hayatimi siken adami anlatiyorum

telefon adeta bi organim olmustu artik, tum gece tum gun konusuyoduk, hic sklmiyodum bile. herseyini ogrenmistim, tabi o da benimkileri. insan hoslanmadigi biriyle neden bu kadar fazla konussun ki bence onda da var biseyler falan diye avutuyodum kendimi.

yaz okulu icin donmustum geri okudugum sehire, yani yine yakinlasmistik ve tekrar gorusmek icin plan yapiyoduk hep telefonda..

bizim evde hic misafir ekgib olmaz, arkadaslar, sevgilileri. onun kankasi bunun manitasi derken normalde 2 kisi kaldigimiz ev hic sakin olmaz yani. yine bi gece telefondayken icerden gelen erkek seslerine sinirlendi bu baya. napiyosun sen orda? nasi bisey bu falan filan diye trip atti bana, ilk defa kiskanmisti beni. o anki mutlulugumu anlatmaya kelimeler yetmez yani o derece. (kezban detected amk).
neyse artik goruselim bi an once ve yuzyuze karar verelim artik nolucagina dedi, demek ki bisey olma ihtimali vardi artik aramizda:)

sabirsizlikla gorusmeyi bekliyodum artik ama bundan kuzenim haberi olmamaliydi, aslinda soylesem cok fazla bisey demezdi kizmazdi ama ben rahat edemezdim. soylemedim.