rez sonra okurum

Okuyom haci sksk devam et djdk

Ben okuyom amk

Okuyan yokmu amk

Bizim reyonda çalışan en samimi olduğum arkadaşım Ahmet'e bahsettim bundan. O da sağolsun 'sen merak etme ben sana yardımcı olurum' demişti.
iş çıkışında kızı gösterdim Ahmete.
Ahmet: Aram iyi bu kızla. Adı büşra. 5 aydır burada çalışıyor. Sevgilisi yok galiba. Merak etme ayarlarım sana. dedi.
O an çok mutlu oldum. Eve geçtim. Kız aklımdan çıkmıyor. Tabi ilk defa böyle bi münasebete gireceğimden sazan gibi ne hayaller kuruyorum ne hayaller(tabi şu an o günler aklıma geldikce gülme tutuyo beni. Ulan ne salakmışım be).

Rezzzak

işe başlamıştım ama düşündüğüm gibi olmadı hiçbişey. Biraz alıştıktan sonra o lise zamanımdaki sessiz sakin prestijjj gitmiş. Yerime çok konuşan haliylede boş konuşan bi prestijjj gelmişti. Bu durum beni rahatsız ediyordu ama engelleyemiyordum bunu. Bu sebeple herşeyi akışına bırakmıştım.
Bir gün yemek saati yemekhaneye çıkıyodum. O an asansörde önümdeki 1 yılımı heba edecek olan kızla karşılaştım. Görür görmez bi hoşlantı olmuştu bende. Selam verip bindim asansöre. Sonra yemeğimi yiyip işime döndüm tekrar ama aklım o kızda kalmıştı.

Tekrar hazırlanacaktım sınava. Ama maddi durumumuz kötüydü beyler. Dersane işi felan sıkıntıydı.
Babamla bi anlaşma yapmıştık. Ben yaz tatili boyunca çalışacaktım. Kazandığım tüm parayı babama vercektim. Babamda benim dersane paramı ödeyecekti.
Bi mağazada satış elemanı olarak iş bulmuştum. Ama ben pek konuşkan birisi değildimki. Ne diye girdim bu işe diye kendi kendime söyleniyordum. Ama yapacak bişey yok. Mecburen başlamıştım işe.

Rez bekleyeceksen hiç başlama lütfen

hikayemde gibiş sokuş yok"dan sonrasını okumadım

dahi manasındaki de da yı birleşik yazan adamı dinlemem.. çükü

Beyler öncelikle hikayemde gibiş-sokuş yok. Okumak isteyenler ona göre okusun.

Ben lise hayatım boyunca çok saf bi gençtim beyler. Hani sınıfınızda kıyıda köşede , sessiz sakin oturan genç vardır ya. Hah işte o bendim. Böyle olmamın sebebi cesaretsiz olduğumdan felan değildi. Yeri geldiğinde çok iyi konuşurdum. Az ve öz konuşmayı severdim. Yaşıtlarıma göre çok fazla olgundum yani ben.
Ama kızlar konusunda vardı bi özgüvensizlik. Kızlarla konuşurken heyecanlanırdım. Ya çok hızlı konuşurdum ya da sesim çıkmazdı. O yüzden bi tak anlaşılmazdı söylediklerimden. Zaten sevgilim felanda olmadı lise boyunca. Ama bu canımıda sıkmazdı. Bi sevgili arayışında da olmamıştımki hiç. Bi arayışta olsaydım sevgilim olurmuydu bilemiyorum.
Böyle böyle liseyi bitirmiştim.

Şu ana kadarki hayatımın dönüm noktası olarak gördüğüm yer ilk yıl üniversite kazanamamış olmamdı bence.