sensizlik o kadar zor ki

nerde kalmıştık. ha evet konya altı plajında şezlonglarda sarılmış bir şekilde uzanmıştık. biraz sessizlik oldu. yaklaşık -tahminimce- 5-6dk ikimizde sustuk. ama ben konuşmadan öpmeden duramıyordum tutamıyordum kendimi. o kadar çok özlemiştim ki sesini gözlerini teninin kokusunu dudaklarını o bakışlarını, küçük bebeğim diyişini. herşeyini çok özlemiştim. sonra göğsümden kaltı gözleri dolu bir şekilde. mutluluktan doldu zannettim. ağlama birtanem ben burdayım artık bak yine bırakamadım seni. her zaman demiştim sonsuza kadar seninleyim seni sevicem demiştim dedim. ondan değil dedi böyle kısık bir sesle. konuşmamız gereken çok önemli birşey var ama lütfen güçlü ol tamam mı lütfen beni yargılama dedi. biraz kokrtum. buyur meleğim ne zaman yargıladım ki seni dedim. olsun belki bunu duyunca kızıcaksın bana yaptıklarımdan dolayı dedi. şimdi ben anlatıcam sen sadece dinliceksin sadece dinle ve lafımı kesme sakın dedi biraz sert bir şekilde. peki dedim. içten içe iyice korkmaya başlamıştım. ne olabilirdi ? ne olmuştu veyatta.