hayata sakso çekerek yaşam savaşı vermek

okulda spermleri öğrendiğim zamanlardı. onları kurbağa yavrularına benzetmiştim.'iribaş' lara yani. bizim pislik yuvasında bunlardan bol bir şey yoktu. nerde bir su birikintisi, nerde sidik gibi ufak bir su,hep bunlarla doluydu. birden hem spermlere hem iribaşlara sempatiyle doldu içim. benden de çıkıyordu bunlardan ama ben göremiyordum, demek ben de o mikrop dolu sular gibi bunlardan üretiyordum devamlı. iribaşlar ve spermlerim.bir evcil hayvanım olması gerektiğine karar verdim. çok fazla aramama gerek yoktu. gidip bir pet şişenin dibine koydum iki üç kurbağayı. yattım uyudum. gece bir sesle uyandım: 'hey dede, besle bizi.' kurbağa yavruları konuşuyordu.bir parça ekmek buldum.'istemeyiz' dediler.'bizi bize benzeyenle besle'.bir müddet konsantre olmaya çalıştım.'kusura bakmayın ama pek ciksi değilsiniz' dedim onlara. gözlerimi kapattım. biyoloji öğretmenini düşündüm çaresiz.fen bilgisi deniyordu o zamanlar. neyse.memeleri vardı ve benim için yeterliydi. yoksa suratı..yok yok, benimkinden çirkin değildi. neyse,işimi gördüm.ve yatağa döndüm. çok uykum vardı. gün doğarken uyandım. şişeye baktım, kurbağalarım gitmişti. hafif bir gürültü duydum. pencereden biri(ya da bir şey) çıkıp gitmekle meşguldü. upuzun,pullu bir kuyruğu vardı. bana göz kırptı galiba. emin değilim çünkü hava henüz tam olarak aydınlanmamıştı.