asosyallikte rakip tanımam

kafamıza sıktığımızda acımıyormuş sanırım. öyle yapmayı düşünüyorum bakalım. evet bu pgibooljik bunalımların içinde inançlarımıda yavaş yavaş kaybetmeye başladığımı hissediyorum. kendi kendime eğer bir yaratıcı varsa bile seni sırf acı çektirmek için yaratmış olmalı ona saygı mı göstereceksin diyorum. dışardaki insanlardan çok fazla eksiğin var. insanların seni benimseyeceği ve saygı duyacağı tek özelliğin bile yok,en iyisi yaratıcıdan nefret etmemek için öyle bir varlığın olmadığını düşün diyorum. böylece kendimi avutmaya çalışıyorum.ne kadar işe yaradığı tartışılır.

ilk defa böyle uzun soluklu bir başlık denemesindeyim onun biraz heyacanı var.
beni üzen ve moralimi tamamen giben bir başka durumda yolda giderken karşıdan gelen güzel bi kızın tüm şehvetiyle beni süzmesi ve daha sonra hayal kırıklığıyla gözlerini başka yere çevirmesidir. tüm bunlar yaklaşık 1-2 saniyede gerçekleşiyor.
arada akrabalar eve geliyo,sen genç adamsın senin manitan falan vardır kesin seni gidi falan yapılar.he amk he diyorum içimden. sonra olmaz mı dayı tabi diyorum. sonra o moral bozukluğuyla oradan çıkıp kendi küçük odama gidiyorum.

oha lan

eve misafir geldiğinde genelde tepkim odaya kapanmak şeklinde oluyo. karşıalrına çıkmıyorum. osuruk gibi bir ses tonuyla hoşgeldiniz diyip duvar gibi bir suratla karşılamak pek insanların hoşuna gitmez diye düşünüyorum.
neyse bugünlük bu kadar. okuyanlara teşekkürler

saçmalama kafana sıkmakmı çözüm ?

panpa biraz daha yazsan be güzel ve akıcı anlatmışsın

ulan aynı sorun bendede var amk durakta beklerken binmeyeceğim bi otobüs duruyo karşımda arkamı dönüom sanki herkes zaaa tipe bak amk fln yapıolar gibi gelio bi kız gördüğümde kıpkırmızı oluyorum yere bakarak yürümekten kamburum çıktı amk lise bitti biteli dışarı çıkmıom ızdırabını gibim

@28 o ruh halini yaşadın mı bilmiyorum ama yaşasan gerçekten sende hak verirsin.bi çözüm yada bir çözüm değil. sırf bu ruh halinden kurtulmak için bile göze alınabilir. kimsenin seni giblemediğini, yaşayıp yaşamadığının umurlarında olmadığını bilmek insanı kahrediyo gerçekten.bu dünyada aldığın her nefes acı çektirmekten başka bi şeye yaramıyo

@29 başka bi zaman devam etmek dileğiyle bitkinim şuan, moralimde bozuk zaten

lise hayatım boyunca sağlam 4-5 arkadaşım anca oldu. lise 3 e geçince sağlam arkadaş sayım 2 ydi. birisiyle sonradan küstüm.
ayda bir arkadaşlarla dışarıda buluşsam iyidir. çok çekingenim. lise hayatım boyunca kızlarla çok az muhabbet kurabildim. bana yavşayan kızlarıda tersledim

olum insanları bu kadar fazla önemseme mk

kendine değer ver

kısacası gibtir et

@31 üniversiteye gidersen belki değişirsin panpa ben de biraz senin gibiydim şu anda daha iyiyim

aynen amk incideki herkes sosyofobiktir bir arkadaşım var 20 yıldır hiç sevgilim olmadı

aynen amk incideki herkes sos. yofobiktir bir arkadaşım var 20 yıldır hiç sevgilim olmadı

rrrrrrrrrrrrrrrrr

uppppppppppppppppp

neyse biraz daha devam edebilirim sanırım
otobüse binerken tüm insanların bana bakıp daha sonra gözlerini bir anda nasıl kaçırdıklarını görmek çok koyuyor.
ineceğim durağa gelmeden yaklaşık 5-6 durak önceden kalkmaya çalışıyorum. bazen cam kenarında otururken güzel bir kız otobüse biniyo, otobüsteki tek boş yer benim yanım olmasına rağmen şöyle bir süzüdükten sonra başını umursamaz şekilde çevirip ayakta yolculuk ediyor.o an gerçekten doğduğum güne lanet ettiğim anlardan biridir. minibüslere hiç binemiyorum zaten. binsemde başka birinin inmesini bekliyorum o inince bende iniyorum. bazen 2-3 durak önceden indiğim oluyor

çevrimiçi
9 saat 38 dak. oldu.

AL AMIN FERYADI

@39 panpa sende aşşağılık pgibolojisi var. sen kendini hep aşşağılamışsın. 2 sene önce falan bende de vardı. en ufak ters giden bir şeyde hemen çok tipsizim şöyle eziğim böyle asosyalim. insanlar beni semiyor demeye başlardım. senin de bunu atlatman lazım

özellikle durakta beklerken kız grupları oluyor. onlarla bakışmaya gözgöze gelmeye cesaret edemiyorum zaten. sessizce konuşmalarına kulak misafiri oluyorum.'dün mertle sinemaya gittik. çok güzeldi ahaha'.'ayy mert çok tatlı yaa dimiii falan gibi konuşmalar kulağıma geliyor. başımı önüme eğiyorum. sonra gülüşüyorlar iyice moralim bozuluyo benim tabi. uzaklaşıyorum ordan. onlarla aynı otobüse binecek olsam bile ilk gelen otobüse binmiyorum. onlar bindikten sonra aynı otobüsün tekrar gelmesini bekliyorum

tanıyamazsın zaten asosyal olduğuna göre