iyi bir doktor olmak için dayak yemem gerekmezdi

kızı takibe başladım.
sesler yankılanıyordu beynimde
yap et boz.. yap et boz...
acaba kıza bişeymi yapmam gerekiyorduç
ne yapacaktımki
gibmem gerektiği geldi aklıma, güldüm
ben hiç sex yapmamıştım daha önce
elimde gazete ve turuncu kazağımla hiçte çekici olmadığımı düşündüm o anda
bu beni üzmüştü biraz ama olsun ben büyük bir adamdım, ajan sayılırdım
biraz yürüdükten sonra yine o apartmana girdi kız.
grişteki sayı yine dikkatimi çekmişti.
ama ben apartmana girmeye korktum.
sesler devam ediyordu
yap et boz, yap et boz...
teşkilatın mottosu buydu sanırım.
nasılsa onuda çözecektim
ama şuanda kıza odaklanmam gerekiyordu.
apartmana daldım bende peşinden.ç
ayak seslerini duyabiliyordum. usulca merdivenleri çıkıp kapısına baktım
kapı numarası
89'du..
hımm...
yeni bir bilgi daha öğrenmiş olmanın huzuruyla koşarak çıktım apartmandan.
koşa koşa yurda gittim. nasılsa reistende korkmuyordum artık. dövmüyordu benşi.
sanırım teşkilat onu uyarmıştı.
yarın yeni bir gündü ve yeni şeyler öğrenecektim.
yatağıma yatıp gazetenin üzerine aynı sayıları yazdım
13 31 44 89
yap et boz
gizem yavaş yavaş çözülüyordu