işte özgüvenimin kırılma sebebi

evet işte o derinden. tarifi çok zor olan. kalbimi bando ekibi gibi güm düm dom atmasını saglayan ince ses...
karşımda yanında bir arkadaşı ile beraber cennet parçam geliyodu...
rabbim hertürlü dertten sakınsın dedim onu. gülücüğünü minik burnunu gözlerini kaşlarını anlatamıyorum ki be arkadaş

kararlıydım ulan ona günaydın diyecektim.. beni görünce tanıdıgına eminim cünkü güldüğünü gördüm. az çokta bana güldüğünü
düşündüm be kamil ah be kamil. herşeyi, her haraketini ikimizin varlıgına yorumlamak zorunda mısın be dıbına koyayım he...

böylesine geçen saniyelerde adımlarımız iyice birbirine yaklaşırken diz kapaklarımın altında bir titreme geldi
ama öyle böyle değil sanki gün boyu idman yapmışım veya defalarca asılmışımda yeni yürümeye başlıyorum
ulan basit şeyler değil bunlar.

yaklaştık yaklaştık ve yaklaştık...