bu hikaye değil. bu bi insanın çöküşü ve yükselişi

ayaklarım soğuk parkeye bastığında kaloriferlerin yanmadığını anladım. ev arkadaşım büyük ihtimalle gitmişti. beynim kahvaltı yapmam için beni zorlarken lavaboya geçtim.

gerektiğinden fazla uzamış sakallarımın uçlarının beyazlamış kısımlarını ellerimle düzeltip yüzümü yıkadım. buzdolabında bişey olmadığını bildiğim halde yine de merakla baktım. sonuç aynı. sigaramı ocaktan yakıp çakmağı bulamayışıma söverken küllüğü masanın üzerinden alıp odama geçtim.

dizüstü bilgisayarımın ekranını kaldırıp şifresini girdim ve tarayıcıya tıkladım. girip notlarıma baktım. b,c,a,b,c. sınıfta kalmayacak olmam beni rahatlattı. bunun mutluluğuyla berbere gitmek için üstümü değiştirdim.

kapıda karşılaştığım insan ev sahibim. orta yaşlarda bir beyfendi. kiramı istedi. bir hafta sonrası için geçiştirip apartmandan çıktım. arkamdan söyleniyor ipne. caddeye çıkıp berber aramaya başladım. evet küçük bir dükkan. klagib içeride bir tüplü televizyon, açık bir memleket kanalı ve kısık sesli türkü. kapıyı ittirdim ve kapıdan çıkan ince sese aldırış etmeden koltuğa oturdum. boynuma geçirilen bant, örtü, iğneler. bunlara yabancıyım sanırım. subay tıraşı diye mırıldanıp aynaya odaklandım.

makinenin rahatlatan sesini dinleyerek gözlerimi kapadım. yaşadığım şehir. kız arkadaşım. her ne kadar eski bile olsa da. yarım saat sonra gözlerimi açtığımda farklı bir ben. yaşadığım ufak şaşkınlık. "sakalları da düzeltelim usta" dedim. köpüğün kabaran görüntüsü. usturaya takılan jilet. uçları sigara dumanından sararmış havlu. yakalarımı kıvırdı. arkama yaslanıp tekrar gözlerimi kapadım.

okuyan varsa devam edeceğim dostlar. duvara anlatmayayım.

içeriye buyur ettim çay ister misin diye sordum, cevap vermemeyi yeğledi. içimden gibtir git amk egolusu seni dedim. çayımı alıp karşısındaki koltuğa geçtim, ne var anlat diye lafa başladı. bir sigara yakıp ona seni kovduğum gün ailem gelmişti yoksa ben seninle birlikte olmak istemez miyim? dedim. kaşar yumuşadı kıvama geldi hemen.

neden engelledin diye sordu bu sefer. cevap bulmalıyım. ailemin tutucu olduğundan ve telefonumu karıştırdığınsan bahsettim. daha da yumuşadı kaşar.

sonrası malum sahne terlemiş saçlar yırtılmış yatak örtüsü.

sabah uyandım. yine soğuk parke mert yok. geç kaldığımı hatırladığımda apar topar hazırlanmaya başladım. bulabileceğim en iyi kıyafetleri üstüme geçirdim ve yanıma para alarak evden çıktım.

kapıdan içeri girdim. orda bekliyor. selam verip karşısına oturdum. direk söze girdi.

"bak keko, ben seni ilk gördüğüm andan beri hoşlanıyorum." gülümsedim. kalkıp yanıma oturdu. belki de bazı şeyleri lehime kullanmalıyım diye düşünerek kıza sarıldım. bende senden dedim.

kegib nefesler. yatağın örtüsünü tırmalayan ojeli tırnaklar. terden göğüslerine yapışmış saçlarını aralayıp orayı öptüm. gözleri kayıyor. geliyorum diye mırıldandım. yanına yığıldım. bir hafta bile olmadı tanışalı. nasıl bu kadar hızlı olur diye düşündüm. o an karar verdim. bazı şeyleri kullanmazsan, onlar seni kullanır.

sabah uyandım kafam dalgın yine bir sigara yaktım duşa girdim. mert klagib yine evde yok, kahvaltımı yapıp instaya girdim okuldan kızlara yazılıcam. bi bakıma hunting time. yarım saat uğraştan sonra gözüme üç tane hatun kestirdim. üçü de gizemin arkadaşı.

şeytan tüyü müdür nedir kızları etkileme konusunda pek sorun çekmiyorum ki o akşam biriyle sabaha kadar sohbet ettim. mert bendeki değişiklikleri farketmiş olacak ki beni alışverişe çıkardı zorla. kot pantolon kazak mazak alıcaz diye.

janti yapıcam seni diyor. umrumda değil. alışveriş merkezinde koşuşturan insanlara dikkat ediyorum. yaşama telaşları dikkatimi çekiyor bi bakıma. mutluluğu ararken perişan olan varlıklar diyorum kendi kendime.

mesaj gizemden. merhaba yazmış. cevap verip vermemek arasında gidip geldim ve ? yazıp yolladım. bu kadar kaba olmak zorunda değilsin karşında bi kız var diye geçiriyorum içimden.

naber dedi. iyi miyim acaba? iyi sen yazdım. o akşam baya bi konuştuk. hakkında pek fazla bilgi edinemedim. buluşmak istiyor. sanırım kız biraz yollu. kafamı vurup uyudum. rüyamda yine o. bana gülüyor. gülümsüyorum ve özlediğimi söylüyorum. bir anda kayboluyor.

merhaba gizem, diyerek odama geçip eşofmanlarımı giydim. kahvaltı yapıyorlar ve masada tanımadığım bir kız var. ortalama bir kız. mert beni kızla tanıştırıyor. esma. karşısına oturdum ve muhabbet ederek kahvaltı yaptık. sigaramı yakıp çayımı yudumluyorum. kız benimle ilgileniyor sorular soruyor. memnun gibiyim bu durumdan.

kız telefon numaramı istedi. versem mi acaba diye düşünüyorum. vereyim gitsin diyerek mırıldandım. kaydetti numaramı çaldırdı. ben de kaydettim nezaketen. o gün paso evde pes kola sigara, mert ailesinden para almış belli dolap full.
akşam bir mesaj geliyor. telefonum titredi. rahatsız oldum bundan.

parayı verirken berberin gülümsemesi. siftahı yaptığım için fazladan para bıraktım. dışarı çıktığımda hafif vuran soğuk yanaklarıma hücum etti. kafam karışık. kahvaltı yapmalıyım diye düşündüm ve bir pastane aramaya başladım.

sıcak çay. porsiyonda duran yağlı bir börek. iştahım kabardı sanırım. yemeğimi yerken fabrika işçilerinin muhabbetlerini dinledim. ev geçindirme dertleri. fasa fiso.

kafam daha da karışıyor. telefonumun çaldığını fark edip açtım. arayan ev arkadaşım mert:

keko nerdesin?
dışarıdayım.
eve gel konuşmamız lazım.

parayı ödeyip hızlı adımlarla eve gittim. lise öğrencileri dağılıyor yavaş yavaş. apartmana girdim. ev sahibinin sorgulayıcı bakışları. kaçarcasına asansöre bindim ve inerek kapıyı çaldım. mertin sevgilisi açtı kapıyı ayakkabılarımı çıkarıp eve girdim.

sabah duş aldım. su soğuk. insanlar kadar hem de. dıbına kodumun faturasını bi yatıramadık ki. bari onu yatırayım hem bi sigara alırım dedim. ailem para yollamıştı çünkü. kafamın rahat olması beni gevşekliğe iterdi bundan eminim. bunlar başımdan savarak ev sahibini görmemek umuduyla evden çıktım. bugün biraz şanslıyım sanırım.

103 lira beyfendi.
istemeyerek de olsa parayı çıkartıp bankoya bıraktım. makbuzu alarak eve doğru koyuldum. yine aynı berber aynı memleket kanalı kısık sesli türkü. o sırada telefonum çaldı. arayan gizem.

sabah duş almama rağmen yine kegib kegib nefesler. aynı tırnaklar. sadece zevkim için birlikte oluyorum onunla. bana tek zararı sadece sırtımdaki tırnak izleri. o da zamanla geçer. yirmi dakika sonra yanına yığıldım. sigara yakıp odamdaki televizyonu açıp bir müzik kanalı buldum ve duvara odaklandım.

göğsümde gezinen parmaklarını elimle itip yataktan kalktım. giyin ve git dedim sadece. çığlıklar ağlamalar. senden nefret ediyorum sesleri. kolundan tutup kapının önüne koydum. her yerden de engelledim. acıma duygularımın körelmesini yavaş yavaş hissederken bir sigara daha yaktım. oturma odasına geçtim ve televizyonu açtım. televizyon sehpası, halı, koltuklar bile durumundan memnunken ben neden bu kadar mutsuzum diye düşünmeden edemedim.

evin eşyalarını spotçudan almıştık. bizden önce bi dünya insan geldi geçti diye düşündüm. o sırada mert eve geldi. elinde rakılar. çerez falan da almış yanında ki biraz olsun mutlu oldum. o gece ıslattık baya eskilerden dertleştik. laptoptan çalan zeki müren eşliğinde sigara, peynir, çerez, rakı dörtgeninde dolandık durduk.

eve geldik kıyafetleri falan aileme attım çekip. sevindiler daha da düzeldim diye falan. her şeyin yolunda gitmeye başladığını hissediyor ve mutlu oluyorum. o akşam yine mert ile gece ıslatması falan.

sabah kalktım elimi yüzümü yıkamadan bir sigara yaktım. canına yandığımının winston red i. adama şifa veriyor resmen. neyse kahvaltımı falan yaptım içimden diyorum daha buse ile işim bitmedi.

aradım bunu dedim bize gel konuşmamız lazım. ama aklımda gram gibiş yok konuşup yeniden bağlayacağım kendime. dakikalar geçmek bilmiyor, içimdeki heyecan karnımı guruldatıyor. kapı çaldı usain bolt gibi koşarak açtım. gelen tabiki de buseydi.

beyler burdayım

mertin sevgilisini düdüklemek ne kadar doğru acaba diye düşünmüyor değilim ara sıra. ama hak etmiyor da değil. kaç gece inleme seslerinden uyuyamazdım.

yükselişimin ikinci kısmında aklımdaki şey gizemi filme almaktı. istediğimi yaptıracaktım.

onu eve yine aynı maksatla çağırdım. telefonumu görünmeyen güzel bir yere koyduğumdan emin olunca başladım bafilemeye. işim şu ana kadar normal gittiği için bi takluk olması gerekiyordu. aynaya dayadığım telefon dengesini kaybedip düştü. kız da farkedince apar topar kaçtı. ama ben istediğimi çekme başarısını elde etmiştim bir kere. gibtirip gidebilirdi kısacası.

karşısına oturdum direk lafa girdi.

bu kafedeki herkes şu an arkadaşım ve burdan çıkamazsın. kısacası o kasetlerin bir kopyasını bana vereceksin.

ne? sen beni dövmek için kovalamadın mı?

seni dövüp elime ne geçecek bana o kaset lazım, dedi. şaşırmıştım. ama mert i de alt etmek istiyorsam bir plan kurmalıydım.

yarın benim evime gel. istediğin kasetleri de sana vericem, diyip bir tane dalını alarak çıktım. kafamda çok farklı planlar vardı hemen gizemi arattırdım arkadaşıma

efendim emre?
gizem benim keko.
ne istiyorsun lan huur çocuğu.
mert i ifşalamak istiyorsan yarın bana gel. oyun yok. dolambaç yok. bay bay.

iplerin yavaş yavaş elime geçtiğini hissediyordum.

ertesi haftaya kadar mert e evden ayrılmak istediğimi nasıl söyleyeceğimi düşünüp durdum. ve sonunda söyleyip birikmiş paramla 1+1 bir eve çıktım.

huzurluyum sanırım. sıra elimdeki kayıtları merte yollamakta. klagib çerez bomonti sigara mottosunda videoları bilgisayarıma aktarıp yandex e yükledim. yükseliyorum yavaştan.

attığım linkten beş dakika sonra gelen cevap düşündüğüm gibiydi. sövfüler, belalar vs. içimden gibmeyenin malını giberler diyip gülümsedim. durumumdan memnun oluyorum sanki.

karı nefesimi kesmişti resmen. şok etkisi yaratmıştı bende. hiçbir kızdan böyle cevap almamıştım çünkü. dedim ben bu kızı düşürmeliyim içime uhte olur.

işte o an eskiler geldi aklıma yine o memleket kanalı, berber, işçiler pastane. dengede kalmam gerektiğini hatırladım bir an. kafamda onca tilki dolanıyordu ama hepsini sırasıyla kovacaktım.

kız hukuk okuyordu ve o bölümden eskiden konuştuğum bir kız vardı. ona sararsam büyük ihtimal zıplarım o kıza mottosunda eve ilerliyordum ki beklenen olay geldi. karşı kaldırımda mert ve arkadaşlarını gördüm.

sonraki bir ay evden çıkmadım. yakalarlarsa beni gebertirlerdi. gerektiği kadar erzağı, sigarayı ve alkolü alıp evime çekildim.

o aralar kovalamaya devam ediyordum ama artık ufaktan kovalanmaya başladım kızlar yazıyor falan, özgüvenim arttı. durumsan memnunun eski çökmüş halimden hiç eser yok.

ama bu keyifli halim bir gün hiç beklemediğim şekilde değişti. kampüsün kantininde bir kız gördüm. anlatamayacağım şeyler hissettim falan fıstık ben bu kıza gidip açılmalıyım dedim.

özgüvenliyiz ya sözde yanındaki boş sandalyeye iki çay ile oturup, ısınmak isteyeceğini düşündüm diye gülümsedim. beklediğimin tam tersi bir cevap. kalktı ve gitti

kafam dalgın bu aralar baya. gizemin okulda adının çıktığı gün mert beni aradı.

keko gel seninle konuşucaz.
neden geleyim ki beni öldürmek isteyen birinin ayağına?
sen gel de konuşalım bi şu şu yere şu saatte gel.
tek olacağından emin değilim.
beni birazcık tanıyorsan tek gelicem.

bu söze güvenmenin aptallık olduğunu bilerek birkaç arkadaşımı arayıp adam toplamasını istedim. iki saat sonra üç araba ile birlikte yola çıktık ve gideceğimiz yere vardık. kafeye girmeden etrafa adamları konuşlandırdım ve girdim içeriye.

beklediğim gibi tekti ama bir sorun vardı içerideki herkes ben girince bana kitlenmişti. bir sorun vardı ve rahatsız oluyorum.

ertesi gün mert gelmeden birkaç saat önce gizemi arayıp mert in onun kasetlerini almak için beni tehdit ettiğini ve evimden alacağını söyledim.

kaşar koşarak geldi hemen. o gelmeden mert çoktan gelmişti ve ona yukarıya çıkıp evde beklemesini markete gideceğimi söylemiştim. gizem de yukarı çıkınca mert in yeni sevgilisi olan başak diye bir kız vardı onu arayıp mert in bir kızı eve attığını söyleyip gelmesini istedim.

on dakika sonra da kız koşarak geldi ve dördüncü kat diyip zafer nidalarıyla sigaramı yaktım. asansöre bindirip yukarı çıkarttım kızı. kapıyı çaldı.