/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 301.
    +1
    Güzel gidiyor kanka devam
    ···
  2. 302.
    0
    9 buçuk saatte bekletilmez ki amk
    ···
  3. 303.
    0
    Hadi be
    ···
  4. 304.
    +3 -3
    Selamun aleyküm beyler. Öncelikle kandiliniz mübarek olsun. Bu gecelik affedin ama yarına 5-6 tane part hazırlamayı düşünüyorum. Partların geç gelmesi ise iş sebebi. Şuan Tekirdağ'da kiramitçide çalışıyorum. Malum bayram da yaklaşıyor. Yazlıkçılar da gelmeye başladı. Bir nevi bakım onarım işi gibi düşünün. Ben ayriyetten boya badanaya da bakıyorum. Nasip olursa sabah girip yazarım. Hem iyi de oldu. Okumak istemeyenler felan gittiler. Liseliler de yok. Hikayenin zevkini şimdi almaya başlarsınız. Haydi hayırlı geceler...
    ···
  5. 305.
    +2
    Gençler; anlıyorum, merak ediyorsunuz hikayeyi de dediğim gibi işimiz berbat birşey. Amk pederi çalışmayacağım dediğim halde verdi şu amk işine. Neyse.. Biraz uzun part atıcam. Partı attıktan sonra başka yere gitmiş olacağım. Geçtim odama. Onu düşünerek uykuya daldım. Gece gördüğüm küçük bir kabustan dolayı uyandım. Su içmek için mutfağa gittim. Yukardan sesler duymaya başladım. Aysun un dairesinden geliyordu. Zaten benim alt katımda boştu. Sesler yükselmeye başladı. Yerini hararetli konuşmalara bıraktı. Konuşmaları daha iyi duyabilmek için balkona geçtim. Sadece şu 2 cümleyi net duyabildim. A:Aysun O:huur çocuğu
    A:Bırak beni artık. Git başka birilerini bul.
    O:Sana mı sorucam lan. Geri geliceksen dıbına kodumun huursu. Dedi.
    Sonrasında yere düşen vazo sesi ve Aysun un çığlı. Söverek fırlattım elimde ki bardağı, koştum kapıya. Amk kapısı da kilitliymiş. Bide onunla uğraştım. Hızlıcana çıktım merdivenlerden yukarıya kapısı açıktı... içeriye girdim. Girmez olaydım... Aysun yerde baygın bir şekilde yatıyordu. Koluna vazo parçaları saplanmıştı. Hemen dışarıya çıkıp. Bahçeye kadar koştum o şerefsizi bulabilme amacıyla ama... Çoktan gitmişti. Direk Aysun un yanına çıkıp 112 yi aradım. Ambulans geldi. Kollarım da taşıdım güzelimi. Kimseye cevap vermedim. Soru yağmurlarına tutuldum. ilk müdaheleyi ambulansta yaptılar. Ben ise sadece köşe çekilip, iyileşmesi için dua ettim...
    ···
    1. 1.
      +2
      hocam işinin olmasını saygıyla karşılıyorum yorgunsundur belkide niyetli çalışıyosumdur ama bu gece bir iki part daha at yarın pazar. Çoğu kişi evde birazda şuku falan alırsın moralin düElir belki hade bakem bileğine kuvvet.
      ···
      1. 1.
        +1
        Hacım kimse okumuyor. Sırf senin için yazıcam...
        ···
      2. 2.
        +2
        eyv bro burdayım ben yazarsan gelme ihtimalleri var up lıcam
        ···
    2. 2.
      0
      Ben. De burdayım panpa
      ···
      1. 1.
        0
        Tamamdır kardeşim .)
        ···
  6. 306.
    +2
    up up up
    ···
  7. 307.
    +2
    up up up
    ···
  8. 308.
    +2
    up up up
    ···
  9. 309.
    +2
    up up up
    ···
  10. 310.
    +2
    Merakk
    Rez
    ···
  11. 311.
    0
    Bırakıyorum!
    ···
    1. 1.
      0
      Biliyorum; burdasın...
      ···
      1. 1.
        0
        aynen :D
        ···
  12. 312.
    +2
    Selamun aleyküm gençler. Çok yorgunum... 1 part atıp direk uyucam. Daha sahur var.

    Alel acele indirdik ambulanstan. Önde 3 tane hemşire, arkada ben; sürüklüyoruz sedyeyi. Karnında ki vazo parçasını çıkarmak için direk ameliyathaneye aldılar. Oturdum bi kenara. Beklemeye başladım. Ard arda duaları sıralıyordum. ilerde ki alın yazımın iyileşmesi için. Zaman bir türlü geçmek bilmiyordu. Kantinde tükettiğim çay sayısı; 10'u geçmişti. Şu ameliyat zamanı dışarda beklemeyenler, anlattıklarımı tam olarak kavrayamazlar. Her an kötü haber bekler durumundaydım. Yaklaşık 3 saat sürdü. Başarılı geçmişti. Hiç unutmuyorum, 216'nolu odada kalıyordu. Direk çıktım yukarıya. Küçük bir gülümsemeyle kapıyı açtım lâkin hala kendisine gelememişti. Karnında hafif bir kan lekesi kalmıştı. Usulcana başucundaki bezle sildim. Silmenin etkisiyle birden uyanıverdi. Direk saçlarımı okşayıp, yaklaşma mı söyledi. Haberiz yanına doğru gittiğimde dudaklarıma yapışı verdi. ilk defa öpüşürken böyle zevk alıyordum. Hiç bırakmadan öpmeye devam ediyordu. Arada bir; seni seviyorum, teşekkür ederim gibi kelimeler sayıklıyordu. Yaptıklarımdan pişman olur gidibiydim. Bunlar bana göre değildi. Bu başıma gelenler, daha üniversitem bitmemişti. Ailemin haberi yoktu. Oof off. Prensesimi de yalnız bırakamazdım. Sımsıkı sarılmıştık. Beni hiç bırakmıyordu. Öpmeye devam ediyordu. Daha sert öp diye bağırmaya başladı. Bi an korktum. Kendimi geri çekmeye çalıştım ama kolları izin vermiyordu. Üzerinde kıyafet yoktu. Sadece küçük bir örtü vardı. Elimi hafifçene, karnının üzerinde gezdirmeye başladı. Huylanmış olacakki daha fazla tahrik olmaya başladı. Yavaşçana yukarıya doğru çıkmaya başladım. Genç kızlara taş çıkartacak o muhteşem göğüsleri avuçlarımın içerisindeydi. Sıkıp bıraktıkça, inlemele daha da arttı. Ben hoşuna gidiyor sanıyordum ama örtüde bi ıslaklık hissettim. Karnı kanamaya başlamıştı. Kendimi çekip doğruca hemşirelerin yanına gittim. 2 tane dikişi patlamıştı. Çığlıkları hala kulağımda. Dikişlerini narkozsuz atmak zorunda kalmışlardı. Doktor neden patladığını sormasını 7. defa söylediğinde duymuştum. Bu sefer gerçekten pişmandım... Gençler; diğer partlarda müstehcen temaların sayısını arttıracam. Böylece sıkılmamış olursunuz. Hikaye tarzından gittiğimin bende farkındayım. Hadi hayırlı geceler...
    Tümünü Göster
    ···
  13. 313.
    0
    Yaa hadi bitirmeycen galiba hikayeyi bak gönder okuyanlar var pnp
    ···
  14. 314.
    0
    Brendiiyy
    ···
  15. 315.
    0
    Devami?
    ···