Selamlar. Olay dün akşam başıma geldi, aslında dün akşam yazacaktım ama yorulmuşum uyudum. Kısmet bu akşama oldu, neyse. Rutin olarak işten çıktım yine her zaman ki gibi, akşam eve geldim, duşa girdim ve sonra üstümü giyindim. Gamze ile 1 gün öncesinden sözleşmiştik, buluşup eğlenmeye gidecektik. Zoruma giden tarafı ise ciddi düşünüyordum ve ailelerimiz de tanışmıştı, hali ile ben onun, oda benim ailem ile de tanıştı. Evlenmeye kadar gidecektik, yaşım 22, 1 sene sonra nişanlanmayı da planlıyorduk, herneyse.Üstümü giyindikten sonra, evden çıktım. Gamzeyi gidip evden aldım ve yola çıktık. Arabam var, araba ile gittim aldım(yanlış anlaşılmasın açıklık getirmek için, araba mevzusunu ortaya attım).Kırmızı ışık yandı durduk, pek fazla uzaklaşmamıştıkta zaten. Ufak bir kız çocuğu yaklaşıyor, sol şeritteydik, ufaklikta sol seritin orada ki kaldırımda duruyordu. Elinde mendiller ile yanaştı cama. Cama vurmuyor hiç, sadece gözlerimin içine bakıyordu.Çok üzüldüm bu duruma. Saat akşam 7 ne işin var senin bu saatte burada değil mi?.içimden geçirdim bu sözü ve camı açmaya yeltendim ve gamze

'Sakın açma camı aşkım boşver dedi'

O ara yeşil ışık yandı, arkada ki şerefsizde kornaya abandıkça abanıyor. Ufak kıza el işareti ile kaldırımı gösterdim ve araba ile kaldırıma çıktım, gamze

'Ya ne yapıyorsun sen? Neden çıktın kaldırıma' dedi.

Gamzeye hiç birşey demiyordum. Mavi gözlü melek olan ufaklık geldi ve camı açtım.

'Abi neden buraya çıktın ki' dedi.

'Ee senden mendil alıcam fıstık, o yüzden' dedim.

Bu arada gamze, çocuğa yönelerek

'Uff küçük sıpa git şuradan hadi, aşkım sende kapat şu camı para falan verme' dedi.

Ufaklığın çok gücüne gitti, gözlerinin dolduğunu sadece sokak lambasından çıkan ışıktan görmüştüm. içimi dağladı ve ufaklık gidecekken

'Gel buraya küçük melek, gitme' dedim.

Beni duymamazlıktan geldi, çok zoruma gitmiş olmalıydı ve bende sinirlendim sonrasında gamzeye dönüp

'Senin bu kadar, vicdansız, bencil, gaddar ve adi biri olduğunu bilmiyordum' dedim.

'Neler söylüyorsun sen efsane1994 ? O çocuk için mi bunları bana söylüyorsun, o çocuk benden değerli yani öyle mi?' dedi.

'Evet öyle, o gariban, yetim, ufacık çocuğa hakaret ettin sen gamze, bu iş seninle olmayacak, yolun açık olsun, in arabadan hadi' dedim.

Ağlayarak arabadan indi, sanırım taksi ile evine dönmüştür. Pekte umrumda değil açıkçası.

Sonrasında arabadan indim ve ufaklık aynı yerinde mendilleri ile duruyordu. Yanına doğru gittim ve

'Neden gel dedim gelmedin fıstık' dedim.

'Abi abla bana bağırınca, korktum bende gittim' dedi.

Sen kimseden korkma dedim ve mendilleri almayıp para verecektim normalde.Ama sadece bir bağırışa bu kadar içlendiyse, öyle bir şeye daha kötü olur diye düşündüm.

36 tane mendili kalmış elinde.Eve getirdiğimde saymıştım. Mendillerin hepsini alıcam ver bakalım dedim.

'Abi burda çok mendil var.Ne yapacaksın ki' dedi.

'Senden hatıra olarak saklayacağım, canım benim' dedim.

Mendillerin parasından fazla para verdim ve oda

'Abi bu para çok fazla ama şu kadar para yapıyor onu ver sen' dedi.

Daha çok dağladı içimi.

'Fazlası senin gözünden dökülen yaşlar için, hepsi senin' dedim.

Bir gülüşü vardı ki dünyalara bedel. Sonrasında gel eve bırakayım dedim. Evim yakın abi giderim ben dedi ve evine gidelim diyecektim yardım için.Ama şimdi yabancı biriyim, ufaklikta korkmasın diye diyemedim.

Bekle geliyorum dedim ve arabaya gidip, torpido gözünden kağıt ve kalem çıkartıp, numaramı yazdım. Ufakligin yanına doğru gittim kağıdı verdim ve

'Bu benim telefon numaram, bunu sakın kaybetme. Eğer birşey lazım olursa bu numarayı birine arattır' dedim.

Daha çok güldü, o azur mavisi gözleri parladı ve yanağıma bir öpücük kondurdu ve

'Seni çok sevdim ben abi.Ama yanındaki ablayı görmedim ben hiç o nerede' dedi.

Gitti o güzelim dedim boşver onu sonrasında oda

'Abi ben çocuğum biliyorum ama benim yüzümden ablaya kızdıysan barış, üzülmesin benim yüzümden' dedi.

Ulan bu seferde benim ağlayasım geldi, öyle diyince.Öyle bir duygulandım ki anlatamam.Sen merak etme dedim ve anlına bir öpücük kondurup eve geri döndüm. Aileme durumu izah ettim ve onlarda

'En iyisini yapmışsın oğlum, senin yufka yüreğine kurban' dediler. Arkamda olduklarına hala seviniyorum. Okumanız yeterlidir.