Aynı sorun bende de var ama bunu kafaya takınca moral Zbozunca da bir gib olmuyor daha kötü oluyorsun kendine mutlaka ama mutlaka en az 1-2 hobi bul hayatının önemli bir parçası olsun mesela ben de fazla insanlarla takılmam ama bigiblet hobim var hiçbirşey yapmasam kökluyorum müziği bigibletle trafiğe daliyorum ve en büyük hayalim de bigibletle dünyayı gezmek

bazı bana da böyle oluyor. tüm koşullar uygun olsa ölmemek için çok az neden görüyorum. olacak her şeyi önceden bilmek kadar daha taktan bir şey yok. yarın neler olacak biliyorum.hep aynı...
aynı kişiler aynı sohbetler aynı müzikler. yeni bir şeyler keşfedesim geliyor bazen. sokağa çıkıp insanların suratlarına bakınca vazgeçiyorum. yanlış hayat her yönü ile yanlış hayat ve doğru yaşamak için bir neden göremiyorum.

şu boş dünyada amacımız sadece vakit geçirmek diye düşünüyorum ben. düşünsene 6-7 yaşında okula başlıyorsun üni.de okursan ort.15-16 yıl okuyorsun ama sonuç olarak elinde ne var. Sadece son 4 yıl ne okuduğuna bağlı olarak hayatını idame ettirecek miktarda para.ve gerisi sonsuz huzursuzluk.bu eğitim süresinde harcanan saatler çok iyi şeylerle değerlendirmeli bence. böyle bir dünya hayal ediyorum çok mu şey istiyorum?

bu şarkıyı dinleyince geldi kafa bu düşünceler nedense...

http://www.youtube.com/watch?v=zudbz4hOcbc

evimde oturuyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum beyler. hayatımda yaşadıklarıma baktım hepsi boş. bir tane eğleneceli anım bile yok. yaşlandığımda gebermeden önce "yaşayamadım bu amk dünyasında" demekten korkuyorum amk. yanlış anlamayın asosyal değilim fazla var arkadaşlar çıkarız ederiz ama boş amk ne bileyim herşey.

ne yapaağımı bilemiyorum mutlu olmak istiyorum dolu dolu yaşamak kaçma özgür olmak istiyorum ama hiç birinin nasıl olacağını bilemiyorum bile. oturmaktan düşünmekten sıkıldım. gençliğimi yaşayıp eğlenesim falan da var amk.

amacımız ne amk bu dünyada?
benim eğlenmek coşmak ama ne yapcağımı bile bilmiyorum.
çalışmak insanlar falan her şey boş geliyor.

çok karmaşık duygular içerisindeyim be beyler :(

ben bu kafadan uzun zamandır çıkamıyorum
odam da tekli bir koltuk var
okuldan arkadaşlarla gezdikten veya antreman dan v.s gelip bu koltuğa oturup tavana ve perdeye bakıp hiç bir şeyi düşünmeden öylece duruyorum 9-10 saat. hiç bir şey yapmak istemiyorum yaşamam gereken hayatı yaşamıyorum ben diye sayıklıyorum ama hangi hayatı yaşayacağımı bilmiyorum. hiç bir şey bilmiyorum amk
sonra uykum geliyor sabahın 8 inde ama ben uyumak istemiyorum
çünkü hiç bir şey yapmadım ulan diyorum uyumakta şimdi ne gibime...
bu kafadan bir türlü çıkamadığım için sevgilimden de ayrıldım geçen ilgilenmiyorum çünkü hiç bir şeyle ilgilenmiyorum

ulan başlığın aynısı bende de var

yoruma gelirsek bence panpa biz görev adamı olarak doğmuşuz. bize birileri emir verecek biz de onu en iyi şekilde yerine getiricez. tek başımıza kalınca tamamen boşlukta hissediyorum kendimi. amacımız olmalı bizim

insanın anlatacak hikayesinin olmaması çok kötü be panpa :(

hayatımı anlamlandırmak istiyorum

moruk modern dünyada durum böyle insanlar bir gün hayati yasamak icin calisiyorlar zamanlarini harciyorlsar ve mutsuz oluyorlar
ve sonunda bi gün bi gib yapamadan ölüp gidiyorlar

tükenmişlik sendromu