Rez bro

Yolllaaaaa

beyler birazdan geliyorum kusura bakmayın yine geciktim. finalle ilgili spoiler olmasın diye şu akşam geç yazmalarımın sebebini söyleyemiyorum şu an ama öğrenince bana hak vericeksiniz az daha sabır

Reservisión

DERINLE GORUSUYONUZMU

KAC KERE SORCAM OC

Hadi haci bugun 2 ye kadar yaziyon ha ona gore

30 taş rez

Rezervuarasyon

Bekliyoruz helal olsun

Onunla daha fazla konuşamadım ve kapattım telefonu. ardından burak'ı aradım onun da bilmeye hakkı olduğunu düşünerek.ona da olanları lap diye anlattım hiç lafı dolandırmadan ama onunla olan konuşmamız daha sakin geçti. sesi baya düştü konuşurken ve"geliyorum kanka bekle " dedi sadece ve çok kısa süre geçmişti ki geldi yanıma. apar topar çıkmıştı evden anladığım kadarıyla ama hemen gelmesine sevindim.bi süre bahçede boş boş oturduk. hava kararmak üzereydi nerdeyse ama Derin'den hala bi haber alamamıştım. daha fazla orda boş boş oturmaya dayanamadım ve burakla beraber yukarı çıktık. Gökçe ablanın daha dün yattığı oda şimdi bomboştu ve eşyalarını bile toplamışlardı. aileden tanıdığım kimseyi göremediğim için burakla Derin'lerin evine gitmeye karar verdik.eve vardığımızda nerdeyse adım atıcak yer yoktu evde.o kadar çok seveni vardı ki Gökçe ablanın tanıyan tanımayan herkes gelmiş gibiydi. yine gözlerim Derin'i aradı ama göremedim. sadece aynur teyzeye baş sağlığı verebildik ve geçip bi köşeye dikilmeye başladık. cenk odaya girince onunla bile sarıldık birbirimize. aylar önce hiç tanımadan kavga ettiğim çocukla şimdi sarılmış birbirimizi teselli ediyoduk. cenki yalnız yakalayınca Derin'i sordum. odasında olduğunu öğrenince bi saniye düşünmeden koşar adım odasına yürümeye başladık.

Kesin gizemle evlendiler ha

558 rezervasyon

Rezzzzz

Odasında hemen hemen 15-20 kişi vardı ama gözüme direk o çarpmıştı yine. yatağına uzanmış sessiz sessiz ağlıyodu.onu çok fazla ağlarken görmüştüm son zamanlarda ve artık buna dayanamıyodum. bizi kapıda görünce yatağında doğrulmak istedi ama yapamadı. yanında oturan kızlar koluna girince doğruldu yatağında. sabahtan beri en çok yapmak istediğim şeyi yapıp gidip sarıldım Derin'e.ben ona böyle kötü zamanlarda sarılmayı hiç istemiyodum beyler. mutluyken,yüzü gülerken sarılmak istiyodum ona ama yine omzumda ağlıyodu Derin.onu öyle görünce dayanamayıp ben de ağlamaya başladım.ben o güne kadar onu ağlerken çok görmüştüm ama onun yanında ağlamaya çekinmiştim hep.bu sefer hiçbir şeyi hiç kimseyi düşünmeden ben de ağladım onun omuzlarında. burakla da sarıldıktan sonra yatağına geri yatırdılar Derin'i.sanki konuşmaya bile hali yokmuş gibi ağzından tek kelime çıkmadı. uzun bi süre oturduk Derin'in odasında. saat baya baya gece olmuştu ama beni bıraksalar ölene kadar oturup başında beklerdim. aklıma evdekiler geldi birden ve telefonumu çıkarıp sami abiyi aradım. yine hemen açtı telefonu ve durumu anlatınca sağolsun eve gidip evdekilere haber vereceğini söyledi.o işi de hallettiğim için artık içim rahattı ve o odadan dışarı çıkmaya hiç niyetim yoktu. burak desen zaten gıkını çıkarmadan sabaha kadar beklerdi yanımda.ben iyi kötü görmüştüm Gökçe ablayı ama o sadece 1-2 kere falan gördüğü bi insanın ardından ağlıyordu.o gece nasıl sabah oldu bilmiyorum. kimsenin gözüne bir damla uyku da girmedi zaten herkes bi köşede ağladı saatlerce. şehir dışından gelen akrabalar yüzünden cenaze işleri 1 gün beklenmişti ve sabah olur olmaz o hiç tanımadığım akrabalar da gelmeye başladı.o güne kadar hiç cenazeye katılmamıştım ama sonradan çok fazla cenaze gördüm. şimdi bana sorsanız hangisi seni en çok üzen oldu diye kesinlikle Gökçe ablanınki derim.

Rezz devam burdayız

Panpa devam hadi

panpa rezzzzz sabah işe gidecem seni bekliyorum

bilgisayara geçtim beyler daha hızlı atarım şimdi

Öğlene doğru beklenen akrabalar gelince yavaş yavaş ayaklanmaya başladı herkes. camiye geldiğimizde çok büyük bi kalabalık vardı beyler.22 yaşındaki bir kızın değil de sanki çok ünlü birinin cenazesi var gibiydi.o güne kadar hiç cenaze namazı kılmadığımız için burakla arkalara bi yere geçip sağa sola bakarak kıldık namazı. namaz bitince bu sefer mezarlığa gitmek için yola çıktık. mezarlığın güzeli olur mu olmaz mı bilmiyorum ama Gökçe ablanın mezarı cidden çok güzeldi beyler. çevresi çamlarla kaplı kocaman bir mezar kazılıydı biz oraya vardığımızda ve sonradan öğrendiğime göre aile mezarlıklarıymış zaten. dualar eşliğinde herkes bir avuçta olsa toprak attı Gökçe ablanın mezarına ve daha geçen gün kanlı canlı karşımda yatan kız toprak oldu gözlerimin önünde. defin işlemi de bittikten sonra yine Derin'lerin evine geçti aynı kalabalık. yemek falan dağıtıldı evde ve o an farkettim aç olduğumu. neredeyse 1 gün boyunca hiçbir şey yememiştim ama o acıyla açlık bile hissetmedim.bir süre daha oturduk evde öylece ve herkes Gökçe ablayı konuştu saatlerce.o gün daha iyi tanıdım onu ve daha çok sevdim. keşke daha önce tanısaydım diye iç geçirdim. çok tanımadığınız biri bile olsa ölünce kıymeti daha iyi anlaşılıyo insanın beyler o yüzden kimseyle küs ayrılmamaya çalışın.ben ilerleyen yıllarda bunun acısını çok çektiğimden sizlere bunu söylüyorum ne olursa olsun küs ayrılmayın ölümden ötesi yok şu dünyada.