işte özgüvenimin kırılma sebebi

sanki halen daha hiç bir şey olmamış gibi
"ne yaptım ki ben merveee" diye bir mesaj attım.

arkadaşlar bu part cok önemli burda artık söylenmeyen şeylerin dile gelmesi söz konusu..

merve : sözde im900 beyler yanıma teşrif edeceklerdi bende ona cikolatasını vericektim
im900 : cok özür dilerim ya :/ acilen yurda geçmem gerekti aklımdan cıkmış cok pardon

alttan almaya calısıyorum ki zaten aklımda aslı'nın olma huzurunu tırmalayan bir faaliyetti onunla mesajlaşmam.
aslında aslı'yı düşünürken yaptıgım, yapmak zorunda oldugum herşey corabımı cıkarıp değiştirmek bile benim için huzurumu tırmalayan şeydi. cünkü ben aslı'yı düşünürken sadece beynimle düşünmüyordum.. bedenimi sadece serbest bırakıp kendimi onunda içinde bulundugu hayallere itekliyordum. ruhumla..

merve : boşver cok fazla takmışım seni kafama
im900 : bu nasıl bir cümleydi ki şimdi :(
merve : yanlış anlamaya müsait bir cümle bence sen şimdi bunu yanlış anla ve 1 hafta bana mesaj atma önemli değil
im900 : sorun ne ki şimdi merve ben ne yaptım sana ? yanlış felan anladıgım yok.
merve : belkide bütün sorun senden sabahtan beri mesaj beklememde belkide bi mesajın benim için cok sey ifade ediyor belkide hiç yoktan değilde gerçekten degerli buluyorum belkide cook takıyorum ama anlayana

arkadaşlar mesajları aynen telefonumdan yazıyorum birebir.

artık anlamıştım kimse salak değildi ama ne yapmam gerekirdi bilmiyorum o an, bu mesajlarla o kadar huzurum bozulmuştu ki anlatamam. hayır, hayır.. egom tatmin olmuyordu ne yapmam gerektiğini bilmiyordum..