1. 1.
    0
    hezeyan, hayat işte, hüzünle geçti yıllarım
    aklımı tuttum; yoktu atan, çarpan bir kalbim
    neden beklenir bu kadar üşürken ellerim
    düşmezdi dudaklardan geçtiklerim, ümitlerim
    esiri olmuştum boşlukların, anlamsız sebeplerin

    hemen öncesi sanki hava, doğmadan güneşin
    alacakaranlık, kopkoyu, titremiş ürperişim
    nüfuz etmiş tenime uzaktan gelen sesin
    delirdim sanıp kalabalıkta, yalnızlığı beklemişim
    esiri olmuşum gözlerin, delen karanlığı kesin

    hakir görme cümlelerim sana çok anlamsız
    anla beni gözlerime bak onlar hiç yalansız
    nakaratı gibi, unutulmuş şarkının, tekrarsız
    durmasın zaman hızla aksın umutlar şansımız
    esiri olsun bedenler, tek vücutta aşkımız
    ···
   tümünü göster