1. 6551.
    +1
    çok güzel insanlar tanıdım ben.

    çok güzel insanlar kaybettim. kazandıklarıma bugün bakınca, aslında kaybettiğimi fark ediyorum. fotoğraflarına bakınca yüzümün güldükleri, bir gün gözlerinin içine bakarım diye hayal edince heyecanlandıklarımın çoğundan fazlası benim kadar samimi değillermiş.

    insan en büyük hatayı, karşısındaki kendsi gibi hassas ve ince sanmakla yapıyor.
    ben en büyük hatayı, karşımdaki kişinin hak ettiği değil, kendi hak ettiğim muamaleyi karşımdaki insana yaparak yaptım.

    zaman kaybına acımıyorum, nasılsa bir gün öleceğim ve bu günleri de her türlü yaşanmış sayacaklardı.

    asıl acıdığım şey, yeni biriyle tanıştığımda artık heyecanlanmıyor, ona iyi davranamıyor veya gittiğinde üzülemiyorum.

    allah, artık gitmek için gelen hiç kimseyi karşıma çıkarmasın.
    ···
  2. 6552.
    0
    Kendime olan sinirim geçmek bilmiyor her gün saatlerce küfrediyorum kendime bana bunları yaşatanlara.
    Nasıl bu kadar salak ve saf oldum. Kabiliyetten yoksun, beceriksiz, iletişim kuramayan malın biriyim.
    Tüm aksiliklere rağmen bir şeyler yapmaya çalışırken, niye mahvederim her şeyi kendi ellerimle.
    Ama çok net biliyorum ki takıntılarımla çürüyeceğim, saplantılarımla yitip gideceğim.
    ···
  3. 6553.
    0
    herkes gidiyor. hayat devam ediyor. geçmişten bişeylere takılı kalmak, geçmişi aramak, hiç yaşanmamış olaylara özlem duymak, insanı boğuyor. özellikle havalar soğukken. yıllar ilerliyor, yaş aldıkça yeni yeni hastalıklar üretiyor vücut, ama kafa hep aynı.

    hep böyle kalmaktan korkuyorum, herkes gibi hayatın akışına kapılabilmek istiyorum. beklentilerimi düşük tutmaya çalışıyorum, ama yapamıyorum. bazı şeyler daha güzel olabilirdi, bu kadar ıssız olması gerekmiyordu.
    ···
    1. 1.
      0
      Albayım
      ···
    2. 2.
      0
      aynı durum bende de var amk millete bakıyorum vizeyi gibleyen yok herkes mutlu mesut
      ama ben mutlu olamıyorum be albayım vize olmasa başka bişeye takılı kalıyorum
      hayatımda degişen bişeyde yok giren çıkanda her sabah aynı hayatta tek başıma uyanmaktan sıkıldım be albayım bazen göklere bakıp ben neden hala yaşıyorum bana bi sebep göster diyorum içimden oda olmuyor oluyorsa da ben farketmiyorum
      sıkıldım artık be birader
      ···
  4. 6554.
    0
    Bir nehrin içerisinde suya karşı bazen de suyla beraber ilerledim. Zorlandım, sürüklendim, ıslandım. Nehrin uğultusu da vardı.
    Şimdi nehirdeki suyu göremiyorum zorlanma yok, uğultu yok. Olmaması gereken biçimde ayaklarım kuru kumda.
    Ölecek miyim yoksa?
    ···
  5. 6555.
    +1
    Artık cidden yoruldum.

    Kimseye anlatamamaktan, sürekli deneyipte başarısız olmaktan yoruldum. insanlar görmüyorlar mı tükendiğimi, yoksa görmezden mi geliyorlar onu da bilmiyorum.Tek bildiğim yavaş yavaş tükendiğim. Kendimi boşa kürek çekiyormuş gibi hissediyorum.

    Bu hayattan çekip gitmek istiyorum ama küçük umut kırıntıları beni burda tutuyor. En tehlikelisi de bu değil mi zaten?
    ···
  6. 6556.
    0
    Birini çok sevdiğinizde o sizi çok üzse de onun yanında ağlamak isterseniz. O size korkunç bir şey yapsa da onun kollarında teselli bulmak istersiniz. Sanki ona bağlı yaşıyormuşsunuz gibi onsuz hayatın bir anlamı yok...
    ···
    1. 1.
      0
      şu çok şey açıklıyor
      ···
  7. 6557.
    +1
    Keşke sana sarıldığımda bu sarılışın sana son sarılışım olduğunu bilseydim..
    Ha unutmadan herkese selam sana hasret..
    ···
  8. 6558.
    0
    Son iki yıldır bir kez bile içten gülemedim, halimi hatırımı soranların cümle sonunda "hayırlısı" demesinden ölümüne nefret ediyorum.He anasını satayım hayırlısı olan benim çürüyüp gitmem herhalde.
    ···
  9. 6559.
    -1
    içim daralıyor, nefesim kesiliyor. izmir'de olan ve bana sarılmak isteyen bir bağyan arkadaş varsa pm pls.
    ···
  10. 6560.
    +1
    Ölüm var, ölüm. insanlara onları sevdiğinizi söyleyin. iyi akşamlar...
    ···
  11. 6561.
    0
    Adam artık nasıl kendini bir şey sanıyorsa gelmiş boş boş konuşuyor amk. Bir de aklınca laf soktuğunu sanıyor.
    ···
  12. 6562.
    0
    Sadece sözlüğe değil kendime de itiraf etmek istediğim bir konu var. Buraya yazmak, en azından biraz içimi dökmek istiyorum. inci sözlük bu anlatacağım konuya uygun bir merci değil, farkındayım. Bu yüzden formatı sallamadigim için özür dilerim herkesten.

    itiraf etmek istediğim şeyse sadece bir cümle ile anlatabileceğim, özeti veya uzunca anlatılacak bir durumu dahi olmayacak kadar basit bir cümle ;Sevilmediğimi anladim.
    Belki de bu anlayış bir aydınlanma varsiyalabilinir. Çünkü insan severken sevilmediğini kolay kolay anlayamıyor. Tonlarca delil bile olsa kafasinda bunları inkar edecek bir şey var ademoglunun içinde. inkar ediyor ve bunu soyut olarak görmediğiniz sürece kendinizi kandirmaya devam ediyorsunuz. Bu söylediklerim yazarken kolay ama ne acı bir şey yaşayamayan anlayamaz. Bir başkası için insan kendini kandırır mi? Yalan söyler mi? Söylüyor işte.

    Bu söylediğim "aydınlanma" mevzuu dün gerçekleşti. Bunu anlamamı sağlayan insan zaten benim sevgilim de değil he, bu dipnot olsun. Kendisi eski sevgilim olur ama "sözde" aramizda bir bağ olduğu için kopamadik ya, yersen tabii. Ara sira görüşüyorduk. E ben de seven ve barismak isteyen rolü üstlendiğim için bu görüşmeler işime geliyor, arkadaş ortamlarında birbirimizi görüyoruz, bazen öpüp sarılıyoruz, bazen seni seviyorum falan diyoruz fakat barismiyoruz. Neden? Çünkü kafasinda bazı soru işaretleri varmış, beni seviyormus fakat daha önce yapılan hatalar onu tekrar ilişkiye başlamanın mantıken olumsuz sonuç dogurabilecegini düşünüyormus. Zamana bırakiyormus falan da fistan işte.

    Velhasıl kelam bu sözünü ettiğim insanla ortak arkadaşlarımiz vesilesi ile haftada bir iki haftada bir görüştüğüm su dönemlerde, kendisi bana bir iyi bir kötü. Bir seviyor, bir sevmiyor gibi davranmaya başladı. Yani birgun ben ona henüz ortam içinde selam dahi vermeden gelip bana sirnasiyor, elimi tutmaya, muhabbet etmeye çalışıyor. Kimi zamansa dönüp yüzüme dahi bakmıyor. Bu nedir değil mi amina koyim? Bunun adı bir insanın duygularıyla oynamaktir basitçe. Bir insana sürekli umut pompalayip, daha sonra sanki hiçbir sey olmamiscasina onu orada, bir çok insan içerisinde yalnız bırakmaktır.

    Yani anlayacağınız bu son söylediklerim hat safhaya ulaşmış bir biçimde dün yaşandı. Arkadaşlarla toplandık, vizyona giren ayla isimli filmi izlemeye gittik. Mevzu bahis insan da orada hatta yanımda izledi filmi. Fakat bir kez bile yüzüme bakmadan.
    insan kendini hayalet gibi hissediyor. Bazen "ulan acaba ben yok muyum? astral Seyehat yaparak mi sinemaya geldim acaba?" diye düşündüm amina koyim.

    Daha sonra hem benim hem de o'nun cok yakin arkadaşı olan biriyle bu durumu ahan da bu gece konustuk. Dertleştik. Bu insan iki gün evvel o'nun beni sevdiğini, hatta deli gibi sevdiğini söylüyor, istemeden bana umut pompalayan bir ikinci kisi de o oluyordu. Ve bana direk tereddütsüz şunu söyledi "seni seviyor ama senin onu sevdiğin gibi değil, yeterince sevmiyor galiba" Bu ne denli acı bir şey düşünebiliyor musunuz? Ben bunu geceden beri sindiremiyorum.

    Gectigimiz ay tecilli olan vatandaşlık görevimin tecilini kaldırıp, askere gitmemin en doğrusunu olduğunu düşünmüştüm. Kimseye sormadan, konusmadan şubeye gidip gerekli işlemleri yapmıştım. Amacim en yakın dönemde askere gitmek ve bu muamma aşka bir son vermekti. Daha sonra hanımefendi bu olanları duyuyor, benim bu kararımdan dolayı üzülüyor ve yine benimle yakın olmaya çalışıyordu.
    Malesef kontenjan dolu olduğundan askere Mayıs ayında gitmem gerekecekmis. Ve bundan dolayı da askere gitmeden önce bi deneyelim, belki oluruz, ben seni beklerim gibi kendinin bile inanmadığı sözler sarfetti. Bana da değil bi arkadaşim üzerinden iletildi bu sözler bana. Amina koyim inanmıştım işte. Sonuç olarak bu haldeyim.

    Yani dalga geçilen, yeri gelince kapının önüne koyulan bir ezik konumuna düştüğümün farkındayım. Bunu da sindirmek epey sure alacak belki de.

    Yani arkadaşlar bu satıra kadar okuyabilen oldu mu bilmiyorum. Ne yazdığımı ben bile okumadım dun gece hiç uyumadım ve aptal gibiyim. Ona mesaj attım cevap gelmesini bekliyorum suan. Onunla bunları konuşmam gerektiğini içime atarak olmayacağını düşündüm. Bu işin bir sonu olması gerektiğini düşündüm..

    Özetle sevilmedigimi anladim. Ve bir tokat gibi çarptı bu yüzüme. Çok acı, ve cok zor bi duygu travmasi içerisindeyim. Kullanılmış gibi hissediyorum. Okuyan biri olmuşsa sağolsun, derdime ortak olmuş. Allah selamet versin herkese hayırlı forumlar..

    Edit:Okuyan oldu mu veyahut okuyup o'na attığım mesaj sonucunda ne olduğunu merak eden oldu mu bilmiyorum. Yine de bir edit geçmek istedim. Burada size anlattıklarımı daha sert bi üslupla ona anlattim. Ve o bunların doğru olmadığını beni umursadigini sevdiğini söyledi. Renk vermedim ama işin kötüsü ;galiba yine inandım.
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      +1
      Bak güzel kardeşim. Bu kız seni yedekte tutuyor. Birini bulur bulmaz tekmeyi basacak. Yeni erkek arkadaşı ile aynı grupta sinemaya gidersin.

      Kızı bırak, kız mi kalmadı dünya da. Böyle hayatın gibilir yoksa. Bıraktığını hissetsin. Seviyorsa o seni arar, gider istersin babasindan nisanlanirsiniz. Yoksa böyle iki arada bi derede askere gidersin. Askerde seni terkeder. Intihar edersin. Okurken yıprandım aq. Çok zor olacak ama tavır yap. Görüşme arama sorma vazgeç. Seviyorsa bulur seni.
      ···
  13. 6563.
    0
    Onu çok özledim.
    ···
  14. 6564.
    +1
    Yeterince acı çekmedim mi neyi bekliyorum. Mutlu olamayacağımı, mutlu edemeyeceğimi, zevk alamıyacağımı bilerek. Çirkin duygularla ruhumun benden habersiz beslendiğini gördüğüm halde neyi uzatıyorum. Keşke habersiz ölsem, kimse duymadan, gömüldüğüm yerin adı olmasa hatta toprağı olmasa... Ama bana o bile yakışmaz. Sanırım kendime yakışanı yapamadığım için yaşıyorum. Bu saate kadar değersiz, kıymetsiz, anlamsız biri olduğumun yeterince farkında olamadım veya kendime yalan söyledim. Hem dışım hem içim çirkin. Şu dünyaya böcek kadar faydam yok. Bunu kabullenemedim işte. Ben güçsüz korkak bir adamım, çirkin görünüşü beraberinde hiçbir şeye karar veremeyen en pis duyguların adamıyım. Kafamı kaldırdığımda gördüğüm her şeyden anlamsızım, aklıma gelen her kelimeden anlamsızım. Her şeyin bir öyküsü varken bir anlamı varken ben hiçbir şey ifade etmiyorum. Sıfırım desem o da değilim çünkü sıfır bile olamadım. Kendimle beraber olduğum için pişmanım. Kendimle yaşadığımı bilmek her dakika katlanılmaz oluyor. Gereksiz yer kaplıyorum, bu saatten sonra beni ölmek bile kurtaramaz.
    Beni anlatan kelimeler neyi anlattıklarının farkında olsa bir araya gelmezdi. Sen necisin ne yaparsın dendiğinde verecek cevabım da yok artık.
    Sanırım ne olduğumu da buldum. Ben artakalanım. insanlıktan, nesnelerden, dünyadan, uzaydan her şeyden artakalanım. Bu kelimeden de özür dilerim, hayatı a girdiğim diğer insan gibi. Çünkü hiçbir şeyi değistiremeyeceğim. Vücuduma da acıyorum, kalbim, böbreklerim... Boşuna çalışıyorlar, faydalı bir insanda olsalardı keşke.
    Yanımda olan herkes bir gün gidecek, gerçi yanımda kimse de yok zaten.
    Yalnızlığımla ölüp gideceğim.
    ···
  15. 6565.
    +1
    Bazen öyle bir an geliyor ki, hiç yokken insanın derinine bir yumru iniyor.
    Çok zor gözüküyor, ihtimaller çok zor gözüküyor. Sadece gözüküyor çünkü uzağım.
    Anlaşılmak istiyorum. Sevdiğim bir şarkıyı herhangi biriyle paylaşırken aynı duyguları hissetmek arsuzu bu. Evet tıpkı bu.
    ···
  16. 6566.
    +1
    Şu an ki durumun özeti; sanki bir gemideyim ve gemi batıyor. Diyorum ki yardım edin durduralım, tek başıma engelleyemiyorum size ihtiyacım var. Avazım çıktığı kadar bağırıyorum ama kimse duymuyor beni ya da görmüyor. Kurtarmaya çalışıyorum, çıkış yolu arıyorum ama olmuyor işte güçsüzüm, çaresizim. Öyle işte.
    ···
  17. 6567.
    +1
    şımarık bi insanım
    ···
    1. 1.
      +1 -1
      Senin itirafını gibeyim ahahahhahahah
      ···
  18. 6568.
    0
    en azından yaşıyoruz bee
    olllleeeyyy beeee
    ···
  19. 6569.
    0
    Cinsel organım 6,5 cm
    ···
  20. 6570.
    0
    Bence söylemiyim ihihihihihi .d.d.d.d.d :;:;):)::;;););;);;)
    ···