oğuz atay

yaşasaydı kesin burda yazardı gerçekleri falan. mekanı cennet olsun. okuyun ama okutmayın

Gel seninle bir daha ağlayalım; yaşanmışlara, yaşanmamışlara, bir de hiç yaşanamayacaklara.
dıbına goyim.

Kötü bir resim asacağım diye hiç resim asmadım.
Kötü yaşayacağım diye hiç yaşamadım.

"iyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. sürüncemede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar. ya da hiçbir şey çıkmaz."
-oğuz atay.

korkuyu beklerken gibişenlerin yazarıdır

korkuyu beklerken tutunamayan.
tanım olsun bir kere de, ilk ve son.

Zamanında "beynimde cam kırıkları var" demiş. Benim de göğüsümde cam kırıkları var. Her nefes aldığımda canımı acıtıyor.

--spoiler--

fakat allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım, böyle budalaca bir özleme kapılıyor. bir yandan da hiç konuşmak istemiyor tıpkı oyunlardaki çelişik duyguların altında eziliyor. fakat benimde sevmeye hakkım yok mu albayım, yok. peki albayım, ben de susarım o zaman. gecekondumda oturup anlaşılmayı beklerim, fakat albayım adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar, sorarım size nasıl, kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı. kim beni nasıl anlayacak. ben ölmek istiyorum sayın albayım. ölmek. bir yandan da göz ucuyla ölümüm nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum sayın albayım. tehlikeli oyunlar oynamak istiyorum insan. bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. küçük oyunlar istemiyorum albayım.

kelimeler, kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyor.

--spoiler--

şişko kızların ve ergenlerin var olma mücadelesinde tutundukları yazar , sayfa başına para aldığı için tutanamaynları uzatıp uzatıp okunamayan yapmış her sayısalcı gibi abazalıkta çığır açmış kardeşimiz

Ben de hepinizden farklı bir solucandım kim bilir? Şimdi yarısı ezilmiş yerde yattığı için belli olmuyor. Diğer yarısını yerden kaldırmak için çırpınan Günseli'yi bile acıklı gözlerle izleyemiyor. Gözleri ezilen yarısında kaldı da ondan. Anlayışı da o yarıda kaldı, bütün ümitleri de yaşama isteği de, mühendislik diploması da, iyi durum kağıdı da, çiçek aşısı kağıdı da, altı tane vegibalık resmi de, isa sevgisi de, bilmem nesi de, yaratma hırsı da, bir türlü atamadığı değersiz evrakı da, Günseli'yi okşamak isteyen elleri, ona dokunmak isteyen derisi de hep ezilen yarısında kaldı. Bu yarısında sadece ölüm acılığı kaldı. Bu nedenle şimdiye kadar söylemek istediklerimizi kısaca özetlemek gerekirse, mezar taşına şöyle yazılması uygun düşer(yazı kabartma olmasın, uzaktan dikkat çeker)Şarkısı yarıda kaldı, aklı da karıda kaldı. Sebep olanların gözü kör olsun.

seninle oturup karşılıklı çay içmeyi çok isterdim nasıl yarattın be abi bu karakterleri bu üslubunu falan diye salak salak sorularla bunaltmazdım merak etme. mekanın cennet olsun olmalı da

türk edebiyatının en taşak sahibi yazarıdır. anlaşılamamıştır. anlayamamıştır halk. anlayamadığını sevmez bizim insanımız. olsun biz seviyoruz.
"Kimse dinlemiyorsa beni -ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. Canım insanlar! Sonunda bana bunu da yaptınız"

şu sıra sana çok ihtiyacım var. kitabını okumaya başlayayım da biraz halimden anla Oğuz'um Atay'ım.

yazalım albayım, işte kalem işte ıstırap!
(hikmet benol - t.o/oğuz atay)

“biz bu dünyaya seyretmeye, hayran olmaya gelmişiz. takdir etmesini bilmekte bir meziyet…”

@12 güldürdün bin

‎" iyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. sürüncemede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar."

korkuyu beklerken / oğuz atay

Postmodernist yazar

bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi boş yere mağaramdan
çıkarma beni alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa
alışkanlığımı kaybettirme boşuna tedirgin etme beni bu sefer
geride bir şey bırakmadım tasımı tarağımı topladım geldim
neyim var neyim yoksa ortaya döktüm beni bırakırsan
sudan çıkmış balığa dönerim bir kere çavuş olduktan sonra
bir daha amelelik yapamayan zavallı köylüye dönerim
Tutunamayanlar

Herkes birikmiş bizi seyrediyor. Dağılın!..Kukla oynatmıyoruz burada. Acı çekiyoruz.

- Oğuz Atay -

Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun?