gib tir git liseli

Harry potter ile mi görüşüyorum?

Kendimi bildim bileli büyüye karşı bir ilgim olmuştur. Okuduğum kitaplar sayesinde 1-2 tane numara öğrenebilmiştim.Ama kitaplar git gide azalmaya başladı. Artık kitaplardan öğrenebileceğim pek bir şey kalmamıştı sanki.19 yaşında bir delikanlı sokaklarda, ağzında sigara ve bir çanta dolusu kitap. Zaten az olan paramda sigaraya gidiyordu.Bir kiliseye girdim ve hayatımı değiştiren o rahibeyi gördüm. Bana uzun uzun baktı ve 'şeytan' dedi, Büyü yapanların kiliseye girmesi yasak!.Ama arkasındaki rahip beni dinlemeyi kabul etti ve hayat hikayemi anlattım onlara.ilk başta beni içeriye almak istemeyen kadında büyü işlerine bulaşmış ve pişman olup kendini kiliseye vermiş.Bir süre onlarla kalmamı kabul ettiler.

Adam haklı aq büyüyle ölü mü diriltcen allahın saykosu

Günler geçiyordu ve benle rahibe nin arasında bir elektrik oluşuyordu.Ben küçüklükten beri sevgisiz büyüdüğüm için ne demek olduğunu pek bilmezdim.Ama o bana öyle gözlerle bakardı ki... 1 Ay geçmişti ve ben kendimi geliştiremiyordum. Kilisenin içinde büyüyle alakalı hiçbirşeye izin yoktu bu nedenle kitaplarımıda yok etmiştim. Gitmeye karar verdim.Son kez veda ettim rahibeye ve çıkmaya hazırlanırken arkamdan dur! dedi.Ben de seninle geleceğim. Sana yardım edebilirim. Böylece ikimiz çıkıp dolanmaya başladık. Onun birikmiş parası vardı böylece 1 aylık bir ev tutmayı başardık ve bana bildiği büyüleri öğretmeye başladı.

Hızlı öğreniyordum büyü haznem genişlemişti. Okuduğum kitaplar sayesinde büyü dilini sökmeye başlamıştım.2-3 hafta içerisinde çok şey öğrenmiştim.Bu kız işini biliyordu gerçekten.3. haftanın sonunda kapımız çaldı. ikimizde hayret ettik çünki bu süre zarfında hiç kimse kapımızı çalmamıştı. Gelen rahipti,ilk önce bizi vazgeçirmeye çalıştığını düşündük ama anlatınca anladık ki bize bir iş ile gelmişti.'Şeytan çıkarma'
Daha önce bunun hakkında çok şey okumuştum ama hiç deneyimim olmamıştı. Rahip artık böyle şeyler yapmadığı için biz iki günahkarı seçmişti.Bir kaç şey gösterdi ve bir taksi çağırdı.Hep beraber 15 dakika uzaklıktaki bir eve gittik. Yatakta küçük bir kız çocuğu vard

Devam seri yaz

çocuğun yüzü bembeyazdı ve içinden hırıltılar geliyordu. Bizi görenler kenara çekildi ve kızın yanına ulaştık.Ben öğrendiğim büyüleri mırıldanırken rahibe de kızın üstüne ayna tutuyordu.10 dakika sonunda kızın içindeki iblis aynaya kaçmıştı.ilk defa korktuğumu hatırlıyorum. Böyle şeylere alışık değildim ve iblisin şekli beni korkutmuştu. Aynayı parçalayarak ilk işimizden kurtulduk. Etraftakiler yarı hayran yarı korkmuş gözlerle bize para verdiler.

Bu işten para kazanabileceğimizi öğrendiğimde şaşırmıştım aynı şekilde rahibede. Böylece rahibinde aracılığıyla birkaç iş daha aldık geçimimizi bununlar sağlıyorduk.Bir süre daha böyle geçmişti ve biz birşey yapma kararı aldık, Gizli bir sığınak yapıcaktık ve bulduğumuz objeleri orda tutucaktık hemde kalıcak bir yerimiz olucaktı. Fikir olarak güzeldi fakat iş icraate gelince elimizden çok şeyin olmadığını farkettik.Öne içini inşa ettik ozamana kadar bulduğumuz kitaplar ve objelerle doldurduk orayı. Sıra dışına geldiğinde birazda büyünün yardımıyla sanki terkedilmiş gibi bir ev süsü vermeyi başardık. Artık burada kalıyorduk ve ilgilendiğimiz tek şeyde şeytan çıkarma değildi.

Gizli yerimizde yavaş yavaş önemli ve belirli yerlerde işe yarayacak arkadaşlar edinmeye başlıyorduk. Artık bizim ismimizi çoğu kişi biliyordu ve daha genç olmamıza rağmen saygı görüyorduk. Boş bir günümüzde oturup sohbet ederken ona annemi geri getirmenin konusunu açtım,o güler yüzü bir anda şekil değiştirmiş ve sorgulayıcı bakışlarla beni süzüyordu. Yaklaştı ve kulağımın çınlamasına neden olan bir tokat attı.Ona neden? dermiş gibi baktım,oda anlamış olacak ki konuşmaya başladı,Bu tür büyülerin sonuçlarının çok ağır olacağını ve bunları insanların kaldıramayacağını söylüyordu. Peki gerçekten öyleyse ben neden bunu yapıyordum?her ne kadar kendimi tam bir şeytan olduğuma inandırsamda bunu insanların iyiliği için yapıyordum. Hiç kimsenin böyle şeyleri yapmaya cesareti yoktu ve benim gibi kaybedicek hiçbirşeyi olmayan bir adamı ne korkutabilirdi ki? Ah!tabi rahibeyi unuttum onu kaybedersem üzülüceğimi bildiğimden eski usül bir yoga tekniğine başvururdum,her sabah kalktığımda yarım saat onun öldüğünü düşünür ve kendimi onun ölümüne hazırlardım.

Amk ryzei

Yalanına sokuyum

Yalan amk

güzel kurgu

Devam edicem beyler

Bir gün gene bir iş halletmiş dönerken arkamdan biri yaklaştı ve dikkatli ol! Karanlık yükseliyor diye fısıldadı. Arkamı döndüğümde sadece bir toz bulutu vardı. Neler oluyor diye düşünürken kendimi karargahta buldum. Rahibe yerdeydi ve bir şeyler fısıldıyordu... "karanlık geliyor, geliyorlaar.Bunlari söyledikten sonra yüzü bembeyaz oldu ve tekrar konuşmaya başladı. Benden aldığın onca ruh! hesabını ödeme zamanın geldi#!! Şeytan çıkarma işlemini uygulamalıyım diye düşündüm.ama büyülerim onun için çok zayıftı.

full metal alchemist e benziyicek devam et panpa

Onun ruhu ellerimden kayıp gidiyordu, hissedebiliyordum ama elimden bir şey gelmiyordu. Yavaş yavaş şeytan onu ele geçirmeye başlamıştı tek çarem onu öldürmekti ve bende bunu yaptım.onu öldürdüm.Bu durumu öğrenenler bana tiksinç gözlerle bakmaya başladı ama gerçekleri bilmiyorlardi. Sonraki gün sigaram, viskim ve uykusuz gözlerimle şömineye bakıyordumki birisi geldi. Biliyorum sırası değil ama yardımına ihtiyacimiz var dedi. Kafamı dağıtmam lazımdı bende kabul ettim. Klagib işlerden biri zannettim ama bu sefer farklıydı. Rahibenin içine giren şeyle aynı güçte bir şeyle karşı karşıyaydım.O küçük erkek çocuğunuda öldürmek zorunda kaldık artık kendimden nefret ediyordum. Neydi bu yükselen karanlık ve o güçlü şey? kendimi araştırmalara gömmeye başladım günlerdir ordan çıkmamıştım.Bu şeye kafam okadar takılmıştıki rahibenin cenaze törenine bile gitmemiştim

Yaz lan yaZzzzZz