flash'I çiftleştiği dişiden çekerek ayırıp yanıma aldım ve müge'Nin evine kadar yürüdük.
saat bu arada 7.30 civarına kadar gelmişti. tekrar yangın merdivenine oradan da çaık pencereden müge'nin evine girdim.

yeni uyanıyordu. esnerken yerdeki kağıtlara baktı ve tekrar çığlık attı.
bu çığlıklar artık sıkıcı bir hale gelmişti. bir yandan da üzerine gitmek istemiyordum.
gencecik kıza kafayı yedirtebilirdim.

elindeki tüm kağıtları alıp karga tulumba evden çıktı. arabasına bindi, ben de arka koltuğa atladım.
deli gibi basmaya başladı. nereye gittiğimizi bilmiyordum. bir an not yazsam mı dedim sonra vazgeçtim. araba sürüyordu kaza yapabilirdi.

bir apartmanın önünde durduk.

müge arabadan indiğinde telefonu ve kulaklığı aldım ve royal deluxe dinlemeye başladım.
https://www.youtube.com/watch?v=i0E4KmSgUM4

ölü olmayı sevmeye başlamıştım. nereye gittiğini de bir yandan merak ediyordum.
arkasından çıktım. merdivenleri birer ikişer çıkarken kulağımda müzik, yüzümde bir gülümseme
ve nihayet onun hangi katta olduğunu tahmin edecek bir ipucu bulmuştum.
pgibolog ahmet nejat. evet burada olmalıydı.

kapıyı çaldım. sekreter kız açtı, etrafına bakındı, kameradan aşağıyı kontrol etti.
yüzünde allahalla der gibi bir ifadeyle kapatırken içeri girdim.

daha sonra terapi odasına doğru adımladım. kapıyı açtım.
müge çığlık attı pgibolog ise 'sakin olun rüzgar açmıştır' dedi ve tekrar kapadı.
müge'nin yanına oturdum.

müge ardı arkasına sıralıyordu.

'bakın ben deli değilim, başarılı bir mimar adayıyım bana inanmanız gerek'
pgibolog ise 'buna inanmam mümkün değil, çocuğun ölümü sonrası suçluluk duydunuz ve bu travmaya sebep oldu. lütfen sakinleşin dedi.

müge tekrar söze girdi.

-demin kapı açıldı burada biliyorum allah kahretsin.
+müge hanım sakin olun, babanızın hatrına bu saatte ofisi açtım sizin için lütfen.
- size burada diyorum burada!!
ben; evet buradayım öhöm.
+ müge hanım dediğiniz şeyin farkında mısınız?
-farkındayım hatta kanıtlayayım bir kağıt verin bana.
ben; ne duruyorsun keltoş kıza bir kağıt ver.

+ buyrun müge hanım.
- alan garrner senin burada olduğunu biliyorum şu kağıda bir şeyler yaz.
ben; yazamam tatlım yukarıdan kesin emir aldım.
+evet bekliyorum müge hanım.
-bekleyin yazacak.
ben; çok beklersin bitanem.

bir süre sonra müge bağıra çağıra oradan çıktı ve ben de arkasından.

müge yapmadıklarım yüzünden kafayı yiyebilirdi, pgibologun yanında onu yalancı çıkarmıştım lakin başka çarem de yoktu. cebrail'in kesin direktifleri vardı. toplum düzenini bozamazdım.

arabaya bindi ben de yanına öne oturdum.

- senden nefret ediyorum biliyorum buradasın eminim ki artık deli değilim biliyorum.
tekrar bir kağıt çıkarıp kurallar var yazdım ve önüne doğru koydum.
kafasını direksiyondan kaldırıp kağıdı gördü.
bu sefer sakin bir şekilde kağıdı okudu ve 'ne kuralı' dedi.

+ cebrail uyardı bilmiyorum ama herkese ulaşmam yasak yazdım.
- cebrail demek? dalga mı geçiyorsun benimle.
+ ne yani bir ölünün sana ufak kağıtlara yazdığına inanıyorsun da cebrail'in benimle konuştuğuna mı inanmıyorsun?
-bilmiyorum artık düşünmek de istemiyorum. ne istiyorsun benden?
+seni hep sevdim müge. gitmemi istiyorsan giderim.

derin bir nefes verdi, saçlarını geriye doğru attı. döndü ve bir an göz göze geldik.
ama o boşluğa bakıyordu. 'tamam kal madem' dedi ve gülümsedi.

sonra devam etti... ee ne yapacağız şimdi?
- bilmem
+beni çıplakken izlemiyorsun di mi? (gülümsedi)
-bu gece kısmetse
+ hiç değişmemişsin hala aynı taksun (gülümseyerek)
- aslında bir fikrim var? (yazdım her zamanki gibi)
+nedir?
-eğlenceli bir gün geçirebiliriz?

müge arabayı çalıştırdı ve evinin önüne geldik tekrar.

+flash'i almam gerek.
-flash kim?
+köpeğim.
-senin köpeğin de mi var?
+alınıyorum ölülerin köpeği olamaz mı?

flash'ı da arabanın arka koltuğuna alarak yola koyulduk.

- ee sayın ölü ? ne yapmak istersiniz? kendime inanamıyorum ya şizofren oldum ya da off neyse.
+aslında bu son kağıt kağıtlar bitiyor. kırtasıyeden kağıt al.
-hahaha kağıtların bitince iletişimin kesiliyor demek.
+telefona ya da laptoba yazabiliyorum ama böyle daha romantik.
-ölü ve romantiksin demek. neyse şurada bir kırtasiye var kağıt alalım sana.

gidip ufak bloknotlardan aldı bayağı ve tekrar arabaya binip torpidonun üstüne bıraktı.
ilk kağıda teşekkürler yazdım. ziyan etme ota taka dedi. bu defa ben de güldüm.

+ee ölü bey ne yapıyoruz?
-sinemaya gidelim.
+sen ciddi misin?
-evet tek kişi parası ödeyeceksin ne güzel.

yine güldü ve sinemaya doğru yol aldık.

--spoiler--
bir sigara arası geliyorum, bu gece beraberiz yazacağım.
--spoiler--

https://www.youtube.com/watch?v=rmYyPcEQKU4

flashı kapıda bırakıp sinemaya girdik. tek kişilik bilet aldı müge sonra,

- içim rahat etmedi böyle, bildiğin dolandırıcılık.
+aynen tekrar gişeye dönüp pardon yanımda bir ölü var ona da bilet almak istiyorum de. (yazdım)
- dalganı geç sen. allahım bu nasıl bir imtihan. (kağıdı atmadı cebine koydu hoşuma gitti)

oradaki çocuk; pardon kimle konuşuyorsunuz.
ben; sanane lavuk.
müge; yok kendi kendime.
çocuk; anladım bir sorun yok umarım.
ben; lan uza yavşağa bak ya.
müge; yok yok. iyi günler.

daha sonra film izledik. çıkışta flash'ı da alıp barlar sokağına içmek üzere adımladık.

yaşarken asla bu kadar iyi hissetmemiştim, güneş çok parlaktı, deniz kokusu burnuma geliyordu,
martılar peşi sıra uçuyor, gökyüzü rengini mutluluğuma yansıtıyordu.

kafamı kaldırıp gökyüzüne baktım ve teşekkür ettim.
tanrı bize yukarıdan bakıyorsa biz neden ona aşağıdan bakmayalım ki...

o arada barın kapısındaki masalardan birine oturduk.

bir süre flash'la oynadım. insanlar flash'i deli zannetti muhtemelen.
size bir sır vereyim, enteresan hareketler yapan hayvanlar gördüğünüzde bilin ki bir ölüyle oynuyordur. o arada garson geldi.

garson; buyrun ne alırsınız.
müge; iki tane bomonti.
garson; tamam önce birini getireyim?
müge; yok siz ikisini de getirin.
ben; işte benim kızım. aslanım.

garson gülümseyerek iki tane bomonti alıp getirdi.
aslında dokunduğum cansız maddeler ben dokunduğum an diğer insanlar tarafından fark edilmiyor ben yerine bıraktığımda gözükmeye başlıyorlar. lakin yine de arka taraflara oturduk.
sonsuz cehennem vardı bir paranormal olaya yol açarsam. işimi sağlama almalıydım.

biralar geldi ve ben de ufak kağıtlarımı tekrar çıkardım. tam bir şeyler yazacaktım ki
siyah takım elbiseli bir ihtiyar eliyle 'buraya gel' şeklinde bir işarette bulundu.
bir ölüyü eliyle işaret ederek yanına çağıran siyah takımlı bir ihtiyar varsa oraya gitmemelisiniz.
25 yıllık hayatımda az çok korku filmi izlemiştim.

müge bir yandan konuşmaya başlamıştı ki önemli olabileceğini düşünerek 'geliyorum' yazdım ve siyah takımlı ihtiyara doğru adımladım.

- korkmam gerekiyor mu bilmiyorum ama biz sayın cebrail'Le konuştuk anlaştık. şimdi izninizle biram ısınıyor. dedim. gülümsedim. tam arkamı dönüyordum ki öyle bir gözüme baktı ki,

- aslında kalabilirim buyrun dedim.

siyah takımlı ihtiyar hiddetli bir tonda söze girdi.

+ kuralları ihlal ediyorsun. yakınlarınla bağlantı kurabilirsin demek onlarla gezip tozabileceğin demek değil.
- anlıyorum ama neden buradayım o halde.
+onu efendimiz bilir ancak bizim sorgulamak gibi bir şansımız yok. özgür irade size verilmiş bir şey.
-eğer tanrı beni bu halde arafta bıraktıysa belki de istediği bu.
+ siz adem oğlunun kibri... ne cüretle onun adına düşünürsün.
- siz de big four'dansınız değil mi? azrail?
+ yakınlarda efendimiz ile bu konuyu konuşacağım kural ihlallerine bir son vermelisin artık. (kararlı ve hiddetliydi)

sadece pekala dedim ve masaya döndüm. lakin müge ve flash gitmişti.

belki de kurallara uymalı uzak durmalıydım herkesten.
sadece son kez annemi göreceğim dedim ve evime yürüdüm.

eve doğru adımladım. kendi kendime bu parçayı mırıldandım.
https://www.youtube.com/watch?v=5A-4VGfx5lU

bir kaç saat sonra evime varmıştım. hava kararmıştı. babam balkonda sigara içiyor, gözleri dolu şekilde etrafa bakıyordu. içeri girdim annem odamda kıyafetlerimi kokluyordu etrafta eski aile albümleri, çocukluk fotoğraflarım, bodrum tatilinden bir kare, ve tüm bu keder içinde elime bir kağıt aldım...

buradayım anne yazdım ve görebileceği bir yere koydum. onu korkutmak da istemiyordum ama ona bunu yapamazdım. iyi olduğumu bilsin istedim. o yüzden buradayım anne, buradayım...

kıyafetlerimi kokladı uzun uzun, gözyaşları yanaklarından süzüldü, eliyle sildikçe yenileri çığ gibi akıp gidiyordu. kağıdı gördü eline aldı... ve o değil ben buz kestim çünkü okuduğu an
gülümseyerek biliyorum oğlum dedi.

gözyaşlarını sildi kağıdı aldı gögüsüne bastırdı ve yatağıma uzandı.
tüylerim diken diken olmuştu. ister ölü olun ister canlı, ister iyi olun ister kötü, anneler oğullarını hisseder...

--spoiler--
bir sigara arası geliyorum 10 dk
--spoiler--

--spoiler--
önemli
--spoiler--

başımdan geçenleri anlatıyorum her bir satırı bana aittir. rica ediyorum
bu ortama sana mı ait şeklinde gölge etmeyelim. teşekkürler herkese.

annemi odada bırakıp babamın yanına balkona adımladım.

kendi kendine söyleniyordu, 'niye lan niye pekekent herif, şerefsiz it her şeyin vardı, paranı ekgib etmedik, elin yüzün güzeldi niye lan niye, gencecikken kendine kıyacak ne yaşadın'

ona da bir not yazmak istedim sonra vazgeçtim. bana kızgındı ama iyiydi yine de.
daha sonra gece lambalarının yer yer aydınlattığı kaldırımlar ve sokaklar, işte ait olduğum yerdeydim.
bir ölü başka ne yapabilir ki.

biraz yürüdükten sonra köşede oturan deri ceketli bir adam gördüm. kırklı yaşlarında keskin yüz hatlarına sahipti. sigara içiyordu. yanına adımladım. adamı dinlemek istedim.

o da söyleniyordu.

işte sana dünya, uğruna her şeyi feda ettiğin, sahibi olmaya çalıştığın ama olamadığın yer kim bilir belki de olmuşumdur dedi ve bana dönerek sence ? dedi.

kas katı kesildim. beni görüyordu. nasıl olur? ben şok üstüne şok yaşarken gülümsedi tekrar önüne döndü. sonra ağzından o cümleler döküldü.

+sana bir anlaşma sunmak istiyorum.
- kekeleyerek kimsiniz diyebildim.
+ ben mi? sinsi bir şekilde gülümsedi.

ayağa kalktı, ceketini düzetti, elini bana doğru uzattı. 'kibir en sevdiğim günah' dedi.
o an anladım ve buz kestim.

+şeytan?
-lucifer'i tercih ederim.

https://www.youtube.com/watch?v=JEgVI-IKpqk

lucifer karşımdaydı, ne yapacağımı ne diyeceğimi bilemiyordum.
etraftan geçen insanlar, arabalar, kavga eden sevgililer, bağırışan çocuklar, gecenin karanlığı,
bildiğim şehir bildiğim hayatlardı. ben ve o hariç her şey normaldi. saatime baktım gece 1.16'yı gösteriyordu.

arkamı dönüp uzaklaşmak istedim. yrümeye başladım. ama sonra anlaşmasını duydum.

+sana bir beden verebilirim?

olduğum yere çakıldım. tekrar ona dönerek 'hayır veremezsin' dedim.

-güçlerimi o kadar hafife alma evlat.
+karşılığında sonsuza dek yanmak gibi bir niyetim yok.
-tanrı merhametlidir affeder.
+ ikna yöntemin berbat bu arada. hakkındaki efsanelere uymuyor.
-elinde müge'nin fotoğrafı vardı bana gösterdi. gerçekten ona dokunabilmek istemez misin?

sadece yutkundum ve hayır diye bağırdım. arkamı döndüm ve koşar adım oradan uzaklaşırken
ondan şu cümleleri duydum.

'tanrının seni sevdini mi düşünüyorsun, neden ? sana en büyük işkenceyi yapıyor. yanmak sevdiğine dokunamaktan daha iyi inan bana. onun egolarını tatmin etmek uğruna deneysel bir çalışmasına alet oluyorsun. sana bir sır vereyim sen özel değilsin. isa ya da musa gibi hatırlanmayacaksın, senin için özel bir planı yok, sen bir hiçsin. sıkılacak ve sonsuz cehenneme atacak. bana yaptığı gibi. bak evlat uzaklaştıkça sesimin azalmasını umuyorsun ama azalmayacak.
sana diyorum ki zaten sonunda cehenneme gideceksin. çünkü intihar ettin ama buradaki zamanını sevdiklerine dokunabilerek geçirebilirsin. sonunda bana geldiğinde sana bir jack d. ısmarlayacağım dikkat et kendine evlat, dikkat et' dedi. cümlesinin sonu yankılanarak azaldı.
ben de koşarak uzaklaşmıştım epeyce.

biriyle konuşmam gerekiyordu. kurallar umrumda değildi. müge'Nin yanına gittim.

bir süre sonra müge'Nin kapısında buldum kendimi.
kapıyı çaldım açtı, boşluğa bakarak 'hoş geldin' dedi.
bu durumu normalleştirmesi hoşuma gitmişti aslında. cebimden ufak kağıtlarımı çıkardım

- kurtar beni (yazdım)
+ne demek o, kim var ki peşinde?
- boşver.
+söyle lütfen iyi misin ne yapabilirim?

anlatıp anlatmamakta kararsız kaldım. kızcağız zaten kafayı yemenin eşiğinden dönmüştü bu kadarını kaldıramazdı. hayır bunu ona yapamazdım. biraz kendime gelince.

-beni neden yıllar boyunca reddettin? (yazdım)
+sen ukalaydın sabit fikirliydin tamam hoşuma gidiyordun aslında ama sana güvenemezdim. sevgine asla inanmadım... bunları boşver iyi misin, demin dediklerin?
- sevgime şimdi inanıyor musun?
+evet, neden soruyorsun bunları.
-bana dokunmak ister miydin?
+korkutuyorsun beni. neler oluyor?

sonra yazmamaya başladım ve o da bir süre bana sorular sorduktan sonra uyudu.
yanına uzandım ve sigara içtim.

gök gürüldedi ve yağmur başladı. ben öldükten sonraki ilk yağmurdu.
o sırada flash'ı da eve aldığını fark ettim müge'Nin. onu da aramıza aldım ve gözlerimi tavana dikip lucifer'in teklifini düşünmeye başladım. itiraf ediyorum beni manipule etmişti.
en iyi yaptığı iş.

ne yapacağımı bilmiyordum, kime sesleneceğimi bilmiyordum. tanrı beni terk etmişti.
kafamdaki soruların hiçbirine cevap bulamıyordum.
hayat hep enteresan olmuştur, geliriz ve gideriz yaşar ve ölürüz. ama bu kadarını tahmin edemezdim. benim olmayan bir şeyi yaşıyormuş gibiydim, uzatmaları oynayan yeni bir takım gibiydim. umudum vardı, benim için iyi bir son olacak mıydı, olsun istiyordum. lanetlendim mi?
bir daha güneşin sıcağını çamların kokusunu, toprağın yüzeyini hissedemeyecek miyim?

içimde büyük bir ağırlık oluştu ve camı açtım. yağmurun beni ıslatmasına izin verdim. yüzüme vuran rüzgarı içime çekip lucifer dedim.

https://www.youtube.com/watch?v=BcB75xwVc3U

'Lucifer' diye seslendikten bir süre sonra yanımda belirdi.

-kız uyuyor biraz turlayalım. beni duyabilir dedi.
hiçbir şey demeden onu takip ettim ve sokağa indik. yürümeye başladık.

- ne yapacağımı bilmiyorum? dedim.
+ tabii ki biliyorsun. insanoğlu her zaman ne yapacağını bilir yalnızca yapacak cesareti yoktur.
söyle bana sen cesur musun? çünkü öyleysen cesur gibi davranmalısın. sızlanmayı bırak, her zaman üçüncü bir seçenek vardır. ilk insandan bu yana türünüzü inceledim. açıkcası sizinle içli dışlıydım. havva bir elma için vazgeçti babamızdan, adem ise havva için. sonuç? sonuç harika,
insanlık büyüdükçe büyüdü. cennet bahçelerinde kalsaydınız ne olacaktı. oradan oraya koşturan aptal varlıklar olacaktınız. mutlu mesud hayatlarınızı sürdürürken tanrı sizden sıkılacaktı.
ama insan ihanet etti. havva adem ve oğulları. sonunda ne oldu.
tanrı sizi ilginç buldu. bak dostum tanrı tamamen deneysel takılır. ilginç bulmadığı hiçbir varlıkla ilgilenmez. bak melekler umrunda bile değil. varsa yoksa insan. neden? çünkü tanrı kendisine hayır diyebilecek kadar cesur olanları sever inan bana... sigara ister misin. kahireden bunlar.

tek kelime edemeden sigaradan aldım. ve içtim. saf tütündü içtiklerimin en iyisiydi.
cümleleri etkileyiciydi.

+ kaç yaşındasın lucifer?
- kaç gösteriyorum dedi ve gülümsedi.
+espri yapabilmen hoş.
-başka türlü 8 milyar yıl nasıl geçer? ben tanrının en büyük esprisiyim evlat inan bana.

--spoiler--
bir sigara arası sabahlayacağız uykusu gelen yarın okuyabilir. teşekkürler tekrar
--spoiler--

bir süre daha yüdükten sonra lucifer'in kırmızı impala arabasına atladık.
mükemmel bir detaydı bu. tek sorun bir ölüyü bile tedirgin edecek derecede hızlı sürmesiydi.
bir ara bana dönüp merak etme evlat bu aracın kasko'su var dedi. ikimiz de güldük.
kesinlikle sevmek isteyeceğim en son kişiydi ama konuşabildiğim beni anlayan tek kişiydi.

radyodan bu çalarken https://www.youtube.com/watch?v=bmtbg5b7_Aw
yolları yara yara gitmeye devam ediyorduk. bir ara kafamı camdan çıkarıp rüzgarı saçlarımda ve yüzümde hissettim. tekrar arabaya girdiğimde 'teklifini kabul ediyorum' dedim.

artık ne olacaksa olsun istiyordum. sevdiğim kıza, dokunabilmeli, anneme ve babama sarılabilmeliydim. döndü ve biliyorum dedi.

bir süre sonra kendimizi tüm şehri yukarıdan gören bir tepede bulduk. güneş yeni yeni doğuyordu.
tan kızıldı, şehir uyuyor kuşlar ise yeni uyanmıştı. kargalar etrafımızda peşi sıra uçmaya başladı.

lucifer'e dönerek

-biliyor musun sen hiç hayal ettiğim gibi değilsin?
+ne zannediyordun evlat, kırmızı pelerin eşliğinde boynuzlu ve korkutucu bir ifadeyle etrafta salak salak 'ben şeytanım sürtükler' diye dolaşan birini mi?
-hayır ama?
+tanrı beni ve sizin türünüzü kendine benzer yarattı. bizler de sinirleniyor, gülüyor ve üzülebiliyoruz.
-ya melekler?
+onlar sıkıcı. zütür getir işlerine bakarlar. açıkcası sonsuz cehennem cezamdan memnunum cebraille 10 dakika sohbet de aynı azabı veriyor.
- teklifin hala geçerli mi?
+elbette
-karşılığında sen ne kazanacaksın?
+ bazı şeylerin ilki değerlidir evlat. bir futbol takımı gibi düşün. yeni stadyumunda oynayacağı ilk maç, genç kızın sevişeceği ilk erkek, ya da bir adaım öldürdüğü ilk insan.
-yani ne demek istiyorsun?
+sen tanrının ilk araf deneyisin. açıkcası senin benim tarafımda olman hoş bir galibiyet.
-senin tarafında değilim.
+ tüm insanlık benim tarafımda inan bana. dua ederlerken araya dünyevi isteklerini sıkıştırırlar,
iyi bir insan olmaya gayret ederken günahlar işlerler. sonuç olarak tanrının kurallarını sevgiden değil çoğunluk korkudan yapar. ben ise bir humanistim evlat. insanlıktan nefret ettiğim bir yalan.
ben insanlığı seviyorum. en önemlisi viski. evet insanlığı viskiyi bulduğunuz için bile sevebilirim.

- nasıl bir bedenim olacak.
+bir kadın olarak gözlerini açacaksın. bilirsin doksan atmış doksan.
- ne?
+espri yapıyorum. ayakta işemeyi sevdiğini biliyorum. ayrıca sana bir kıyak kendi bedenini seçebileceksin. katalog var elimde.
-dalga geçmeyi kes.
+katalog yok ama istediğin bedeni sana verebilirim.

onunla konuştuğum her an kafam daha çok karışıyordu.

bir süre günün sessizliğini dinledim. vapurun devasa korna sesi ise bana bir an için hayattaymışım gibi hissettirdi. sonra tekrar lucifer'in sesini işittim.

- söyle bana adem tohumu nasıl bir beden istiyorsun.
+ kendi bedenimi.
- aslında güzel çocuksun ama olmaz. kurallar var. benim bile sınırlarım var. yoksa (yukarıya baktı) sinirini tahmin edemezsin.
+o halde müge'Nin ilk görüşte dahi etkileneceği bir beden istiyorum.
-zevkime güvenebilirsin. ama bir kural daha var.
+ küfür edeceğim artık...
- müge'Ye o bedende sen olduğunu söyleyemezsin.
+ o neden?
- arabalar kırmızıda neden durur? yeşilde geçenlerle çarpışmamak için. fikir yürüt anlayacaksın.
+tamam kabul ediyorum.
-pekala evlat kağıt işlerini pek sevmem ama son kez sormak zorundayım. 'emin misin'
+evet eminim.

bir süre bakıştık. sonra

+ne yani tam bu an bir gök gürüldemesi, bir fırtına olması gerekmiyor mu? kritik bir andı. dedim.
-mikail bunların modası geçtiğini düşünüyorç uğraşmaz pek.
+tamam ama be...

gözlerimi yıkık dökük bir evde açtım.

https://youtu.be/dZWGH0ougJI?t=149

--spoiler--
bir 10 dk ara. teşekkürler. saatlerdir yazıyorum anlayış gösterirsiniz umarım.
bu aralar için
--spoiler--