işte özgüvenimin kırılma sebebi

ve üniversitenin girişine geldik. tabikide servis haraket ettikten 10 dakka sürmedi girişe gelmemiz (bulundugum yurtlar sokagı üniversiteye yakın)

10 dakka sürmedi lakin bana cuma günü, son 2 saat dersi gibi gelmişti. bitmek bilmeyen bir acı.
acı diyorum cünkü yanımdaki binler yüzünden. konustularda konustular dıbına koyum o zaman anladım ki
dısardan hiçte cool gözükmüyormuşuz. öyle artist artist sesli sesli konusarak kendisine cem yılmaz imajı katmaya calısarak
neyin ispatını yapmaya calısıyomusuz ki amk.

işte dediğim gibi sadece yazdıgım 10 dakikanın bir karsılıgıydı ama arkadaslar inanın 10 dakikaya anlatsam daha neler sıgar...

üniversite ögrenci kartlarımız henüz cıkmamısken girişlerde kaydolurken bize verilen bir kagıt gösteriyoruz ama tabikide
illa cool olucam ya dıbına koyum millet kart cıkartırken ben kagıt cıkartıp sallamak istemiyordum o yüzden servisin en arkasına geçip mütemadiyen görünmemeye calısıyodum ki bir de ne görüyüm önümdeki kızda pısmış iyice onunda ögrenci kartı yok aha dedim tamam oda 1. sınıf o zaman. cok güzel oglum im900 böyle devam et aklını seveyim ben senin .

ve işte o servisten ineceğimiz dakikanın gelmiş olması...