Kalradyada hiç olmadığı kadar krallıkların savaşları sürmekteydi. Halk aşırı vergiler sonucu fakir düşmüştü.Bir gece köyümde üç arkadaşımla meşhur veluca şarabını içmek için ıssız bir dağa çıktık. Keyfimiz epeyce iyiydi tabiki o an köyümüzü svadyalılar yakıp yıkana denk. Köyümüzü svadya krallığı derebeyleri tarafından yağmalanıyordu. Kimsenin gözünün yaşına bakmayıp duygusuzca herkesi öldürüyorlardı.Üç arkadaşımla beraber hemen köyü terk etmek üzere kaçmaya çalıştık.Tam sınırdan çıkacakken iki arkadaşım svadya arbeletçileri tarafından sırtlarından vurularak öldürüldü.Ben ise onlardan daha şanslıydım komşu köy olan jamiche köyüne kaçtım. Yanımda konaklayacak kadar yeteri dinar yoktu. Hırsızlık yaparak köylünün cebinden ufak miktarlar çaldım. Kendime biraz erzak alıp uyumak için bir mağaraya sığındım. Cebimdeki dinarı her hale karşı harcamama kararı aldım. Mağaraya geçip uzandığımda gözlerim yaşlı bir şekilde aklımda tek bir soru vardı ailem yaşıyormuydu...

Bir hafta sonra kendi köyüme geri döndüm. Evimin yanına vardığımda evimin yerinde olmadığını gördüm yakılmıştı. Ailem katledilmişti.O an yıkılmıştım. Gözlerimi bir köylünün evinde açtım.Üzüntüden bayılmışım. Köylü ile biraz acınası bir sohbet ettikten sonra bana şunları dedi "yarın bağımsız şehir zendara bir kervan gidecek. Savaşların etkilemediği bir bağımsız şehir zendar".Bu köylünün söylediklerini kafama yazmıştım. Kendime yeni bir hayat kurmak için bir şanstı bu.Ertesi gün kervana 12 dinar karşılığında katıldım. Bağımsız bir şehir olan zendara gidiyorduk..

• hikayem mount and blade light and darkness moduna uyarlanmıştır dinlerseniz seri seri yazacağım

Zendara saat 23.00 civarında ulaşmıştık.Yol epey yormuştu. Zendar hanına gidip hancı suker'den geceliği 2 dinara bir oda kiraladım ve bir uyku çekmeye karar verdim. Sabah uyandığımda vücüdüm kan ter içindeydi. Rüyalarımda bir insanın görmeyeceği kadar kabuslar görmüştüm. Odamdan hancıdan bir şeyler yemek içmek üzere çıktım. Yemek yerken hancı suker ile sohbete başladık. Bana iş verebilecek yerlere bağladım. Bana "şehirin içinde kahyayı bulup konuşmamı istedi".Handan çıkıp kahyayı buldum. Kahya bana iş verebileceğini, haydutları öldürmek üzere kelle avcılarına katılabileceğimi söyledi ama bir şart vardı. Temel dövüş eğitimlerinden geçmem gerekti. Bilader lakapli bir kılıç ustasının eğitimiyle iki hafta azimli bir çalışmayla sıradan bir usta savaşcı haline gelip bütün eğitimlerden geçmiştim. Bunu gören kahya beni haydutları temizlemek adına kelle avcılarının yanına verdi..

Yaklaşık bir ay kelle avcılığı yaptım.Bu bir ayda öldürmediğim kesmediğim haydut yoktu. insan öldürmek benim için en normal gözüken bir şey olmuştu. Ekipmanlarımı kelle avcı grubunun komutanı karşılamıştı. Haydutlarla her girdiğimiz savaşta 8 dinarlık ödeme alıyordum.Bu benim için ortalamadan yüksek bir mevlaydı.Şimdiden kendimi zengin sayabilirdim. Yakılan köyümdeki yaşlı amcalarım boşuna dememiş asker olmakta para var diye..

Bir ay sonunda komutan beni yanına çağırıp daha benle işimin olmadığını söyledi sebebini sorduğumda ise "sen artık yavaştan haydutlara nam salmış bir savaşçısın, kendi grubuna liderlik edebilecek bir kapasiten var, seni sabah zendara bırakacağız" diye karşılık verdi.O sırada elime bir liderlik mühürü denilen şeyi sıkıştırıp bunu kahya herek'e göstermeni istiyorum dedi. Sabah olmuştu. Kelle avcıları beni zendara bırakmıştı. Kahya herek'e gitmek üzere yol tuttum...

Beyler dinleyen varmı boşa yazmayayım ?

Beyler basligi kilitliyorum bilgisayarda hikayeyi tamamlayip tek bir baslikta aninda yeni bir baslikta paylasacagim