum mesela bikaç sene önce sevdiğim bi kız vardı harbi aşıktım yada ergenliğin verdiği hisle öyle hissediyodum bin bi arkadaşıma güvendim ben bunu bu kızı seviyorum dedim sırrımı verdimbin ertesi gün herkesin içinde x a yı seviyomuş diye anırdı kız öğrendi sırf bu yüzden kızla 3-4 ay konuşmadık yada o benle konuşmadı sonraki 2sene daha birlikte okuduk her zaman benden bi hamle bekledi ama bi türlü olmadı amk göüm yemedi bu olaydan saonrada kimseye güvenmedim güvenemedim yapamadım birkaç ay önceye kadar empati manyağı olmuştum mesele lan bu benim hakkımda ne der ne düşünür falan ama artık giblemiyorum ve daha mutluyum ve hissediyorumda zaten dahabi özgüvenliyim insanların içinde konuşuyorum espiriler yapıyorum onlar gibi oç gibi davranıyorum ama bugün okulda sadece yaptığım aptallıkları yapma imkanımın olup yapmadığım şeyleri insanların muallakliklerini düşündüm yavşak insanların yaptıklarını birbirlerinin yüzüne gülüp arkalarından her taku yiyen insanları çünkü bi ara bende onlar gibiydim neyse işte ve ayrıca bu ülkeden ve aşağılı iki yüzlü insanlarından da nefret ediyorum birkaç senem kaldı bu ülkede gibtirolup gidicem burdan amk arkama bile bakmadan beni dinimden insanlarımdan sevgiden güvenden dostluktan saflıktan kısacası hayattan soğutan bu ülkeden gidicem ben dexerin değil mustafa kemal atatürkün türkiyesini istiyorum şu hayatta şu anda sadece 1 arkadaşım var onada arkadaş denirse nasıl bu hale geldim bilmiyorum neyse ulan çok uzun oldu zaten benden bu kadar