uzandım yatağa. gözlerim karalığa doğruldu. yoğunlaştım. çok fazla odaklandım... bedenimden ayrıldım. aynalarda sadece yataktaki ben vardı. ruhumu aynalarda göremedim. burak abiye odaklanmaya başladım. kendimi bir anda yine orda buldum.. kızıl gökyüzü ve karanlık... burak abi belirdi yanımda. sana bahsettiğim yer. astralin ötesi. karanlıkların evreni. emre hemen kendi enerni düşürmeye odakla dedi. içimde bir enerji varmış gibi hissettim ve yavaşça içimdeki enerjinin düştüğünü düşünmeye başladım. tuhaftı sanki nefes almıyordum. ama vucudumu hissediyordum... sanırım olmuştu. ne yapacağımı bilmiyordum bu yüzden. burak abinin ağzından çıkan her kelimeyi dikkatle dinliyordum...

okuldan bir kız deyip geçiştirmeye kalktım. ama bana ısrarla sordu ne ilgin var bu kızla seyahat ediyor mu? daha önce odaklandınız mı? bunun gibi birsürü soru sordu. onu yalnızca seyahatlerimde düşündüğümü söyledim. bundan sonra aklının ucundan bile geçirme dedi. donakaldım sustum.. sebebini öğrenmeye çalışsamda söylemedi. birşeyler saklıyordu..
hadi artık evine git dedi. arkamı dönüp eve doğru gittim. aklım burcudaydı onun için endişeleniyordum. nedenini bilmiyordum... eve vardım. annem karşıladı beni kapıda. hoşgeldin falan. yemek yedik. annem bana karşı çok nazikti. sanki bana acırcasına bakıyordu. yemekten sonra direk gidip yatağa uzandım. uyumaya çalıştım...

sabahı bekledim gözlerim kan çanağı gibiydi. sabahın olmasını bekledim. bizimkiler kalkmadan bi elimi yüzümü yıkadım. annem kalktı. beni uyandırmak için odaya girdi. bir anda irkildi. sonra başı dönmüş birisi gibi kapının kenarlarını tutu. yanına koştum. ne oldu anne dedim. hiç oğlum başım döndü dedi. geç mutfağa bi su iç dedim. suyu içti biraz düzeldi. sabah yeni kalktı. başı dönmüştür dedim.. kahvaltımı yaptıktan sonra okula doğru yol aldım. sürekli tedirgindim. sanki izleniyordum. etrafımda birisini var sayıyordum. üzerimdeki bordo switin kapşonunu çektim kafama. yürürken etrafa bakıyordum. herşey normaldi. iyice paranoyağa bağlamıştım.. okula vardım. herşey olduğu gibi. ama bir ekgib vardı. burcu...

Güçlüydük. Fiziki dünyadaki ortam bizim burdaki enerjimizi maksimum düzeyde kullanmamızı sağlıyordu. Karanlıkların dünyasına geçiş yaptık Burak abiyle. Güçlüydük korkmuyorduk. Burak abiye güveniyordum. Ne yapacağımızı sorduğumda Mehmet'e olabildiğince odaklan drdi. Onu bulmalıydık. Odaklandık iyice ama bir sonuca ulaşamadık. Nedenini bilmiyorduk. Burcu geldi yine aklıma belki onun için birşeyler yapabilirdik. Burcu'ya odaklanmayı istedim. Burak abiye anlattım Burcu'yu saçlarını gözlerini anlattım ona. Anlattıkça kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Aynı anda odaklandık Burcu'ya. Gördüğüm manzara karşısında dona kaldım. Burcu karışımdaydı. Yanında yaklaşık 5 karanlık varlık ve o şerefsiz. Karanlık varlıklar çok korkunç gözüküyordu. Sadece gözlerinin akı vardı. Saçları omuzlarına kadar tırnakları upuzun. Burak abiyle sürekli telepati kuruyorduk. Ne yapacağımıza dair. Bir hamle bekliyordu Burak abi. Onların bize ne yapacağını bilmiyorduk. O yüzden bekliyorduk. Ölebilirdik bunun farkındaydık. Ve aralarında en güçlü gözüken seslendi bana. 'ya sen ya burcu'

Beyler 16 saattir nöbetteyim biraz dinlenicem. Saat 3 gibi seri partlar gelicek sağlıcakla kalın.

sehayat etmek istememe rağmen astral boyuta geçmiştim. ne yapacağımı bilmiyordum. çünkü bu hazırlıksızdı. aklımdan burak abiyi geçirdim. kendimi yine o bankta buldum. sahilde ki bankta... yanımda burak abi vardı.

ben- abi neler oluyor bana. neler olacak. bunun sonu neresi.

ba- emre herşey çok karışık bunu sana anlatmam çok uzun sürer. herşeyi yaşayacağız.

ben- abi ben bilmek istiyorum. neler olacak. hatta şuan neler oluyor.

ba- emre enerjini kullanmaya çalışıyorlar. seni zayıf noktandan vurup. enerjini kullanacaklar.

ben- ne enerjisi abi hiçbirşey anlamadım. enerjimi kullanmaya çalışanlar kim?

ba- onlar karanlık varlıklar. kordonu kopmuş olanlar. onlar fikizi dünyadan ayrılmış olanlar. dünya ile çok az sayıda bağlantıları var. o kordonun sahibi mehmet. o karanlıkların elçisi. daha doğrusu kuklası. seni elde ettikleri zaman. onunda bağını koparacaklar. sana bugün burcuyu düşünme demiştim. bunun için değer verdiğin kişileri sakın aklından geçirme buradayken...

ben- peki sen kimsin abi. ben fiziki dünyada sıradan bir pgiboloktum. çok ağır bir vakam vardı. onu araştırıken bu işin içine girdim. onun rüyaların da ne gördüğünü görmek için seyahat etmeye başlamıştım...

Burcu yoğun bakımdaymış. Sabah annesi okula göndermek için kalkmış. Burcu'yu uyandırmaya gitmiş. Ama burcu sabah uyanamamış. Boynunda kızarıklık. Nefessiz kalmış. Hastaneye koştum. Tüm arkadaşlarım oradaydı. Kimsenin yüzü gülmüyordu. Sonuçta arkadaşlarıydı. Kalbim yerinden fırlayacak gibiydi. Korkuyordum. Kimse yüzüme bakmıyordu. Zaten daha öncesinde de baktıkları yoktu. Berke geldi yanıma. Neredesin olum sen. Dedi. Cevap veremedim dermanım yoktu. Burcu'yu görmek istiyordum. izin vermediler. Akşama kadar hastanedeydim. Bu yaşıma kadar sigara içmemiştim ama ogün denedim hastanede. Akşam olduğunda kalabalık dağıldı. Topun bakımda genç bir HEMŞiR vardı. Rica ettim. Allah razı olsun kırmadı beni. Maske galoş bone falan giydirdiler bana. Gittim burcunun yanına. Uyuyordu. Hiç tepki vermeden. Elini tuttum. Fiziki dünyada ilk defa. Buz gibiydi. Ama o soğuk eller yabancı gelmiyordu. Omzuma biri dokundu. Arkamı döndüm. Ama kimse yoktu. Hissediyordum sanki burcu yanındaydı. içimdrn bir his Burak abinin yanına gitmem gerektiğini söyledi. Zaten çok tutmadılar da beni burcu nun yanında. Burak abiye beni alması için telefon açtım. Saolsun almaya geldi beni. Ama hala evdekiler benden bi haber. Burak abilere vardığımızda anlattım durumu. Emre sana burcu için çok geç değil demiştim ya. Acele etmeliyiz dedi. Yine yaktı tütsüleri. Evi kararttı iyice. Ve odaklanmaya başladık...

o gece bir çok defa seyahat ettim kendimi fazla odaklanmamam gerektiğini söylemişti.
sürekli odanın tasarımını değiştiriyordu. ama odada sabit olan tek şey kaktüslerdi.
en son denemede yatağın sağına ve soluna 2 adet yaklaşık 1.5 metre uzunluğunda yere dik bir şekilde ayna yerleştirmişti. karşılıklı iki aynanın arasında odaklanacaktım...

biraz ara verdik saat zaten sabahın 6sı olmuştu okula gitmedim. beni berke aradı. oğlum nerdesin okul yıkılıyor. ne oldu dedim oğlum senin burcu öldü telefonu kapadım..
içimde o kadar büyük ama o kadar büyük korku vardı ki. bu satırlara ne kadar yazsam anlatamam...
burak abiye anlattım olanları. artık durum çok ciddi acele etmemiz lazım...

saat 10:30 gibi evin tüm perdelerini çekti. perdeler siyahtı. içeri çok az ışık giriyordu. odadaki pencereler zaten filimliydi. perdeleride çekince zifiri karanlık olmuştu. burak abi sana neler yapman gerektiğini odaklandığımızda anlatacağım dedi.
ortam hazırdı..

Biri ensesine boşalmış

beyler son partı yazıp yatıcam sabah 7 buçukta işe gideceğim son yazacağım part çok uzun olacak beklemede kalın..

edit: hikaye bitmiş değil bu gecenin son partı olacak

Arkadaşlar şu anda sevkteyim. Devam edicem. Bekleyenlerden özür diliyorum

Elini omzuma attığı anda irkilmiştim acaba o sokağın sonundaki adam olabilirmiydi... tabikide hayır o, da ne bir zenciiii ,arkamı döndüğüm gibi malafatını suratıma yapıştırdı bayılmışım ruhum bedenimden ayrılıyor gibiydi kendimi görüyordum artık nasıl vurduysa neyse o siyah adamlar yanıma geldi, ama oda ne hepsi zenci kaçarken alarm çalıyordu tam gözlerimi açıyordumki bir zenci daha beni çıplak haldeyken üstüme atladı... DEVAMI SIÇTIKTAN SONRA

Adami gordugumde sanki beynim karincalaniyormus gibi hissettim bi an duraksadim ve soluklarimi azalttim. Yönümü degistiriyordumki adama tekrar baktigimda onunda firina girdigini gordum o anda cesaretlenip icriye dogru yurumeye baslamistim. iceri girdigimde firinci beyefendi kolyenizi unuttunuz dedi bende ne kolyesi dedigimde bana kepenkte ve adamin sirtindaki simgenin aynisi islenmis olan kolyeyi uzatti kolyeyi gorur gormez basima bir agri girdi ve sonra siyah montlu adama baktim ama goremedim ya hic girmemisti ben deliriyordum. Nihayet eve dayimlara donmustum.ve sukurler olsunki yemege oturdum ve sohbet etmeye basladim bir kac dakikaligina kafami dagitttim ve yemekten sonra ellerimi yikamak icin banyoya girdim elimi yuzumu yikamaya basladim tam suratimi havluya sildimki havludaki kani gordum. Elim refleks olarak burnuma gitti ama kanayan burnum degildi ... BURDAMISINIZ OKUYAN VARMI SUKU ATIN BAKIYIM

KARDEŞ BAK SERi YAZ ŞUNU gibiCEM SENi

Geldim beylerr. Kaldığımız yerden devamm

beyin: off
hayal gücü: on

Burcuu öldü dedin beynime kan sıcradı aq

Geldim beylerr. Kaldığımız yerden devamm

Yaz pnp okuruz