kıyıya vuruyordu cesetlerim

am züt meme
am züt meme
ohh seviye biraz düştü amk

ohohohoohohoooowww

birazdan başlıyorum beyler, rezervelerinizi alın

rezerdd

Part 12

Askere gitmeden önce ingilizce ve Bilgisayar kurslarına katılıp sertifikalarımı profilaktik olarak cebime koymuştum.
Mehmet ve Yavuz ile aynı dönemde askere gidecektik. Mehmet’in askerliği Erzurum kısa dönem, Yavuz’un askerliği Diyarbakır kısa dönem, benimse Isparta Dağ Komando uzun dönem çıkmıştı.
Devrim bizden önce Erzincan’da askerliğini yapmıştı
Hakan okumadığı için askerliğini Sivas’ta er olarak yapmıştı. Batı menşeili olanın Doğu’ya, Doğulu olanınsa Batıya gönderildiği tezini kanıtlayan bir örnekleme grubuyduk.
2.5 aya yakın bir süre Isparta’da çok ağır bir eğitimden geçtik.
45 km’lik parkuru üstümüzde yirmi kiloyla gecelerce yürüdüğümüz oluyordu. Belimize şifaen bağlanan iplerle kulelerden aşağı atladığımız eğitimlerde çok kırık çıkık vakası oluyordu, ama en sarsıcısı tepemizden gerçek mermiler geçerken tellerin altından sürünmeye çalıştığımız eğitimlerdi.
Her geçen gün dayanıklılığımız artıyor, tempoya adapte olamayanlar ise rapor üstüne rapor alıyordu.Bu süreçte perte ayrılanlar, isteksiz olanlar, ruhsal durumu sağlam olmayanlar ve yetersiz görülenler Tuzla’ya gönderilmekteydi.

Büyük gün gelip çatmıştı, herkes merakla dağıtımının nereye çıkacağını beklemeteydi. Doğu görevi çıkacağından emindik ama çoğumuzun beklentisi en azından haritada bildiğimiz bir yerin çıkmasıydı ve kurayı çektim;
Bingöl-Genç

reserveddd

Kura öncesi en bela yerlerle ilgili bir sürü dedikodu dolaşıp duruyordu.
Bunlardan biriydi Genç ama ondan önce Tunceli-Hozat, Diyarbakır-Lice, Yüksekova, Hakkari-Çukurca,Şemdinli dilden dile dolaşıyordu.
Bingöl-Karlıova için de hoş şeyler duymuyorduk ama Bingöl dendiğinde ilk akla gelen yer Genç’ti.
Dağıtım öncesi memleketlere dağıldık, annemlere telefonda nereye gideceğimin henüz belli olmadığını söylemiştim, benden daha fazla meraklıydılar.
Fulya ise orada geçirdiğim aylar boyunca bir kere bile aramamıştı.
Onca zorluğun içinde her şeye rağmen aklıma geliyordu. Gözlerini kapatıp beni öptüğünde hayat duruyordu, bu sahneler geliyordu aklıma tepemde mermiler uçuşurken.
Helikopterle intikal eğitimlerinde en acımasız kavgalarımızı hatırlıyordum, dört elle sarılıyordum halata.
Bana haber bile vermeden tanımadığım arkadaşlarıyla Kargo konserine gitmişti, gece 1 e kadar içip eğlenmişti ve ben bir gavat gibi kurdeşene bağlamıştım.
Bu cümleyi aynen yüzüne kurduğumda , ‘ne biçim konuşuyorsun, ben böyleyim işte’ demişti ve o gün bir süreliğine ayrılmıştık. dıbına koduğumunun Kargo’sunu o günden beri hiç sevmem.

Dağıtım öncesi evime dönmüştüm, annemin sesinde korku ve sevinç aynı anda vücut buluyordu.
Babam ve kızkardeşim sımsıkı sarıldılar.Kavruk bir tenim, kısa saçlarım ve incelmiş bir vücudum vardı artık.
Bingöl Merkez’e gideceğimi söyledim, gerçeği nispeten sakladım ama buna rağmen annem ağlamaya başladı.
Onun kutsal gözyaşlarını gördükçe içim burkuluyordu ama ona yansıtmamak için Bingöl Merkezle ilgili bildiğim olumlu özellikleri anlatmaya çalışıyordum, oysa kendisi tüm Doğu ve Güneydoğu illeri ile ilgili ayrıntıları benim Isparta günlerimde araştırmıştı.
Tahminim o ki benden daha fazla bilgisi vardı Bingöl ve hatta Genç ile ilgili.

(bkz: http://fizy.com/#s/1aqgp4)

cimento mevzu efsaneymis

reserved

Yolculuk günü gelmişti, Erzurum’a uçuşum boyunca anamın, babamın ve kardeşimin gözyaşları geçiyordu sanki altımdaki dağlardan.
Erzurum’da bir gün konakladıktan sonra Bingöl’e , orada da bir gün kalıp Genç’e gittim.
Askeri konvoy ile görev yapacağım bölüğe gönderildim. Yollar dağların arasında kalmış tehlikeli bir ejderha kadar bilinmez ve yalnızdı; kenarlarda sadece iskeleti kalmış büyükbaş ve küçükbaş hayvan leşleri yatıyordu.
Rakım yükseldikçe evrim gerçekleşiyor ve bu sefer yerde yatanlar insan oluyordu. Bingöl Merkezdeki Alay’da Genç ile ilgili yeterli bilgiye haiz olmuştum. Ziyadesiyle dikkatli olunması gereken bir yerdi

Bölük birkaç lojman ve atölye tipinde ufak fabrikanın ortasına kurulmuştu.
Ön cephede ise birkaç ev dışında bomboş bir arazi vardı.Önceki yıllarda – özellikle doksanlarda- saldırılar genelde hakim tepelerden keskin nişancılarla, veya sızma tarzıyla arka ve yandan yapılmıştı.
Ön ve arka nizamiyelerde 2 jandarma, geri kalan nöbet kulübelerinde jandarma-komando ve mekanize tim askerleri nöbet tutmaktaydı.
Nöbet bölgelerinde daha hızlı siper alabilmek için çukurlar kazılmıştı, bölük daha önce defalarca saldırıya uğramış, özellikle rütbeli askerler hedef alınmıştı.

rezerved

burada olanlar ses versin beyler

rezerve

8 Nolu nöbet kulübesinin tam karşısındaki dubleks ev ağır namlulu silahlarla taranmıştı.
Hikayesi ise ilginçti; bu kulübede gece nöbetinde olan bir askeri , evde oturan kız baştan çıkarmış ve bir nöbetinde eve davet etmiş.
Nöbet yerini terk eden asker boğazı kesilerek öldürülmüş.Olayın farkına varıldığında ev paramparça edilmiş.
Abazalık şehitliğe mani midir? Kıçı kırık , bıyıklı bir kürt karısını gibsen eline ne geçer?
Doğru düzgün eğitim görmemiş, acemilikte aldığı sadece dsipline dayalı 3 aylık komandoluk eğitimiyle oralara gönderilen 20 yaşındaki çocuktan ne bekleniyordu?
Çatışmalar sırasında tim komutanının öncelikli görevi askerlerinin dağılmamasını ve pgibolojik olarak yenilmemelerini sağlamaktı, ama tek bildiği ateşli şey, köyünde patlattığı torpil ve kızkaçıran olan bu çocuklardan bu düzeni ve cesareti beklemek imkansızdı.
Kaldı ki ben ve benim gibi Asteğmenler için de fazlasıyla geçerliydi bu durum.
iktisat Fakültesini veya Spor Akademisini bitirmiş bir adam 2-3 ay eğitim vererek nasıl tim komutanı olarak atanabiliyordu?
Terörist dediğimiz adamlar, hayatlarını o dağlara adamış, arazinin her taşını her kovuğunu bilen ve mağaralarda yatıp kalkan eli silahlı tecrübeli adamlardı.
20 yaşındaki bir delikanlıdan kahve kavgasına girmesini beklersiniz belki ama bu bir savaştı, yan mahalledeki Cazgır Mahmut’u dövmeye gitmek gibi bir şey değildi yaşadığımız.
Bu soruların hepsi askerliğimi yapıp iş hayatına atıldıktan sonra kafamı kurcaladı.

(bkz: http://fizy.com/#s/3hcdd9)

18 kişilik bir tim emrime verildi. izmirli ve istanbullu olanlara direkt delegasyon verdim.
Bölüğün başında normalde Yüzbaşı olması gerekirken biz de Binbaşı sorumluydu
Arama tarama görevlerine BTR (mekanize) timiyle beraber çıkıyorduk.
O timin askerleri de komandoydu ve özellikle ağır silahları çok iyi kullanıyorlardı.
Yol ve tepe emniyetini alıp bizi intikale bıraktıktan sonra en fazla 2 gece konaklayıp bölüğe dönüyorlardı, biz ise bazen 1 hafta önceden belirlediğimiz alanda terörist veya yuvalarını arama faaliyetlerini gerçekleştiriyorduk.

yok mu lan okuyan?

okuyorum hacı işten zaman buldukça