nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/1aoxuj

“yalan söyleme..” diyebildim fısıltıyla..

“çok özür dilerim” dedi o da yine aynı tonda..

“buse yok öyle biri!” dedim sonunda gözlerimden yaşlar boşanarak..”yok öyle biri..uyduruyorsun işte..sırf benden kurtulmak için uyduruyorsun!”

“keşke öyle olsaydı..o zaman belki hala direnecek gücüm olurdu..ama benim artık tek istediğim bu..bu karmaşayı bırakıp ona sığınmak..zaten ona aidim günlerdir zihin olarak…geceleri onu düşünerek huzur bulabiliyorum..onun gözlerinin, gülüşünün hayaliyle ancak uykuya dalabiliyorum…ve bunları sana bu şekilde söylemek zorunda kaldığım için de nefret ediyorum kendimden..iğreniyorum…keşke ölsem tsigalko..hemen şurda..şu anda..sana bunları böyle, sırf ikna edebilmek için söyleyeceğime..senin bana böyle baktığını göreceğime…”

Mütemadiyen ağlıyoruz..

Ama sessiz..ikimizin de iki eli yüzünde..hıçkırıklarımız ayak parmağımızın uçundan, başımıza kadar sarsıyor bizi..sadece iç çekişler..derin nefes verişler..nefes almaya çalışmalar duyuluyor…ağzım gözüm, yüzüm yanıyor..her tarafım salya sümük gözyaşı…ağzıma sıçıldı…net…

O şekilde ne kadar boğuştuk hayatla bilmiyorum…

Sonra..

Sonra içimden aniden yükselmeye başlayan bir öfke dalgası benliğimi ele geçirdi…

Bu aralar, kendime ve kaderime en çok sorduğum soru, yeniden gözlerimin önünden geçmeye başladı dev puntolarla, alevden harflerle yazılı bir şekilde..

Neden?

Yahu insan bir soru sözcüğünde bu kadar çok anlamı arar mı?..bir söz, tek bir sözcük..tek bir sorucuk..cevabı olur mu her şeyin??

“”Neden?... ””

Ona da böyle seslendim…alçak perdeden bir çığlıktı aslında söylediğim…

“neden?... buse neden??”

Daha da beter sarsılmaya başladı,

“bir neden aramıyorum artık..sadece..dayanamıyorum bu yaşadıklarımıza..sana şu anda yaşattıklarıma da…gözümü açıp kapasam..böyle yıllar geçse…her şey geride kalsa…hiç bu kadar berbat hissetmedim kendimi…ama inan tsigalko..bu ayrılış, ikimizi de hayata yeniden döndürecek..eminim buna…biz, birbirimizle mutlu olamıyoruz…olamayacağız…”

Hayır buse..

Sadece seni hayata döndürür bu ayrılış..belki yeni sevgilinin kollarında?...

Beni ise tamamen yok eder…

Zaten eğreti tutunduğum, senin aşkınla anlam buldurduğum köhne dünyam, büsbütün üzerime çöker, enkaz olur, kalırım altında..