1. 176.
    +1
    hee iyi iyi okuyanımız varmış.

    bu diyalogdan sonra ben artık düşmanımı yerine koymuş, neler yapabileceğimi düşünmeye başlamıştım. bir kere alkolü falan kestim. düzenli namaza başladım. hatta cumalara gitmek için okulla kavga ettim ama sonunda annemin ısrarlarıyla onları da yola getirdim. artık tek dostum allahımdı ve ben bu şerefsiz kadını bir şekilde mutlaka durduracaktım. tabi bunlar olurken nesrinin hamileliği de bir taraftan tam gaz devam ediyordu. o kadar içinden kötü bi insanın nasıl bi çocuğu olabilirdiki, resmen şeytanın çocuğu gibiydi. ama ben büyü yapmanın ne kadar günah olduğunu öğrenmiştim ve o kadının bir gün tepetaklak olacağını biliyordum. dine dönüşüme rağmen kabuslarım fersah fersah artmıştı. her gece 3-4 kere kan ter içinde allahım diyerek uyanıyordum. çektiğim eziyetin haddi hesabı yoktu. rüyalarımda hep tarif edilmez ucubelerin bana yaptığı işkenceleri görüyordum. upuzun tırnakları, düzensiz ve bazen yarısı bile olmayan saçları, kızıl gözleri ve çürük derileriyle bana işkence ediyorlardı. işkence onların eğlencesiydi.
    ···
   tümünü göster