kendi kendimize anlatıyoruz bi bakıma ama olsun lan

neyse,
o kızla muhabbeti kestikten sonra hiçbir kızla muhabbetim daha olmadı. aralık, ocak, şubat, mart derken zaman hep böyle yalnız akıp geçti ki ocakta da oda arkadaşım memleketinde intihar etmişti, bu da eklenince hayatım iyice gib gibi oldu. her gün amaçsızca yaşayan ben, şimdi de içimde bir intihar isteğiyle dolaşıyordum ama benden daha kötü insanlar da var, oysa ki ben istediğim şeyleri başarmışım, hayalim olan bu şehre gelmişim, bundan alası mı var diye kendimi iyi kötü düzeltiyor ve yoluma ulan belki karşıma biri çıkar diye düşünüyordum ve çıktı da

otobüste gelirken bu kız whatsapptan engeli kaldırıp bana mesaj atmış. sürekli beni kendinden soğutmaya çalışırdı ama ben soğumazdım ama bu sefer beni kendine daha da bağlamaya çalışmış, amlı aklı işte, ben de gibtiri çektim. Bu kızı mı 5 yıl boyunca sevdim lan ben dedim bu kız için mi günlerimi zehir ettim dedim. neyse geldik izmire, yurda yerleştik, okula başladık. sınıfta bi kızla yakınlaştım, sürekli whatsapptan konuşmalar, sınıfta ve okulda beraber takılmalar falan olmadı tabi, tartıştık falan, aralıktan beridir de muhabbet etmiyoruz. arada görürsek birbirimizi selam falan

neyse beyler, böyle ufak tefek flört bile denmeyecek muhabbetler ve arkadaşlarımla gezme tozmalarla kendimi iyice düzelttim, kızı aklımdan çıkardım fakat inanılmaz derecede de hissizleşmiştim. her gün okula gider gelirdim salak gibi. ne için yaşadığımı bilmezdim. hayatta hiçbir heyecan olmadan yaşayıp gidiyodum, amaçsızdım. akşam okuldan gelirken içim üşüyordu bildiğin yalnızlıktan. ki izmiri bilen bilir, ekşide falan yazarlardı da gülerdim. inanılmaz bi kuru soğuğu vardır. neyse, arkadaşları güldürmekten öldüren ben, akşam yurda yalnız yürürken, içime işleyen soğukla dünyanın en mutsuz adamı oluyordum.

ama bu yaz da pek farklı olmadı tabi. kuşadasına bi akrabamın yanına gittim. 21'inde sınav bitti, ben 23üne bilet aldım fakat hiç beklemeden o bileti de geri 22ye aldırdım ve gittim. kuşadasında her şey iyiydi ama kız beni tınlamadığı için salak salak aşk acısı çekiyordum. bi şekilde toparlarım diye düşündüm, hele bi okul açılsın da falan. kuşadasında da arkadaşım olmadı, sadece havuzda benle yaşıt bi çocukla tanıştım, o da izmirde bi üni kazanmış falan, şimdi burada da beraber takılıyoruz zaten. neyse gittik kayıt olduk. eylül geldi, son kez memlekete gittik her şeyi toparladık, otobüse atladık

neyse beyler 12 nisan mı ne, yine aptal aptal okula gitcem ve yine diyorum ki, bugün de hayatımda bir şeyler değişmeyecek, biri karşıma çıkıp da bana güzel şeyler yaşatmayacak, beni mutlu edecek birisi karşıma çıkmayacak. neyse, normalde okula tek giderim ama bu sefer oda arkadaşımı bekleyeyim dedim. o da geldi birkaç foto falan çekildik öylesine, dedim instagrama atarım, çekildik falan ben de otobüste o fotoyu attım, sonra gittim okula

zaten hazırlıktayım. okula gittik de boşa gidiyoruz anasını gibeyim. millet, özellikle de kızlar, ki bizim sınıftakiler ağır tipsizdir, okula sırf şovuna geliyor, en azından hazırlıktakiler. derse gelirler, telefonla takılırlar, sonra tenefüste sigaraya çıkar, sonra derse sanki çok istekliymiş gibi girerler. tek dertleri okulda kendilerini göstermektir zaten, babaları da onlara para yetiştireceğim diye zütünü gibtirir, bu andavalların da tek derdi, nasıl popi olayım, nasıl tarz olayım, nasıl ego kasayım derdindedir. böyle yaşam mı olur aklını gibtiklerim ya

o gün yine aptal aptal yurda geldim, günüm yine durgundu, her zamanki gibi sınıfta ve tenefüste arkadaşlarıyla gülüşen, kendisinden çok onları eğlendiren, gözlerinden yaş getiren ama akşam yurda tek yürüdüğünde içinde müthiş bir yalnızlık çeken, yürürken içi üşüyen, hissizlikten ne yapacağını şaşıran, eli kolu bağlı değil ama bağlı olsa o kadar kötü olmayacak olan ben..

ertesin gün yine uyandık ama öyle bomtak ve aynı tarzdan olacak bi gün değildi, bunu biliyordum. yine okula gittim, arkadaşları anlattım böyle böyle diye. bi de şey olmuştu lan. önceki gün arkadaşlarla okuldan çıktığımızda yemek yemeye gittik. bi ton muhabbet ettik, bizim ne zaman sevgilimiz olacak gibisinden. 2 saat o konuda muhabbet ettik, içimizi döktük falan. yurda bi gittim, bu muhabbet olunca hemen bu arkadaşlara mesaj attım. biri yurduna gidiyordu, diğeri öğrenci evine. ben mesajı atınca isyan etti çocuk. dedi ki, ulan ben daha otobüse binip de eve gidemedim, halen daha durakta otobüste bekliyorum, ne ara kız buldun lan diye*

neyse, tabi bu dönem öyle bi hale geldi ki, kızların inanılmaz vaziyette zütleri kalktı. artık, özellikle normal bi tipseniz şansınız çok zor. kesinlikle kızların sizi beğenmesi lazım ilk etapta. siz birinin peşinden koşarsınız elde edersiniz orası ayrı ama kimsenin ego şişirmediği veya az ego yaptığı ilişkiler artık genelde ilk kızlar yürürse oluyor, siz de beğenirseniz gidiyorsunuz. erkekler öyle zaten, bi kız beğenmişse onu, o da beğenirse gider, peşinden koşmaz. ama siz bi kızı, ilk siz onu beğenmişseniz ve yürümüşseniz ve o da size boş değilse önce sizi güzel bi süründürür ama siz bunu yapamazsınız, amlı aklı başka beyler adamı süründürür, ilk gelen siz olsanız da o da olsa de her türlü süründürür.

bu kız beni görmüş, instagramıma falan girmiş, tabi amk artık instagram bildiğin bu işe yarıyor. neyse, yakışıklı çocuk falan demiş, bizim gökhanın sevgilisi de kıza tanıştıralım demiş, kız olur demiş, ben de olur dedim. kızın daha çok fotosunu attılar, yüzü cidden çok güzel ve tatlı bi kızdı, hafiften kilolu bi kızdı ama olsun. saçları önceden beline kadar uzunken, sonradan kestirmiş, omuzlarına kadar gelen kıvırcık saçları vardı, iyiydi yani, yanıma yakışıyordu.

neyse beyler, okuldan son dersi asarak yurda geldim, hemen hazırlandık çıktık. 3 erkeğiz 3 kız. 3 erkek aynı yurtta aynı odada, 3 kız aynı yurtta aynı odada. biz onları yurtlarının önünde bekliyoruz. kız dışarı çıktı. ben bi baktım, gökhan dedi: kararının ne olacağını anladım ve güldü. reddedeceğimi düşünüyordu ama ben öyle yapmadım. kız hiç de özenmemiş gelirken, özenmemiş derken, doğal bi kızdı. yanımda hiç makyaj yaptığını görmedim, yakışmazdı zaten, doğal bi güzelliği, tatlılığı vardı. yapmacık değildi ama -di

herkes uyudu, ben de yarın gece 10 gibi gelir devam ederim beyler. iyi geceler

Evet beyler, size başımdan geçen ve benim gözümde tamamiyle kullanılmamla sonuçlanan bi hikayemi anlatacağım, toplanın

ben o gün gece mutluluktan uyuyamadım lan, dedim ki sanırım hayatımda bir şeyler yerine girmeye başlıyor, bu yaz öyle boş geçmeyecek dedim, sanırım hayatımda artık biri olacak ve ben onunla olacağım, artık bomboş, bomtak yaşamayacağım, bir amacım olacak, bir yoldaşım olacak. sevgilisiz yaşayan insanlara hayranım ve ben de öyleydim ama beyler, olmuyor. birini çok sevmişseniz, yıllarınızı vermişseniz, ondan kesinlikle vazgeçtiğinizde içinizde inanılmaz bir boşluk oluyor. bunları size anlatmam garip veya komik gelebilir ama cidden öyle.

neyse verdik sigarayı dedi benim hatunun yurdunda bi oda arkadaşı var, seni görmüş falan, bu kızdan daha önce de bahsetmişlerdi bana, fotosunu göstermişlerdi ben de ne olur ne de olmaz demiştim. sonuçta onlar gösteriyor ve kız daha beni tanımıyor amk. aynı senin gibi çok konuşuyor, saçları kıvırcık falan, şöyle kız böyle kız falan, neyse bu beni görmüş, dedim ya orada arkadaşla fotoğraf çekinmek için durduk, durduğumuz yerden de bunlar yurttan bizi görüyor.

eyvallah beyler ama ben de okuyan olursa 3-4 e kadar falan devam ederim baya uzun olur bu

bi sigara molası vereyim döneyim beyler, uplarsanız sevinirim

bütün hevesim kaçtı lan, yok mu kimse

beyler kimse yok mu lan, efsane olacak bi hikaye elden gidiyo amk

ben yazarken dinleyin panpalar

atarım habire böyle https://www.youtube.com/watch?v=2NdmfRt6HVA