iyi bir doktor olmak için dayak yemem gerekmezdi

kütüphaneye girmiştim. hezamanki gibi takvim gazetem ve turuncu montum üzerimdeydi. fazla dikkat çekmemek için monutumu çıkarıdm. bu benim kendimi kamufle etme yolumdu. göründüğüm kadar aptal değildim.
gazeteyi sadece ta kısmı kalacak şekilde kıvırıp masama koydum.
t a
24 - 1 = 23 ediyordu. asıl sayımız 13 tü ama ben 23 ü tercih etmiştim. böylece tansu abinin yüz ifadesiden mesajı alıp almadığını anlayabilecektim. çünkü hiç renk vermiyordu.
kıza bakındım ama yoktu.
gazeteyi masada bırakıp montumu giyinmdim ve tansu abiyle konuşmaya karar verdim.
yanına gittim merhaba tansu abi bi sigara verirmidin dedim. sende iice otlakçı çıktın ahaha diye gülümsedi. bozulmuştum ama belli etmedim. evet çok otlakçıyımdır dedim. otlakçı ne demektiki?
buda bir şifre olabilirdi. cebimdeki küçük ajandayı çıkarıp not ettim. ilerde yardım edebilirdi bana.
sigarayı alıp dudağıma yerleştirdikten sonra tansu abi dedim. benm masaya bakarsın biara diyip göz kırptım.
bişeyleri yanlış anlamış olma ihtimaline karşı. takvim gazetesi deyip koşarak olay yerinden uzaklaştım.
artık tansu abi mesajı alacaktı. benim kızı bulmam gerekiyordu. olayın aslı onda bitiyordu.
koşarak apartmanın önne gelip beklemeye başladım.
kulaklarımda o ses yankılanmaya başlamıştı yine.
yap, et, boz...