Merhaba arkadaşlar ben fırat. 28 yaşındayım ve bacakları tutmayan bir kızla sevgiliyim olay şöyle oldu.

Kasım aylarıydı feci yağmur yağıyordu kapalıyoldan çıktım evime doğru gidiyordum. (antalyadakiler bilir). baktım daha feci yağacak köşe başında şemsiye satan adamdan şemsiye aldım gidiyorum. lan böyle hafif mavi kısa saçlı (yani omzuna kadar) engelli bir kız ilerliyordu şemsiyesi vardı ama tekerlekli sandalyeyi haraket ettirebilmesi için şemsiyeyi bırakması gerekiyordu biraz takip ettim.

elimdeki şemsiyeyi kafasının üstüne doğru uzattım bi an durdu bana baktı hani yeni doğmuş bir bebek size bakıp güler ya hah işte o bebek gibi gözleri vardı. aramızda geçen diyalog şöyle

b: ben k: kız

b: yağmur ne güzel de yağıyor değil mi ?

k: evet... (bir iki saniye bekledikten sonra) teşekkür ederim.. (dedi mahçup bir şekilde)

b: ne demek... şey isterseniz evinizin önüne kadar şemsiyeyi tutmama izin verin

k: bilemiyorum... (10-15 saniye düşündükten sonra) tamam olur.

Abi ben bu arada feci şekilde ıslandım amk. geldik evin önüne kadar içeri gelsene dedi ben rahatsızlık vermeyeyim dedim. yanlız yaşıyorum benim gibi birisiyle kim yaşar dedi. gerçekten üzüldüm kıza... neyse efendim yardım ettim kapıyı açmasında havlu felan getirdi aç mısın dedi biraz dedim sandiviç vardı getirdi ikimize yiyoruz.. devdıbını isteyen varsa seri rezzlesin 1 dk içinde yazacağım...