işte özgüvenimin kırılma sebebi

şarkımızı verelim;
http://fizy.com/#s/3wkukg

işte o dakika gelmişti ben ilk defa, havalı görünmek için değil gözlerimi ondan kaçırabilmek için gözlüğümü takıp servisten inmek niyetiyle bir adım atmıstım ki..
beynimdeki keskelerden birisine sebep olacak o çarpışmayı yaşadım
çarpışma diyince gülmeyin binler dalgada geçmeyin ordan komik geliyo olabilir gerçi arkadaslarıma anlattıgımda da o carpıstımda asık oldum mevzusuna iyi taşak muhabbetine sokmuşlardı beni...

kalcamla carpmıstım kıza ki artık nasıl carptıysam 1 adım geri bile gitti yani.

içimden nasıl özür dilemek, gönlünü almak kendimi delicesine affettirmek geçti anlatamam hani olur ya kücükken sekerinizi anneniz veya babanız düşürdüğünde kendilerini affettirmek için içlerinde neler kopar ama sadece o sekeri geri alırlar.. ve buda yeterli olurdu zaten değilmi? .)

Sadece "pardon" diyebildim ve servisten indim. arkamdan aynen şu sesi duydum arkadaslar

"cok kibarsın yaaa" aman allahım bana konuşmuştu. gerekirse hakaret etsin ulan bana konusmustu ya inanabiliyo musunuz
bana "cok kibarsın yaaa" demişti kinayeli bir sekilde.

gözlüğümü cıkardım bu sefer. özgüven sahibiyiz ya hıadıbınaaaa... "senden cok özür diliyorum ben" dedim böyle caresizce mapustan cıkmak isteyen adamın dilediği özür gibi...