keşke kızın hayatına hiç girmeseydim keşke

nerden başlasam.. kendimden başliyim.. ta en baştan başliyimve oynatiyim hayatımı sizlere

3 yaşında bir çocukken kardeşim doğdu ve havale geçirdi.. ailem geç yaşta evlenmiş hayattan istediklerini alamamış iki zayıf başarısız insan işte..
kardeşim hastalanınca beni küçük yaşta 1 seneliğine babannemin yanına bıraktılar.. aileme en ihtiyacım oldugu zamanlar.. sürekli annemi babamı hayal eder uyurdum orda çok acılar çektim onları çok özledim oralarda.. neyse.. eve geldim kardeşim hastaneden bi yıl sonra işitme engelli olarak çıktı.. kurtulmuştu.. ama sol yanı da tutmuyodu.. ailem ben ile kardeşim arasında seçim yapmak zorunda kaldı.. ve doğal olarak kardeşimi seçtiler.. ben size açık konuşuyorum haklılardı da.. hayatım boyunca (ki hala) ben herşeyimi kendim hallettim.. sıkıntılarım derdim var mı onların umrunda değildi.. napıyorum ne ediyorum.. ve küçücük bi çocuk adeta ailemden gram ilgi gram destek görmeden özgüvensiz ve kücücükçocuk yapayanlız gurbet neyse çektiklerimi söylemiycem size yaşadığım travmaları.. bu şekilde büyüdüm