Selam panpalar. Hikayeye başlamadan kısaca kendimden bahsedeyim. Uzun süredir sözlüğü takip ediyordum ama hiç üye olayımda entry gireyim demedim hep sizin yazdıklarınızı okudum böylesini daha çok seviyordum hesabımı geçenlerde entry girmek için açtım ama sonra entry girmekten vazgeçtim nihayet entry gireceğim. Bugün dinlediğim bir hayat hikayesini size aktaracağım.Önceden söyleyeyim uzun uzun yazacağım hikaye gerçektir birinci ağızdan dinledim ve hikayenin sahibi güvendiğim bir insandır.

1 haftadır yurttan çıkmıyordum yurtta tek kişilik odada kalıyorum ve yurttakilerle muhabbetim yoktur. Sadece yemek yemek için odadan çıkar olmuştum .Neden böyle olduğunu bilmiyorum ama bazı zamanlar böyle asosyale bağlıyorum(tam asostallik denmez ama düşüncelerimi dinlemek ve toplumdan sıkılmanın getirdiği bir şey olsa gerek).Neyse hafta sonu geldi haftasonu bizim yurtta yemek çıkmaz bende mecburen karnımı doyurmak için dışarı çıktım. Panpalar yaşadığım şehirde deniz var bende balığı severim izzet abinin mekanına gideyim de balık yiyeyim diye çıktım yola...

izzet abinin mekanına vardım. Mekandan kısaca bahsedeyim mekan köhne bir yer. Zaten ben lüks yerlerde yemek yemeyi pek sevmem(lüks mekanlara ısınamam garsonların yapmacıktan efendim demesi yerine izzet abinin bana oo doktor hoşgeldin demesi çok daha samimidir hem izzet abiyle her konudan sohbet edebilirsiniz)(NOT:Tıp fakültesinde okuyorum. izzet abi bana doktor diyor diye ego kasıyor bin diyen panpalar olacaktır. Normalde insanların bana doktor diye hitap etmesini hiç sevmem ama izzet abi babacan bir adam olduğu için bir şey diyemem ve böyle hitap etmesi zamanla hoşuma gitti)mekanda wi-fi,tv vb. şeyler yok sadece radyo var.(biraz sıkıcı gibi gözükebilir ama kafa dinlemek istediğimde çok hoş oluyor.)zaten köhne mekan olduğu için Berkecan, Pelinsu gibi tipleri görmezsiniz. Birde zengin olmasına rağmen sırf izzet abinin yaptığı balığı yemeye gelenler vardır.

Panpalar rez alın hikayeyi duvara anlatmış gibi olmayayım.1 kişi dahi okusa yazacağım.

Mekana giridim öğleden sonra gibiydi ama mekanda kimse yoktu izzet abi beni görür görmez oo doktor hoş geldin dedi.Abi uskumrun varmı dedim. Uskumru yok somon var vereyi mi dedi olur dedim. Biraz izzet abiden bahsedeyim resimdeki dayıya benziyor ama saç sakal beyaz,47 yaşında tıknaz babacan bir adam.

izzet abi tek yaşıyor eşinden boşanmış mekanıda tek başına işletiyor yanında eleman felan yok. Dünden 03.00 gibi kapatmış mekanı sabah 06.00 da balık haline gitmiş(balığı hep tazedir köhne mekandır ama lokantalardaki gibi dondurulmuş balığı kakalamaz.)ben gelmeden 2 dkka önce açmış mekanı az kalsın aç kalıyordum amk. Neyse izzet abi getirdi balık ekmeğimi yemeye başladım.

1 haftadır bende bi takluk vardı iyice insanlardan soğumuş, hayata bakışım değişmiş, sürekli bi bitkinlik hali(prim yapmak gibi olmasın 1 haftadır odada filozof gibi yaşıyodum amk felsefi düşüncemi temellendiremiyordum.) vs vs izzet abi farketmiş olacakki hayrola doktor kötü gözükyosun gönül işleri mi ? dedi.Ben yok abi dedim. Ailevi mi dedi. Yine yok dedim. Sigarasını yakıp bitene kadar denizi seyretti geldi karşıma oturdu hala denizi seyrediyordu. içimden diyordum bu adam neden sürekli denizi izliyor(mekan köhne ama denize sıfır)elimi salladım birden kendine geldi hayrola abi , daldın? dedim. Denize bakınca rahatlıyorum tarzı bir şeyler söyledi. Bende 1 haftadır diyalogsuzluğun getirdiği muhabbet isteğiyle izzet abinin hayat hikayesini öğrenmek istedim(Daha öncede izzet abinin hayat hikayesini merak etmiştim ama mekanda hep izzet abinin daimi müşterieleri ve benim çekingenliğimden sormamıştım.)

Abi dedim buralımısın. Aslen Rizeliyim dedi.(Lazmış bunu hikayenin ilerleyen kısmında belirtti ama dipnot olsun)Abi mekanı yapalı nekadar oldu dedim 2 yıl filan oldu dedi.(panpalar hikayeyi uzun yazacağımı söylemiştim o yüzden tüm detayları yazıyorum sövmeden okursunuz umarım)Önceden ne işle uğraşıyordun abi dedim. Tekstil firmam vardı dedi.Ben bunu duyunca biraz şaşırdım bir tekstil firması sahibinin köhne bir mekan işletecek kadar ne yaşamış olabilir diye. izzet abi devam etti. istanbulda tekstil firmam vardı 7 ülkede mağazam vardı(italya, polonya,rusya, fransa,almanya, türkiye,bir ülke daha söyledi ama onu hatırlayamadım şimdi)dedi.Ee abi sonra dedim. Sonra mı dedi?Bir günde 3.5 milyon dolar zarar etmiş.(Detay sormak istemedim maziyi kazımamak için.ama tahminimce tekstil firması olduğu için yangın çıkmış olabilir.)Devam etti 20 yıldır emek verdiğim bir işte bir günde batıyorsam giberim böyle işi deyip tüm mağazaları ve borçları kapattım dedi.(tüm mağazaları kapatması 8 ay sürmüş)bu olay olmadan öncede boşandığını söyledi.Çocukları annelerini tercih etmişler.

Daha sonra boşandığı eşine 2 daire vermiş.1 daire kendisine kalmış mağazları kapattıktan sonrada elinde bir miktar parası varmış. Boşandıktan ve ekmek teknesini kaybettikten sonra istanbula onu bağlayan bir şey olmadığını söyleyip bizim buraya gelmiş. Tabii biraz pgibolojik çöküntü yaşamış ister istemez 15-20 gün kafasını dinlemiş.

15-20 gün kafayı dinledikten sonra izzet abinin yeğeni gelmiş dayı gel bir bira ısmarlıyayım diye (15-20 gün geçmesine rağmen toparlanamamış olacakki yeğeni böyle bir şey diyor)içmişler deniz kenarında.(Hikayeyi izzet abinin ağzından yazacağım).içtik biraları sonra benim canım dondurma çekti ama öle böyle değil. Dondurma yemeye taa anasının şeyine gittik. dedi.2-3 gün sonra ne yapacağımı buldum deyip dondurmacı açmaya karar verdim.En yakın dondurmacı taa ebesinin şeyindeydi. diyor.Önce dondurma satışı için büfe-kulube tarzı bir şey yapmış yıllar önce aldığı arsaya(denize sıfır suan mekanın bulunduğu alan)yoldan geçenler filan baya talep göstermiş satışlar filan iyiymiş. Yeğeni ve kız arkadaşıda arada uğruyormuş. izzet abi tam birçay tiryakisidir günde abartısız 40 bardak çay içer nede olsa adam Rizeli amk.Çaysız duramadığı için dükkanda semaver yakmış.Tam çayı bardağa koymuş bahçede içecekmiş ki yan apartmandan bir kadın ve 3 çocuğu gelmiş. Kadın hayırlı olsun filan demiş(beyler mekanın arka taraflarında filan aile apartmanları var deniz manzaralı)kadın çayınız var mı demiş. izzet abide elindekini vermiş(tek bardağı varmış)çocuklarada dondurma vermiş. Kadın tam 3 bardak çay içmiş ve ben hayatımda böyle lezzetli çay içmedim demiş.

Panpalar yazıyorum ama hikayeyi boşa yazmak istemiyorum. Bugün bu hikaye ve ardından ettiğimiz sohbet sayesinde hayata tekrardan tutunma adına bir adım attım sizinde bu hikayeden bir şeyler öğreneceğinizi ve kendinizden bir şeyler bulacağınıza eminim. amacım prim yapmak vb değil sadece gibimsonik başlıkları gördükçe ifrit oluyorum. dediğim gibi uzun süredir sözlüğü takip ediyordum ama hiç entry gireyim cart curt uğraşayım demedim ve sözlüğü okuduğum süre boyunca benim gibi bir sürü insan gördüm toplumdan nefret eder hale gelmiş bir çok insan gördüm intihara meyilli bir çok insan gördüm farkedilmemiş bir çok insan gördüm eğer hikayeyi okursanız belki sizde benim farkına vardıklarımı anlayabilirsiniz ama tabiki bunun garantisini veremem herkesin bir olaydan anladığı şey aynı olamaz. amacım incide benim gibi takılan ve hayata bakışları değişmiş (pesimist)yazarlara tekrardan bir şeyleri farkettirmek.

Daha sonra izzet abi işleri biraz daha ilerletmiş ve 12.000 tllik bi çadır almış.(daha mekanı yeni yeni yaptığı için ... çadır mekanlar vardır bilirsiniz.)çadırı kurmadan çakıl döktürmüş arsaya çadırın tabanını döşetmiş. tabi çadır bayağı büyük aynı anda 30 kişi alıyormuş. izzet abi bir gün bayağı hasta olmuş hastaneye felan gidip serum taktırmış.o günlerdede bizim oralarda hava fırtınalı olur ama o yıl öyle bir fırtına olmuş ki son 30 yılı en büyük fırtınası. çadır parça pinçik olmuş. komşular filan aramış izzet abiyi. izzet bakmış mekan perte çıkmış ve o gün dondurma kulubesinin yanına çöküp ağlamış.3.5 milyon kaybettiğimde bile bukadar üzülmemiştim dedi.

izzet abi buraya kadar olan kısmı anlattıktan sonra sustu ve bizim çayları tazeleyip geldi tekrar denizi izlemeye başladı. tabi ben bundan daha fazlasını merak etmeye başladım.ilk defa bir insanın hayat hikayesini bukadar merak ediyodum. başka zaman olsa aman banane milletin hayatından derdim ama bu adamda babacanlık vardı. birde o gün hastaydım çayın yanına limon getirmiş ne gerek vardı abi filan dediysemde sen gurbettesin vitamin lazım sana bide doktor olcan ben mi söyliyim dedi.

Muhabbete devam etmek için sordum. izzet abi sen benim yaşlarımdayken ne yapardın dedim.Önce biraz sustu ve sonra iç geçirir bir sesle ben senin yaşlarındayken asiydim dedi. Başladı tekrardan anlatmaya .izzet abi öyle bir anlatıyordu ki sanki film izliyormuş gibi hissediyordum.

beyler 1 kişi dahi okusa bu hikaye bitecek eğer burada olan birileri varsa belli etsin yoksa yazmıcam gidip ders çalışcam haftaya blok sınavım var.

izzet abi başladı anlatmaya.Biz 5 kardeştik 5 kardeşin en geri zekalısı bendim. babam demir ustasıydı ama ihalelere filan girerdi köprü ihalesi, baraj kapağı ihalesi vb vb.benim okumakta gözüm yoktu, abim bana sen aptalsın senden bi tak olmaz tazı konusuyordu bende abime inat üniversite imtihanlarına girdim dedi. bende hangi üniversiteyi kazandığını sordum şehir ismi vermicem muhasebe bölümü kazanmış ama sınava tabiki hiç çalışmadan girmiş sadece abisini züt etmek için zaten 1 hafta gidip bırakmış. döndüğünde babasına ticarete atılmak istediğini söylemiş babasından ihalelere onun yerine kendisi katılmak istediğini söylemiş karışmamasını istemiş ama tabi babası ister istemez karışmış.oda sinirlenip işi bırakmış. dandikte olsa bi arabası varmış ozamanlar birikmiş parasıyla almış. babasına ben gidip kendi işimi filan kurcam tarzı bişiler demiş. ailesi gidemezsin tarzı şeyler söylemiş.

o zamanlar haftasonu kıymalı pide fırınlara yaptırılır yenilirmiş. babası belli etmesede çocuklarını sevdiğindne sabah çocukları uyandırıp yollamak yerine kendisi gidermiş. neyse pideler gelmiş. Bizim izzet abi tam yiyecek babsı bırak onu demiş kalk sofradan demiş tabi izzet abi bunu duyunca ister istemez sinirlenmiş annesi filanda uzatma geç içeri demiş babasıda hatta sofrayı değil evide terket demiş.hem okumayacak hemde çalışmayacak adama benim vereceğim ekmeğim yok demiş.bu kısımları izzet abi gözleri buğulu anlattı ;o sırada çok sinirlenmiş bei dünyaya getirirken banamı sordun 5 dkkalık zevkin için ... demiş abisi kalkıp buna vuracakken izzet abi abisine kafa atmış abisi yığılmış babası buna tokat atmış tabi o sinirle o da babasına vuracakken birden elim durdu diyor (Bu kısımlarda bayağı gözler gidikti)sonra evden çıkmış.

sabaha kadar buradayım ders çalışcam hikayenin devdıbını isterseniz pm atın veya rez atın yazarım.

Evden çıkınca liseden bir arkadaşı olan Yusufu aramış. Yusuftan bahsedeyim biraz annesi ingiliz babası türkmüş. antalyada otel işletiyormuş yusuf babası silah kaçakçısıymış ama tabii ozamanlar böyle sıkı takip olmadığı ve adamlarda para bol olduğu için ülkeye giriş çıkışta bir sorunu yokmuş adamın. yusufa anlatmış durumu bizim izzet abi yusuf tamam atla gel demiş. izzet abi gitmiş bilet almış. telefon kulubesindende evi arayıp(o zamanlar cep tel. yok tabi)ablasına çanta hazırlamasını söylemiş. almış çantayı çekmiş gitmiş antalyaya.

yusufla böyle otelde birkaç hafta takıldıktan sonra bunlar antalyada yat limanına gitmişler.yat limanında dükkanlara girip bi çanta dolusu parayla çıkıyorduk diye anlatıyor izzet abi. izzet abi yusufa "haraç mı alıyoruz"demiş biraz sinirli bi sesle. yusuf ne haracı oğlum bu dükkanlar babamın kirasını alıyoruz demiş. sonra bir sonraki dükkana geçerken yusuf demişki bu gavatın süresi doldu çıkarcaz demiş(yat limanında dükkan anlaşması 5 yılmış ve her 5 yılda 1 hava parası alınırmış)neyse geçmişler dükkana adam kem küm etmiş yusuf demiş boşalt dükkanı. adam yok boşaltamam filan demiş. çıkarsın-çıkamazsın derken yusuf dönmüş arabaya arabadan 4 kişi inmiş taramışlar dükkanı. haftasonuna kadar çıkacaksın heryeri pırıl pırıl görcem görmezsem sülaleni kuruturum deyip ayrılmışlar oradan.