Part 3

Öğle yemeğini yemek için yemekhaneye gittik. Sonraki ameliyat sezeryan olucaktı. Daha uğraştırıcı olduğunu söylediğinde şaşırmıştım. Çünkü sezeryanı neşteri vurup kesip bebeği çıkarıyorlar sanıyordum. işin inceliğini yemeğimizi alıp oturduğumuzda anlatmaya başladı. Meğerse 9 kat zar kesiliyormuş adım adım. Düşüncesi bile garip gelmişti. Normalde arkadaş ortamında bunu duysam açar internetten bakardım. Ama şimdi canlı izleyebilecekken heyecanı kaçsın istemedim.

Yemeğimizi bitirdik. Bahçeye çıkıp birer sigara yaktık. iyiden iyiye alışmaya başladığımı hissediyordum hastaneye. Birilerine yardımcı olmak, onların hayır duasını almak manevi anlamda huzur veriyordur eminim.

Ameliyata geçtik. Bu seferki kadın orta yaşlıydı. 2 çocuğunu normal doğumla doğurmuş zamanında. Kaldıramayacağını düşünüp sezeryan istemiş. Kadın doğum tecrübesine sahip olmasına rağmen ilk defa sezeryan olacağı için biraz tedirgin gibiydi. Doktor arkadaşımız güzelce telkin etti onu. Kadın kendini iyi hissettiğinde narkoz verildi.

ilk neşteri bir çizgi gibi attığında kendi bedenime neşter vuruluyo gibi hissettim. Aynı çizgi üzerinde 1-2 kez daha geçti. Hafiften kan gelmeye başladı. Doku yırtıldı altından yağ dokuları görünmeye başladı. Kurbanda sanki danayı yüzersiniz de sarı sarı toparlak toparlak yağlar görünür ya beyler aynı onun gibiydi. 2 tane ameliyat hemşiresi vardı. Kıskaç gibi bi şeyle her kat kesildikçe geriyolardı dokuyu. Bir tanesi de sürekli kanı alan bir hortumla kanı çekiyordu. Rahimin son duvarını dikkatlice kesmeye başladı doktor. Arada eliyle bebeğin başı yakında mı diye yokluyordu neşter denk gelmesin diye. ince Rahim duvarı açılmasıyla elini daldırdı hemen. Bu doktorların bebekleri ayaklarından tutması meşhur ya hani, sanırım sezeryan yüzünden. Çünkü ayaklarından tutularak çıkarılıyor rahimden bebek. Normal doğumda ise tam tersi kafasından.
Bebeği ayaklarından tuttu. Bu seferki erkekti. Görseniz beyler minicik pipisi vardı. Küçük ellerini yumuyordu sürekli. Dilini çıkartıyordu ağlarken. Hemşireye verdi doktor bebeği.

Ameliyathaneden çıktık. Kadının annesi bekliyordu kapıda. Nasıl geçti doktor bey diye bana sordu. Doktor arkadaş bana bakıp gülümsedi. Söyle bakalım bebeğin durumu nasıl doktor efendi dedi. Bebek gayet sağlıktı teyzecim Allah analı babalı büyütsün dedim. Allah razı olsun sizden evladım dedi teyze. Doktor arkadaşla yürümeye başladık. Her ameliyattan sonra kendimi iyi hissediyordum. Özgüvenim gelmiş gibiydi.

“Hadi bunun üzerine bi sigara iyi gider doktor efendi.”