hikayemi anlatıyorum hazırlayın sigaranızı

devam kanka

olmayacaktı lan olmayacaktı amk. zeynepten başkasını düşünemiyordum. başkasının ellerini tutup başkasının gülüşünü özleyecektim
neydi lan bu? yakısır mıydı bana? zeynebe bi şey olmayacaktı amk. ama sanki bi bildiği var gibi konusuyordu
doktoruyla da hiç adam gibi konusmamıstım. bi ümit yok muydu ki amk?

ama ben hep bi ümitle geziyordum
oda gezecekti lan gezmesi lazımdı

otelde bayağı bi alkol almıştım. zeynebi uzak tutuyordum. zararı olur muydu bilmiyor muydum ama istemiyordum işte amk.
sigarayı dayadım yine. o mışıl mışıl uyurken ben düşünüyordum beyler. tavanla dost olmustum sanki
uyuyamıyordum ki. rüyalar görüyordum uyuyunca. kötü rüyalar. ölüm kokan rüyalar
uyumaktan korkuyordum

tatilde gelip geçti beyler. evet hayatımın ilklerini yaşıyordum hemde ilk ve tek aşkımla.
a

adam zütünden sıkıyor aq itibar etmeyin

Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!
Desem ki...
inan bana sevgilim inan,
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgârlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.

Hikayenin sonunda şuan ki durumundan bahsedicekmisin

ne güzel yazmış değil mi ahmet arif. tam bizi anlatmış sanki zeyneple.
inanın beyler bu şiirler bu şarkılar iyi geldi bana. ama çok sigara.
bırakamadım hayatta iki şeye bağımlı oldum kaldım. birincisi gül yüzlü sevdiğim ikincisi sigara amk.
ikisi de zarardı aslında bana. gerçekten zarardı
zeynep niye zarardı derseniz anlatamam yaşamak lazım. ama yanlış anlamayın

--zeynebim tatil uzun hala beraberiz değil mi istanbulda?

-hastane ev arasındayım ahmet

--hadi ya

-birde senleyim

@1720 bahsedicem tabii kardeşim

@1718 sana kalmış dostum yol senin

istanbula döndüğümüzde her şey aynıydı amk. monoton bi hayatım yoktu her günüm farklı bi olaydı hele lisede ama sessizlik istiyordum
artık buna ihtiyacım vardı lan..

zeynepten haslağının adını tam olarak öğrendikten sonra internetten derin araştırmalara gittim.
genetikti beyler. ve atlatılması zordu. yüksek moral lazımdı. çok önemliydi.
kanserin panzehri moralmiş amk. gerekirse şakşakçı gerekirse şaklabana olacaktım. ona o morali verecektim

Takipteyim devam panpa

aldım dolaştık eyüpte. oradan piyer loti. dudaklarına bi öpücük kondurdum. hiç unutamam o günü beyler

--iyileşeceksin zeynep

-inşallah

--sen istemedikçe bu imkansız zeynep. sen istemiyorsun iyileşmeyi

-ailem, sülalem bu yüzden sefil oldu ahmet. çoğu kurtulamadı

--biliyorum ama sen niye kurtulamayasın?

-bilmiyorum ahmet

kızıyordum ona amk.

amnakoyayım ne halin varsa gör desem daha mı iyiydi amk? ümit lazımdı istek lazımdı. yaşamak için bizim için
evlenecektik daha amk. iki çocugumuz olacaktı lan isimleri bile belliydi. bunları söylüyordum yine karamsardı
vay amk..

hülya hoca geldi sonra. aynı cinslerdi. hülya hoca ne dedi ne yaptıysa zeynep açıldı amk
ümit geldi can geldi sevdiğime.

--hocam ne konustunuz zeyneple?

-boşver kardeşim karışılmaz bizim işimize

hay sizin işinize amk. sanki neyseniz. kendilerini gizemli varlıklar olarak görüyorlar ya bu avratlar.

ama mutluydu işte zeynep tekrardan ve tekrardan. önemli olan buydu.
annesi beni zeynebin yanında görmekten rahatsız oluyordu sanki hala amk. nişanlıydık ulan biz nişanlı.
düş artık yakamdan pis kaynanana.

düşmüyordu amk. kızın benim namusum diyesim vardı. heyt ulan diye çıkış yapasım vardı.
neyse dedim. neler geçiyordu aklımdan o zamanlar kim bilir amk

beyler ben yatıyorum. bugünlük bu kadar yarın devam edeceğim yine uzun partlarla. 2-3 güne bitecek hikaye

Reserved

reserved

Amk adını feriha koyduma bağlamasan şaşarım zaten

rezarvuar

rezerved