iyi bir doktor olmak için dayak yemem gerekmezdi

kızı göreceğime kendimi inandırdım. neticede inandığım ve emin olduum şeyler gerçekleşiyordu.
10 dakika geçmeden kızı gördüm karşımda.
artık konuşmalıydım başka şansım yoktu.
turuncu çantası yanındaydı yine. bana yaklaşınca merhaba dedim fısıldar gibi. turuncu mont beni utangaç yapmıştı.
merhaba dedi. ilk kez sesini duyuyordum. hilal cebeci gibi sesi vardı.
merhaba dedi tekraar. ne diyeceğimi bilemiyordum.
sonra birden aklıma geldi. eğer tansu abiyle konuşuyolarsa bu şifreyi biliyordur kesin.
ben çok otlakçıyımdır diyip göz kırptım ve koşarak olay yerinden uzaklaştım.
zehiri salmıştım artık.
tansu abide o kızda beni biliyor olmalıydılar artık.
birdahaki görüşmemizde bana görevimi söyleyeceklerdi.
koşarken yorulduumu hissedince durakladım biraz.
yurda gitmem gerekiyordu artık.
karşı kaldrımda turuncu kazaklı uzun burunlu arkadaşımı gördüm. hemen yanına gittim.
merhaba dedim. sıkıldım artık bişeyleri çözmeye çalışmaktan bana görevimi söyle artık.
kafam karışmaya başladı. beni yakalayabilirler dedim.
ensemde sürekli birinin sesini duyuyorum.
en azından bana bi koruma verin dedim.
sanırım bu tepkiyi bekliyor olacakki tamam dedi. sana yol gösterecem şimdi. gel konuşalım dedi.
heyecanlanmıştım.
yürümeye başladık ama 2 adım arkamdan geliyordu hep. göremiyordum yanımda.
neyse kaçsa bile yakalardım. çünkü son zamanlarda çok koşmuştum o nedenle idmanlıydım. benden hızlı kaşamazdı.
ben ajandım yakalardım. kendime bianda aşırı bi güven geldi. göründüğüm kadar ezik değildim aslında.