Akşam ders çıkışı buluştuk ve benim eve gittik. O gece biralarımızı yudumladık ve geç saatlere kadar sohbet ettik, dertleştik. Kızın derdi, bekaretini kaybetmiş, ona üzülüyormuş. Üniversitede okurken erkek arkadaşı bunu evleneceğiz ayağına gibmiş kızlığını bozmuş, sonra da sepet havası çaldırmış buna. Bakire olmadığını öğrendiğimde bayağı bir ümitlenmiştim, bu gece ben de giberim bunu diye. Fakat tüm ısrarlarıma rağmen kalmadı ve gitti. Ama kafaya koymuştum ve bu ciksi fıstığı becerecektim. O geceden sonra okulda yakınlaşmaya başladık ve her teneffüste odama geliyor, onunla ilgilenmem için yine oflayıp puflamaya devam ediyor ve “Beni bu halimle kim alır artık?” diye triplere giriyordu. Ben de daha fazla dayanamayıp zarf attım, “Benim için evleneceğim kadının bakire olup olmaması önemli değil! Önemli olan senin gibi dürüst ve karakterli olması!” diye edebiyat yaptım. Ben öyle deyince gözlerinin içi gülmeye ve bana daha başka bir gözle bakmaya başladı upup beyler

Uplayın görünsün ben 20 dakika sonra gelecem beyler acil işim çıktı