ergenken yapıp ömür boyunca utandığınız

ortaokulda erkekler arasında devamlı olarak bir dayama veya pandik atma durumu vardı sınıfta.
artık iş çığrından çıktığı için hepimizde çok fena refleks gelişmişti.
zütünde bir dokunuş hissettiğinde elini tak diye arkaya atıp pandik atan eli veya dayayan gibi yakalıyorduk.
sonra istiklal marşını tersten okutuyorduk fln filan.

neyse panpalarım, bigün bi arkadaşın masasına eğilmiş muhabbet ederken zütte bir dayama hissettim ve her zamanki gibi elimi çat diye arkaya attım.

işte o an, hayatımda ilk defa am-züt ikilisini bu kadar net hissettim. avucumda bebek gibi hissettiğim bir am-züt yumuşaklığı vardı.

meğersem kızın teki geri geri yürürken zütü bana dayamış bilmeden.

ben amı hissedip arkamı döndüğümde kız sırıtıyodu, ben ise hayvan gibi utanmıştım ve o kızla bi süre konuşamadım.

ne malmışım amk. belliki kızın hoşuna gitmiş, sırıtıyo. yavşaklığa vurup bol bol ellemek ve hatta belki gibmek varken ben kızla konuşmadım bi süre.

amatörlük taktan amk.