Neler yazmıştım amk ikiyüzlü olduğuna dair. izin vermedi kozmik internet. Demekki iyi kalplisin aslında. Kalp kalp kalp.

Kaybolmak üzereyim. Ne fırtınanın şiddetinden şuan, ne sarhoşluktan, ne efkardan. Bu sessizlik gelişinden belli. Tutunacak cümlem yok.

Sustum o zaman sana. Ama zehirlendiysen eğer, asla eskisi gibi devam edemezsin.
Ben edemedim.

incici uyurmu amk.

Neyseki şişeler kırıldı denizde, dalgalar okudu mektubu, aşka hizmet tamamdı.

Edit: canım istedi

Denizlere akıttım satırlarımı, yunan askeri gibi kovalandı ilan_ı cümlelerim. Bu gece sabaha kadar yağsın kar, yarın tüm aşklar hava şartlarindan tatil edilsin.

Yarın hava şartlarıdan dolayı işe gelmeyeceğim diyeceğim patronum beni ne kadar sıcakkanlılıkla ödüllendirecekse, sendende o kadar şiir çıkar bu gece.

Oradaki sözlerim profosyonel görüşlerimdi teğmen, dahi bir pilot olduğunuzu görüyorum fakat bunu onların yanında söyleyezdim, çünkü size aşık olduğumu kimsenin bilmesini istemiyorum.
,,alıntı ,,

Güzel şeyler yazıyorsun

Taa uzak yollardan... yanlız sendin benim yüzümü güldüren (nilüferden nefret ederdim)

Sarhoştuk evet. Hayır hayır içmemiştik, ama gülümseyebiliyorduk. Tıpkı şu an senin yüzündeki gibi, şapşalca bir mutluluğu çapkınca bir gülümsemeye çevirmeye çalışan ilkokullu aşık gibi, çikolatasına kavuşmuş ama henüz yememiş bir çocuk gibi, fütursuzca sarhoşluktan, hayır hayıır mutluluktan gülümseyebiliyorduk. Insan uyumadan önce birşeyler söylemek istiyor ayılmaya. Henüz ayılmamışken, çikolatayı bitirmemişken henüz. Öncesinde bilmelisin güzel insan, seni seviyorum. Ve sonrasında gülümsemeyi... büyümeyi sonra..
çocuk olmayı özlemeyi.. özlemeyi..

Yüreğim kanıyor. Hayır hayır ahmet kayanın enfes şarkısından bahsetmeyeceğim. içimdeki bitmek bilmeyen hüzünden, aşktan, çok sevmekten, çok özlemekten, çok istemekten, çok üzülmekten , her baharımın yangınlarda kayboluşundan, bahara düşkünlüğümden ,kelimelere yıkılıp anlam düşürmekten yanıyor, kanıyor. Ölmüyorum amk.

iyi geceler yada sabahlar, neresindeysen günün.

Merhaba panpa nasılsın ?

Tüh)) hazır değilim.

Aklım bi karış havada, gönlüm dün gece evine gelmedi.
Cümlelerim havada uçuşuyor.
Konduğumuzda bir vücuda, birleşip ben olacağız ve huzura çıkacağız.

Kimseyi görmemeli dedikçe elimden çekiştiriyor kalabalıklar. Aklım sandığınız gibi değil, vallahi.

Bana şiirler yazan mevsimler vardı. Kış da çok serin satırlar sundu önümde diz çöküp ama baharın cümlelerinin kokusu başkaydı. Sokak ortasında kendimi; birden gülümserken, aklımdan geçirdiğim cümlenin son kelimesini vurgulayarak yüksek sesle söylerken (asssiiiktirr) , yanımdan geçip hayatına yürüyen yabanciların duyacağı tonda şarkılar mırıldanırken buluyorum. Bana gülüyorlar. Olsun. Bende mutluyum.

Kendime tırnak içinden cümleler çıkarttım, manâyı parantezlerime sakladım. Koşturdum kelimeleri peşinden, virgulüne takıldım, düştüm anlamsızlığımdan. Şiirinde adımı gördüm, üç nokta kadar sustum. Aşık oldum öğrendiğim herşeyi gıdıklayıp kusturan şaire. Gönlüne vardım, nokta koydum.

Çöpleri toplasaydın, şiir yazardım. Yada yazmıştım zaten, ama okumuş olurdun. Severdin. Biraz zahmetli olurdu ama severdin.