det sjunde inseglet

bana göre ölüm-yaşam-tanrı-din sorgulamalarından çok bu filmin bu kadar başarılı olmasının sebebi bir dönemin atmosferini, tarihini inanılmaz bir gerçeklikte anlatabilmesidir. o karamsarlığı, din ve kilisenin insanlar üzerindeki otoritesini, ve tabi ki veba'yı bir hastalıktan öteye geçirerek bütün filmin ana teması yapabilmesi hakkaten çoh iyidir. ayrıca filmi bu kadar ilgi çekici kılansa tabi ki "ölüm-azrail" adlı bir karakterin olması ve insanlarla (daha doğrusu şövalyeyle) olan diyalogları, özellikle satranç muhabbeti. (gerçi pek bi yere bağlanmaz bu satranç muhabbeti, zaten son bellidir). dediğim gibi en azından bu devirde hayat-din ve tanrıyla ilgili çok fazla düşünen, bilmem kaç tane kitap okuyan insanlara çok da yeni bir şey katmaz. tabi bu kitapların belki de çıkış noktalarından birisi de bergmanın bu filmidir. ama dönemi için düşündüğümüz de tabi ki bir başyapıt diyebiliriz.

amk kendimi ekşide gibi hissettim bi anda.