nasıl cinlere inanmaya başladım anlatıyorum

bunlar doğuma yaklaştıkça biraz duruldular gene de. yani bize bizim olanları vermemeye diretiyorlardı ama kendileri de pek uğraşmıyorlardı. elif de hayatımdan çıktığı için ben de bi şekilde uzak duruyordum beladan. biraz yaşımı yaşamaya başlamıştım. çocuklarla reasüransa falan takılıyorduk. benim arkadaşlarım hep benden üstlerdi ama tip kurtardığından bi yaramazlık olmuyordu. bir de ayıptır söylemesi okulda mevzu karnem sağlamdı. gelgelelim ben alkolü falan bıraktığımdan beri biraz sosyal hayatımı da bi kenara bırakmıtım ama artık geri almak için de bir şeyler yapıyordum. o ara berrin diye bi kıza takılmaya başladım ama okuldan değildi. böyle gibimsonik şenlikler olur ya özel okulların düzenlediği ne bileyim maçlar falan olur, ziyafetler vs. öyle bir ortamda tanıştım. ama bu kız eliften çok farklıydı. bi kere 15 yaşındaydı, bekaretiniyse kaybedeli 2 sene olmuştu. yani bu kız benim hayatımın şansı oldu diyebilirim binler. hala da arada takarım, onun yeri bende bambaşkadır.