yeter lan artık kaç gecedir uyuyamıyorum

@2 savar

2 yıllık bir astral seyahat geçmişim var. şimdi çıkacak aranızdan liseliler yok amk astral yalan yok amk üzümlü kek dağıtıyorlarmı, biletler ne kadar gibi saçma sapan espirilier yapacak. ister inanın ister inanmayın.

2 yıl boyunca ara ara heveslenerek astral seyahatı araştırdım. çok kişiyle konuştum. çok yazı okudum. çok yazı yazdım en sonunda emin olunca denemeye karar verdim.

Devam et pic

devam et

kolpa gibi geldi ama anlat panpa

ilk çıkışımı nihayet gerçekleştirmiştim. defalarca çıkma aşamasına gelip bir türlü cesaret edip devam ettiremiyordum. ama o gün ne olursa olsun çıkmak için yatmıştım o yatağa. defalarca kez olduğu gibi tekrar kendimi havada hissediyordum. sanki vücudumun yarısı havada asılı yarısı yatakta. odaklanmaya ve hiç birşey düşünmemeye çalışıyordum. ve en sonunda defalarca okuduğu o çıkış belirtisini yaşadım. içimden küçük küçük bişeler yavaş yavaş yükseliyor sonra tavana değip duruyormuş gibi hissediyordum. en sonunda diğerlerinden çok farklı ve büyük olarak hissettiğim birşey çıktı. onla birlikte bende yükseliyormuşum gibi hissediyordum. yavaş yavaş yataktaki vücudumu hissetmemeye başlıyordum. kapalı olan gözlerime sanki bir fener tutuyorlarmış gibi bembeyaz bir ışık geldi. sonra tonlarca ses. hırlama sesimi dersin gülme sesimi dersin allahtan kısa sürdü yoksa hayatta çıkamazdım. sonra iyice yükseldiğimi farkettim. nevrim 360 derece döndü. öyle garip bir duygu ki yaşamayan kimse anlayamaz.

Devam et panpa

reserved

deli gibi atan kalbimin sesini dinliyordum. bir ara ciddi ciddi kalp krizi falan geçireceğim zannettim. gözüme anlamsız ve işaretler geliyor vücudumu sanki bir karadelik içine çekiyormuş gibi hissediyordum. son kez bir nevir dönmesi yaşadıktan sonra artık ne delice atan kalbimi ne üşüyen ayaklarımı nede yataktaki vücudumu hissediyordum

allahım bu ne değişik bir duyguydu. sanki bir denizin içindeymişim yada anne karnındaymışım gibi hissediyordum.

gözlerimi açmama gerek yoktu. gözlerim diyede bişe yoktu zaten.
ışıklar... ışıklar olduğunda 10 kat parlak gibi geliyordu ve gözümü alıyordu. sesler havuzun altındaymışım gibi geliyordu. evet evet astral seyahatteydim. ve birden hayatımda en çok şaşırdığım olayı yaşadım. yukardaydım tavanda, köşede. ve yukardan yatakta yatan beni izliyordum. ulan o kadar korkunçtuki. öldüm zannettim. 3-4 sn baktım kendime. bembeyaz olmuştum. gerçekten öldüm zannettim. sonra defalarca kez okuduklarım aklıma geldi. zaten her astral seyahat böyle başlıyordu. ama bu kadar korkunç olduğunu düşünmemiştim. sonra kendime geldim. sakinleştirdim gene kendimi. yürümeye çalıştım. bu alemde yürüme diye birşey yoktu. zaten bunu biliyordum. zihin gücümle (aslında istekle) olduğum yerden biraz öteye gittim. ilk başta bu iş çok zor geldi. bocaladım. tekrar ilerlemek istedim. ayağı olmayan bir insanın yürümek istemesi gibi zorluk çekiyordum. 4 -5 sn sonra onada alıştım. odanın içinde bir tur attım. kesinlikle ölmeden önce denenecek bir duyguydu. gerçi öldükten sonrada aynı şeyi yaşarsınız yaa neyse...

not: bazılarınıza çok egzantrik gelecek ama yemin ederim yaşadım bunları. ayrıca bunu şuanda şu dakikada yaşayan binlerce insan olduğunu biliyorum.

ilk çıkışımda 30 sn kalmam gerektiğini biliyordum. duvarın yanına gittim. ve koridorda olmak istedim. dediğim gibi koridordaydım. o anda en şaşırdığım anlardandır. koridorda olmak istediğim an zaten koridorda olduğumu anlıyordum. mesela koridorun başında olmak istediğim an zaten koridorun başında oluyordum. o kadar hızlı bir olaydıkı düşündüğüm an itibariyle istediğim yerde olabilme imkanına sahiptim. yavaş bir şekilde salona ilerledim. televizyon açık. televizyonun içinden çıkan ışıklar o kadar kuvvetli geldiki kör olacağımı zannettim. güneşten bile daha parlak geliyordu. 1-2 saniye baktıktan sonra alıştım sanki. gine parlaktı ama en azından bakılıyordu.

reserved ilk sayfadan

Yalanlarla dolu son kirk gunum.

rezerved

devam et panpa

--spoiler--

--spoiler--

reserved

işsizsiniz amk

Reserved

reserved